چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر افزایش قبولی دختران در دانشگاه است. این پژوهش توصیفی و کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش 810 نفر از دانشجویان دختر مقطع کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاههای دولتی شهر تهران بود، که 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به روش طبقهای گزینش شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که به منظور ارزیابی روائی از پانل متخصصان و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ برای بخشهای مختلف پرسشنامه استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین تحصیلات عالی و تاخیر در ازدواج، نحوه همسر گزینی، باروری زنان، باورهای کلیشهای، تربیت فرزندان، تصمیمگیری، جلوگیری از خشونت خانوادگی و مشارکت اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد ولی با آگاهی از حقوق ارتباط معناداری ندارد. با افزایش تحصیلات زنان، سن ازدواج آنها به تأخیر میافتد و رابطه معکوس بین سطح تحصیلات و نرخ باروری وجود دارد. تحصیلات عالی زنان به شدت با میزان مشارکت آنها در فرایند تصمیمگیری در خانواده ارتباط دارد. ابعاد این مشارکت شامل اظهارنظر زنان، مشورت زوجین با هم در امور مختلف و اعمال نظر زنان در امور مختلف میباشد. توانایی زنان در کنترل درگیریهای خانوادگی با افزایش تحصیلات آنان بیشتر میشود.