شهادت مظلومانه سیدالشهدا ع و یارانش در کربلا تاثیر بیدارگر و حرکت آفرین داشت و خونی تازه در رگهای جامعه اسلامی دواند. و جو نا مطلوب را شکست و امتدادهای آن حماسه در طول تاریخ جاودانه ماند. حتی در همان سفر اسارت اهل بیت نیز تاثیرات سیاسی این حادثه در اندیشه های مردم آشکار شد. گروهی از اسرا را که به شام می بردند چون به تکریت رسیدند مسیحیان آنجا در کلیساها جمع شدند
و به نشان اندوه بر کشته شدن حسین ع ناقوس نواختند و نگذاشتند آن سربازان وارد آنجا شوند. به شهر لینا نیز رسیدند. مردم آنجا همگی گرد آمدند و بر حسین و دودمانش سلام و درود فرستادند و امویان را لعن کردند و سربازان را از آنجا بیرون کردند. چون خبر یافتند که مردم جهینه جمع شدند تا با سربازان بجنگند وارد آن نشدند. به قلعه کفر طالب رفتند به آنجا نیز راهشان ندادند. به حمس که وارد شدند مردم تظاهرات کردند و شعار دادند اکفرا بعد ایمان و ضلالا بعد هدی؟ و با آنان درگیر شدند و تعدادی را کشتند.