چکیده :
اختلالات اسکلتی – عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی و ناتوانی در کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه است که نزدیک به ۴۸ درصد از کل بیماریهای ناشی از کار را تشکیل می دهند.اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار عمده ترین عامل از دست رفتن زمان کار، افزایش هزینه ها و آسیب های انسانی نیروی کار به شمار می آیند و یکی از بزرگترین معضلات بهداشت حرفه ای در کشورهای صنعتی می باشد.عوارض ناشی از اختلالات اسکلتی - عضلانی ابتدا در قرن هفدهم میلادی توصیف شده بود ودرقرن نوزدهم و بیسستم اغلب کشورها متحمل یک اپیدمی اختلالات و عوارض اسکلتی عضلانی وحرکات تکراری شده بودند ، بروز این اپیدمی کمک شایانی به ایجاد راهکارهائی در تشخیص علت های بوجود آورنده عوارض فوق نمود، که همان ریسک فاکتورهائی می باشد که امروزه تشخیص داده شده است.