پیشگفتار
امروزه علاوه بر مواد و اجزای تشکیل دهنده مخلوط های آسفالتی ، یعنی قیر ، مصالح سنگی و پرکننده های (فیلر) معدنی از مواد دیگر به نام افزودنی ها (additives) و یا اصلاح کننده ها نیز استفاده می شود. این ترکیبات که طیف وسیعی از مواد آلی و معدنی طبیعی و صنعتی را در بر می گیرند به منظور بهبود خواص فیزیکی کاهش نارسایی ها و تغییر بعضی از مشخصه های مکانیکی قیر و مخلوط های آسفالتی تهیه شده با آن می گردند. استفاده از افزودنی ها و با اصلاح کننده ها در عملیات آسفالتی که به گونه ای افزاینده در حال بست و توسعه است در گستره تکنولوژی آسفالت از عقاید و نظریات و تجربه های نشأت می گیرد که همه آنها بی آنکه مطلق تلقی شوند واقعیتهای مستندی را در بر می گیرند. بسیاری از پیمانکاران ، مهندسان و کاشناسان امور آسفالتی معتقدند که کیفیت قیرهای تولیدی امروزی در مقایسه با قیرهای تولیدی دهه های 50 الی 70 تغییرات زیادی کرده است. گروهی در تحقیقات و بررسی آزمایشگاهی به این نتیجه رسیده اند که کمپانی های نفتی و پالایشگاه ها با استفاده از تکنولوژی مدرنی که در فرایندهای پالایش به کار گرفته اند مواد مناسب و مطلوب قیر از جمله ترکیبات آروماتیک را برای صنایع پتروشیمی تصفیه می کنند و در نتیجه موجب افت کیفیت و مرغوبیت مواد قیری می شوند.