یکی از باوره این است که خورشید، مانند سایر ستارهها، حدود 6/4 میلیارد سال پیش از ابری که بیشتر از هیدروژن تشکیل شده بود و مقدار کمی از مواد دیگر را هم در بر می گرفت به وجود آمد. گازهای داغ و متراکم در مرکز این ابر، خورشید را به وجود آوردند و بخشهای بیرونی آن، که دمای پایین تر و تراکم کمتری داشت، در تشکیل سایرهها نقش داشتند(شکل1). به این ترتیب منظومه شمسی ما که شامل یک ستاره(خورشید)، نه سایره و قمرهای آنها(جدول1) و چندین هزار سایرک و شهاب سنگ است بوجود آمد(شکل 2). این مجموعه خود رد کهکشان راه شیری که به گونه ابری در آسمان شب دیده می شود قرار دارد.