دانلود مقاله نماز عبادتی بزرگ

اختصاصی از کوشا فایل دانلود مقاله نماز عبادتی بزرگ دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

نماز، پرازگاه روح، جویبار تطهیر کننده ی قلب، روشنای چشم عارفان، تکیه گاه مطمئن سالکان و رهپویان و پشتوانه ی آرامش و تسکین روان انسان است.

فرصت نماز، بهشتی است که انسان برای اعتلا و انبساط دورن خویش می آفریند، آسمانی است که پذیرای بال های پرواز می شود و کشتی نجاتی است که از موج خیز حادثه ها، به ساحل فلاح و سلامت می رساند. گسترش فرهنگ نماز، تضمین مصونیت، تعالی و بالندگی و همدلی و یگانگی جامعه است. مگر می شود کسی نماز بخواند و در زمزمه های آن، هر روز «مغضوبین» و «ضالین» را نفی کند و جاده ی روشنی را که به خدا ختم می شود و مرور کند و به مصونیت و بالندگی نرسد؟

مگر می شود روزی پنج بار، در هفده رکعت، پیشانی بر خاک بگذاریم، از خاک بودن خود و در خاک رفتن خویش را مرور کنیم و آن گاه به دامگاه غرور فرو لغزیم؟

مگر می شود هر روز به «عباد صالح» سلام دهیم و خود در سلک و کاروان آنان قرار نگیریم؟

نماز، تجدید نظر هر روزه در باورها و گرایش هاست. در تصحیح راه است. د رنهیب زدن بر سر اندیشه و روح است تا به کژراه و بیراهه گام ننهد و به دره ها و پرتگاه های هول فرو نیفتد. وضوی نماز، تمرین شست و شوی قلب است، روبه قبله ایستادن تمرین یگانگی، یک سویی، یک رویگی و در یک کلام پایان بخشیدن به تفرقه ها و چندگانگی ها.

تکبیره الاحرام، پشت سر انداختن هر چه میان ما و دوست فاصله می اندازد، قنوت، خود را در دست نهادن و به دوست تقدیم کردن، رکوع نمایش خضوع و افتادگی و تذلل و همه ی نماز ترسیم دلدادگی و نیاز و عجز و سرانجام رفعت و عظمت مخلوق است.

اگر در محیط خانواده، فرهنگ نماز گسترش بیابد، اگر ترنم نماز، فضای خانواده را معطر و متبرک سازد، اگر کودکان و فزندان، پدر و مادر را مقید و معتقد به نماز بیابند، بی هیچ تردید آنان نیز الگوی خویش را از خانواده خواهند گرفت و انس و الفت با نماز خواهند یافت که ره آوران آن پرهیز از منکر و فحشا و گریز از آلودگی و همسایگی با پاکی و تهذیب و صفا و صداقت خواهد بود.

خانواده ی آشنا با نماز، با خوبی آشناست. نماز خواندن نمی تواند روزی دست کم بیست بار حمد و سوره بخوواند و این سوه های را با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز کند اما در او نشانی از رحمت و مهربانی، نباشد. او هر روز خدایش را «رحمن و رحیم» می خواند و این تکرار و القای مداوم، به رحمت و مهربانی اش خواهد کشاند و محصول این رحمت، ساختن محیطی لبریز از رأفت و مهر ورزی خواهد شد. محیط خانواده ی نمازگزاران، از لبخند و عاطفه و هم اندیشی وشادابی سرشار است و اگر نماز به جماعت برگزار شود، روحیه ی همراهی و همدلی و هماهنگی در آن محیط تجلی و تموج خواهد یافت.