مقاله سرگذشت رقص در ایران

اختصاصی از کوشا فایل مقاله سرگذشت رقص در ایران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:30

فهرست مطالب:

دوره‌های تاریخی
رقص در دربار پادشان ماد
رقص در روزگار هخامنشیان
رقص در دوره پارتها
پانوشت :
منابع:

سرگذشت رقص در ایران

دوره‌های تاریخی

مدارک مربوط برقص، در دوره‌های تاریخی ایران، بخصوص در عهد مادها و هخامنشیان و اشکانیان، به نسبت دوره‌های پیش از تاریخ، بسیار ناچیز و کمتر است و آثار و نقوش بازمانده از این دوره‌ها و همچنین تاریخ‌نویسان عهود باستانی، در این مورد مهر سکوت بر لب‌زده، متاسفانه کمترین اشاره‌یی مستقیماً راجع برقص و نحوه اجرای آن نمی‌کنند.

این کمبود مدارک و عدم اشاره مورخان را شاید بتوان چنین توجیه کرد که، سرازیر شدن اقوام آریایی در سرزمین ایران و اختلاط و امتزاج آنان با اقوام بومی و ساکنین اصلی این آب و خاک، باعث بروز اغتشاشاتی در امور مذهبی و اجتماعی و آداب و رسوم مردمان پیشین گردیده، مغلوب شدگان بتدریج مذهب و رسوم غالبان را پذیرفته، مذهب و آداب کهن خود را از دست داده‌اند. زیرا در این زمینه آگاهیم که آریاییان با آنکه مظاهر تمدن مادی را در آسیای غربی از ملل و اقوام ساکن ایران و همسایگان خود فرا گرفته، زندگانی مادی خود را بر دوش آنان ادامه دادند ولی در امور مذهبی و معنوی و آداب و رسوم، از این اقوام و همسایگان پیروی نکرده، همان خصائص اخلاقی و معنوی سابق خود را حفظ کردند، و چون در آن زمانها رقص و موسیقی در اجرای مراسم مذهبی آریاییان مهاجر معمول و متداول نبوده و چندان ارجی نداشته است، از اینرو این دو هنر، چنانکه بایست در میان آنان پیشرفت نکرده، در آثار و اخبار آن روزگاران اثری از خود باقی نگذاشته است.

هرودوت در ضمن شرحی که راجع بمذهب ایرانیان عصر هخامنشی می‌نویسد، یادآوری می‌کندکه: مراسم مذهبی آنان با آهنگ و موسیقی همراه نبوده است و ایرانیان موسیقی مذهبی نداشته‌اند. چون رقص بدون موسیقی امکان ندارد بنابراین پیداست که رقص مذهبی نیز در میان آنان رواج نداشته است ولی از طرف دیگر چون در شعبه‌ها و شاخه‌های دیگر نژاد آریایی از هندی و اروپایی، اجرای رقصهای مذهبی بشدت هر چه تمامتر معمول بوده است، از اینرو به آسانی نمی‌توان پذیرفت که در میان ایرانیان آریایی، چنین مراسمی متداول و برقرار نبوده و این تیره از آریاییان در مراسم مذهبی و جشنها و پرستش خدایان خود، رقص مذهبی اجرا نمی‌کرده‌اند؟!

باز در این خصوص باید گفت یا مدارک ما ناقص و نارساست و یا اصولاً بروز و ظهور عقیده و فکر جدیدی باعث متروک ماندن این رسم کهن بشری در میان ایرانیان آن زمان گردیده بوده است. از سوی دیگر چون در دوره‌های بعد (عصر هخامنشی و اشکانی) اثرات برخی از رقصهای مذهبی مربوط به «مهرپرستی» در میان ایرانیان نمودار است بنابراین شاید بتوان گمان برد که در دوره‌های پیش از آن نیز، چنین رقصهایی معمول بوده است، ولی در هر حال زنجیر تاریخ رقص در ایران در این مرحله گسیخته، حلقه‌هایی از آن میان مفقود بنظر می‌رسد، مگر اینکه در آینده بر اثر کشفیات و حفریات جدیدتری، پرتو تازه‌یی بر این موضوع تاریک تابیده شود و آنرا از ابهام و تیرگی بیرون آورد.

با این همه، لازم به تذکر نیست که بدون شک، رقص و موسیقی بمنظور تفریح خاطر و برانگیختن احساسات رزمی و شهوانی و یا خوشگذرانی، همواره در میان اقوام و طبقات مختلف ایرانی، در تمام اعصار، رواج داشته و اجرا می‌گردیده است. از شواهد و اشاراتی که در مطالب تاریخی و داستانی مربوط باین دوره‌ها باقی مانده است، وجود این گونه رقص‌ها در میان اقوام و تیره‌های مختلف ایرانی مدلل می‌گردد.