این فایل در قالب پاور پوینت و قابل ارائه و ویرایش در 27 اسلاید می باشد.
دانلود پاورپوینت بونسای آمیزه ای از هنر و باغبانی
مقدمه:
بن سای مجموعه ای از باغبانی و هنر است که به واسطه آن گیاه با یک تغییر شکل تحمیل شده به یک مجسمه زنده تبدیل می شود. هنرمند با استفاده از مفاد زیبایی، وهمی از طبیعت را در غالب شکل مینیاتوری پدید میآورد. بنسای یک آرایش غیرطبیعی نیست بلکه در قالب یک تغییر شکل ساده، طبیعت اصلی را ذهن آدمی تداعی میکند.
بن سای در اصل واژهای ژاپنی و به معنی کاشت گیاهان در گلدانهای کم عمق است . به این ترتیب که گیاه در گلدانهایی کم عمق با خاک کم و در شرایط محدود کننده از نظر رشد قرار میگیرد و با آرایش زیبا وتربیت صحیح به درختی مسن ولی کوچک تبدیل می شود. برای تحقق این هدف تمام قسمتهای گیاه اعم از ریشه ها، تنه، شاخه ها، میوه ها و گلها حایز اهمیت هستند.
Bonsai واژهای ژاپنی است و به گیاهانی گفته میشود که با وجود داشتن اندازهی بزرگ در طبیعت، برای نگهداری در محیط کوچک سازش یافتهاند. این کلمه از دو واژهی Bon به معنی سینی یا گلدان کوچک و Saiبه معنی درخت یا گیاه تشکیل شده است.
هنر پرورش بن سای هزاران سال پیش در چین رونق پیدا کرد. چینیها احترام خاصی برای آن قائل هستند. نگارههای بسیاری از این هنر در کتیبههای باستانی چین وجود دارد. وجود بن سای و طبیعت در خانه از نظر مکتب بودائیسم، مفاهیم خاصی هم دارد. کم کم این هنر از چین به ژاپن رسید. ژاپنیهای خلاق به توسعه و تکمیل آن پرداختند. هم اکنون چین و ژاپن از مهمترین صادر کنندگان بن سای هستند.
معیارهای انتخاب گونه گیاهی مناسب
برای انتخاب گونهی مناسب باید علاوه بر زیبایی گیاه، موارد دیگری را هم در نظر گرفت. میزان تابش مسقیم آفتاب، شدت نور و دمای محل نگهداری در انتخاب گونه تعیین کننده هستند.
بسته به اینکه محل نگهداری فضای بسته (اتاق) است یا فضای آزاد، گونهی گیاه باید تفاوت داشته باشد. البته در فضای بسته هم در صورت وجود تابش مستقیم یا استفاده از لامپهای فلورسنت، میتوان از گونههای فضای آزاد با رعایت برخی شرایط استفاده نمود.
گیاهان سایه پسند مثل فیکوسها برای اتاقهای کم نور و درختانی مثل نارون، انار و زیتون برای اتاقهایی که روزانه چند ساعتی از تابش خورشید بهرهمند میشوند، مناسب هستند.
درختان زیبایی چون انواع افرا، بلوط، آزاد، ممرز و انواع سوزنی برگها برای بن سای فضای آزاد بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند.
بن سایهای همیشه سبز، خزاندار، مثمر و غیر مثمر
زیباترین بن سایها معمولاً گونه های خزان دار هستند. این گیاهان در فضای باز به راحتی رشد میکنند و در برابر تغییرات فصول عکس العمل نشان میدهند. مشاهدهی گونههای خزان دار و تغییر رنگ برگها در پاییز و زمستان و جوانه زنی مجدد آنها در بهار بسیار مورد توجه علاقمندان است. از جمله گونههای خزان دار میتوان چنار، ممرز، بلوط، افرا و … را نام برد.
سوزنی برگها، سیتروسها، فیکوسها و … از جمله بنسایهای همیشه سبز هستند. جذابیت این گونهها به سبز بودن آنها در پاییز و زمستان بر میگردد. بیشتر گونههای فضای بسته همیشه سبز هستند.
نگهداری از بن سایهای غیر مثمر مانند: فیکوس، برگ نو، افرا، راش و … قدری راحتتر است. پرورش گونههای مثمر مثل سیب، انار، به، خاس و … در صورتی که از آنها میوه بخواهیم قدری دشوار است. در این موارد میزان، نوع و زمان تغذیهی مصنوعی بسیار مورد اهمیت است.
طرق مختلف پرورش بن سای
پرورش نهالی
۱- مابوری یا پرورش نهالی که از طبیعت گرفته می شود.
۲- پرورش نهالی که از طریق خوابانیدن به وجود می آید.
۳-پرورش نهالی که از طریق جدا کردن به وجود می آید.
۴- پرورش نهالی که از قلمه زدن به وجود می آید.
۵- پرورش نهالی که از طریق پیوند زدن به وجود می آید.
۶- پرورش نهالی که از طریق کاشت بذر به وجود میآید.
۷- پرورش نشا که از یک خزانه فراهم شده است .
ریشه ها:
ریشه های گیاه بنسای شده، در عین استحکام، سلامت و گستردگی، باید ظاهری کهن به درخت ببخشند. درروشهای متقارن، نامتقارن و اریب، ریشه ها در تمام جهات گسترده شده اند. اما در روشهای بادزده، صخره،رویشی و …. ریشه ها غالباً در جهت خلاف انحنای تنه گسترده شده اند. تا بدین ترتیب به گیاه ظاهری متقارن ببخشند. تعدادی ازریشه ها روی خاک قرار داده میشوند تا قدمت درخت را از نظر ظاهری افزایش دهند و تصور فرسایش خاک را در سالهای گذشته در ذهن القا کنند. برای تحقق این مهم، در زمان انتقال گیاه به گلدان بزرگتر، تعدادی از ریشه ها را روی خاک قرار می دهند و روی آنها را با خزه اسفاگنوم و مقدار کمی خاک می پوشانند. در طی آبیاری های مکرر، این پوشش نازک، از بین میرود و پوست ریشه در معرض نور خورشید، سخت میشود و بدین ترتیب هدف ما در القای تصور کهن بودن گیاه تحقق می آید.
برای تشکیل ریشه های جدید در جهت مناسب، می توان ریشه را تا لایه کامبیوم خراش داد و روی آن را با خاک و خزه پوشاند. بعد از چند هفته، در محل زخم ریشه های جدیدی ایجاد میشود.
تنه:
گرچه همه قسمت های گیاه بن سای شده مهم است ، اما تنه گیاه اولین قسمتی است که توجه ناظر را به خود جلب میکند .تنه بن سای باید پوستی ضخیم ، یک پارچه و تودرتو داشته باشد . تنه باید به گونه ای باشد که هرچه به راس نزدیک میشود ضخامت آن کمتر شود . روی یک تنه خوب نباید آثار زخم ناشی از سیم پیچی دیده شود .
شاخه ها:
گیاهان در طبیعت ممکن است شاخه های در هم پیچیده داشته باشند . ولی در بن سای با سیم پیچی ، شاخه ها را به گونه ای تربیت می کنند ، که گیاه زیبا جلوه کند . معمولاً شاخه ها از نظر قطر و طول تفاوت دارند . شاخه های پایین تر ضخیم تر و بلندتر هستند و بخوبی در همه جهات گسترده می شوند . شکل هر شاخه به تنهایی نیز مد نظر است . در هنر بن سای بسیاری از شاخه های گیاه مطلوب به نظر نمی رسد . از این رو این شاخه ها را قطع می کنند .
برگها:
در یک بن سای خوب برگ ها سبز ، متراکم و کوچک است . گیاهانی که برگهای بزرگ دارند یا تعداد برگ آنها کم است ،برای بن سای مناسب نیستند . گیاهانی که برگ های کمی دارند ،درختی خزان کرده را تداعی می کنند . برگ های بزرگ نیز نسبت به اندازه کلی درخت بن سای شده، نامتناسب به نظر می رسند، برای آن که اندازه برگها کوچک شود ، از روش بیبرگی یا هرس برگ استفاده می کنند. این روش در کاهش اندازه برگ موثر است ولی در تغییر اندازه گلها و میوه ها زیاد مورد توجه نیست.
راس ساقه:
تنه به تدریج باریک می شود ، تا در انتها به راس منتهی شود. هرگاه به ارتفاع کمتری نیاز باشد، می توان راس آن را قطع کرد و شاخه پایینتر از راس را که در راستای تنه است یا زاویه کمی با راستای تنه دارد ،به عنوان راس انتخاب و باپیچیدن سیم آن را تربیت کرد. در هر حال درخت بنسای شده باید دارای راس باشد.