(به عبری: נוֹחַ) یکی از افراد نام برده در داستانهای انجیل و قرآن است.
داستان زندگی او در بخش آفرینش کتاب انجیل و همچنین در قرآن آمدهاست.
مسلمانان به او لقب «حضرت» میدهند و او را اولین پیامبر اولاالعزم مینامند.همچنین نسل انسانهای جهان را از سه فرزند او سام،حام و یافث میدانند.
روایت قرآن
به روایت قران وی ۹۰۰ سال پیامبری کرد ولی نتوانست دین و جامعهای تشکیل دهد. این عدم تشکیل حکومت دینی و جامعه دینی به سبب عدم موافقت و همراهی مردم زمانش بود. در آن زمان وی مردم را از عذاب خداوند بیم داد ولی هیچکس به جز عدهای از پیروانش حرف او را باور نداشتند و همه غرق در مادیات و لذات دنیوی بودند. از اینرو او به دستور خداوند و با همراهی پیروانش کشتی بزرگ و چند طبقهای ساخت و از هر حیوان یک جفت نر و ماده به داخل کشتی آورد. وعدهٔ الهی تحقق یافت و باران تندی بارید و چنان سیلی شد که زمین را آب فراگرفت و همه مردمان بیرون از کشتی در آب غرق شدند و نوح و یارانش در کشتی در امان بودند. لازم به ذکر است که در این داستان کنعان فرزند نوح هم از جمله انسانهای بد بود و حتی تا آخرین لحظات و قبل از غرق شدن در دریا و زیر آب هم حاضر به موافقت با پدر نشد و سرانجام با عذاب الهینام نوح علیه السلام درچهل و چند جاى قرآن کریم آمده و در آنها به قسمتى از داستان آن جناب اشاره شده، در بعضى موارد بطور اجمال و در برخى بطور تفصیل، لیکن درهیچ یک از آن موارد مانند داستاننویسان که نام، نسب، دودمان،محل تولد، مسکن، شؤونزندگى، شغل، مدت عمر، تاریخ وفات، مدفن و سایر خصوصیات مربوط به زندگى شخصىصاحبداستان را متعرض مىشوند به جزئیات آن جناب پرداخته نشده علتش هم این است کهقرآن کریم کتاب تاریخ نیست تا درآن به شرح زندگى فرد فرد مردم و اینکه چه کسى از نیکانو چه کسى از بدان بوده بپردازد.