فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:69
مقدمه ۱
۱- آدرسدهی ۳۲ بیتی ۱
مزیت های آدرس دهی ۳۲ بیتی : ۴
۲-VIRTUAL MEMORY (حافظه مجازی) ۵
عیوب استفاده ازRAM : 6
Mass STORAGE :HARD DISK 7
SWAP FILE 9
3-PREEMPTIVE MULTITASKING 11
THREAD 12
nonpreemptive : 13
Preemptive multitasking : 13
مقایسه nonpreemptive و Preemptive : 14
4- symmetric multipocess 16
MULTIPROCESSING* 16
MULTIPROCESSING متقارن و نا متقارن ۱۸
مزیتهاو عیوب سیستمها ی چند پرداشی نا متقارن : ۱۸
معایب سیستم های متقارن : ۱۹
THRAD 20
5- ساختارCLIENT/SERVER 22
CUENT/SERVER در ویندور NT 24
خصوصیت کنترل دستیابی ۲۶
مقدمه ۲۸
ساختار سیستم عامل xinu 29
زمانبندی و سوئیچ کردن:(Scheduling & Context Switching) 30
فرآیند پوچ (Null Process) 31
هماهنگی فرآیند ها (Process Coordination) 32
Interprocess Communication 33
مدیریت حافظه : (Memory Management) 34
Interrupt Processing : 35
:Input Output Management 36
:Booting XINU 37
:File System 38
سیستم عامل MINIX 40
تاریخچه MINIX 40
1-1نگاهی به مراحل پردازش در minix 42
2-2 ساختمان داخلی minix 42
3-2 مراحل مدیریت فرآیند ها در minix 44
فلاپی و دیسک ۴۵
۴-۲ مراحل جدول بندی شده در minix 46
1-1نگاهی به سیستم ورودی / خروجی در minix 47
2-3 برنامه مدیریت وقفه در سیستم minix 47
نرم افزار راه اندازی در سیستم unix 47
3-3 نرم افزار ورودی /خروجی غیر وابسته به وسایل سخت افزاری در minix 50
4-3 مدیریت وقفه در سیستم minix (Dead Lock) 51
5-3 دیسک گردان RAM 52
6-3 نگاهی به دیسک گردان فلاپی در سیستم minix 53
9-3 نگاهی به نرم افزار پایانه در minix 56
سیستم خروجی پایانه ۵۷
۱-۴مدیریت حافظه در minix 57
2-4 شمای حافظه ۵۸
نتیجه گیری ۶۱
سیستم عامل UNIX 62
مقدمه ۶۲
ساختار داخلی UNIX : 65
ورود به UNIX : 65
فایلها و دایرکتریهای در UNIX : 66
UNIX Implementation (اجرای UNIX ): 68
پردازشها در UNIX : 69
ویندوز NT نسبت به سیستمهای عامل OS/2 و UNIX و ویندوز ۱۶ بیتی دارای برتریهایی است که این خصوصیات و امکاناتی که ویندوز NT دارد، با یک سیستم عامل یا بیشتر نیز قابل دسترسی است. ولی هیچکدام از سیتم عاملها قابلیتهای ویندوز NT را ندارد. در این قسمت مهمترین خصوصیات NT را معرفی میکنیم و یکسری خصوصیات کلیدی NT را شرح میدهیم.
در اینجا لازم است توضیحی در مورد اینکه آدرس چیست و نحوة آدرسدهی که میکروسافت DOS چگونه است بدهیم. آدرس کلاً محل یک بایت از اطلاعات در حافظه کامپیوتر یا Mass storage میگویند. آدرس بر دو نوع است. آدرس میتواند فیزیکی و یا میتواند مجازی باشد.
۱-۱- آدرسدهی فیزیکی: به بایت دادة معین در محل فیزیکی معینی از حافظه یا دیسک اشاره میکنند.
۲-۱- آدرسدهی مجازی: به آدرس منطقی (نرمافزاری) اشاره میکند که سیستم عامل به آدرس فیزیکی معینی اشاره میکند.
مطلب قابل توجه در انیجا این است که ویندوزNT از بین دو آدرسدهی، از آدرسدهی مجازی استفاده میکند که برای هر درخواست اصولاً چهار گیگابایت اختصاص داده میشود که البته ۲ گیگابایت آن برای سیستم عامل منظور میشود.
به دنبال پیشرفت مایکروسافت DOS به دلیل محدودیتهای حافظه، میکروپروسسورهایی از قبیل ۸۰۸۶ و ۸۰۸۸ شانزده بیتی که یک فضای آدرسدهی بیست بیتی را عرضه میداشتند طراحی کردند. یعنی در واقع این میکروپروسسورهای میتوانستند یک مگابایت از حافظه را به طور فیزیکی آدرسدهی کنند. با توجه به این که بیست بیت به خوبی در کلمه (word) شانزده بیتی جای نمیگرفت مهندسین INTEL برای دستیابی به هر آدرس، طرحی به نام تقسیم حافظه ارائه دادند.
در این نوع آدرسدهی آمدند یک مگابایت را به ۱۶ قسمت تقسیم کردند که هر قسمت ۶۴ کیلوبایتی با ghunk بود. این کار بدین دلیل بود که برنامهنویسان اصولاً در پردازندههای ۸ بیتی قدیمی مانند INTEL 8085 و ZILOG Z80 با آدرسدهی ۶۴ kdyte آشنایی داشتند.
برای اینکه برنامنویسان بتوانند به هر آدرسی در داخل فضای آدرس یک مگابایتی دست پیدا کنند آدرس حافظه فیزیکی محاسبه شد. (قسمت در ۱۶ ضرب کرده و سپس یک offset به آن اضافه میشود. نتیجه به بایت مورد نظر اشاره میکند.) بقیة پردازندههای ۶ بیت مانند ۶۸۰۰۰ Motorola از آدرسدهی خطی استفاده میکردند که هربیت از حافظه مستقیماً و بدون استفاده از offset & segment آدرسدهی میکرد. و علاوه بر تسهیلاتی مانند MS-DOS 5.0 و windows 3.1، طراحان زیادی طرحهای خود را برای آدرسدهی و بیش از ۶۴۰ کیلوبایت حافظه پیشنهاد کردند. میتوان از معروفترین نمونهها QEMM QUALAS’ ۳۸۶ MAو QUARTERDECK’S را نام برد.
کل این و طرحها حافظة مورد استفاده را بیش از حد ۶۴۰ کیلوبایتی بسط داند، ولی مجبور کردن آنها به کار با یک موقعیت خاص PC و دنبالة درخواستها و تسهیلات نرمافزاری معمولاً یک هدر کردن زمان، پردازش خنثیکننده است. همیشه اینطور به نظر میرسد که حداقل یک درخواست مهم با یکی از تسهیلات با مدیریت حافظة شما سازگار نیست.
اولین پردازنده که فضای آدرسدهی خطی را به کار برد و نیز با DOS سازگاری داشت INTEL 386 بودکه میبایست تقسیمبندی حافظه در کنار آن احتیاج به مدیریت شخص ثالث را حذف کرد که در واقع فضای آدرسدهی ۳۲ بیتی INTEL 386 با برنامهها نوشته شده برای پردازندههای INTEL قبلی سازگاری نداشت.
این برنامههای ناسازگار، DOS و تمام برنامههای اجرا شده تحت DOS بودند. برایایجاد سازگاری با DOS و درخواستهای آن INTEL یک طریقة دیگر آدرسدهی را طرح کرد بنام Real Mode .
این نوع آدرسدهی با سایر نرمافزارهای قبل سازگاری داشت ولی متذسفانه در هنگام کار با این نوع آدرسدهی یعنی Real moed ، ۳۸۶ و (۴۸۶) بیش از یک ۸۰۸۶ خیلی سریع عمل نمیکند. DOS که در مقابل محدودیتهای ۸۰۸۶ و ۸۰۸۸ نوشته شده بود، هنوز بسیار شبیه نسخه سریع حد خود در سال ۱۹۸۱ با تمام محدودیتهای آدرسدهی عمل میکنند.
Real Mode : یک طریقة آدرسدهی حافظه است که از آدرسدهی نوع تقسیمبندی حافظه یعنی همان segment & offset استفاده میکنند. ماننده پردازندة INTEL 8086.
Protected Mode : یک طریقة دیگر آدرسدهی حافظه که برای دستیابی به بایت حافظه به جای segment & offset از آدرسدهی خطی استفاده میکند. این نوع آدرسدهی مشخصات حفاظت سختافزاری که windows و windows NT آن را به کار گرفتهاند، فعال میکند.
windows NT برای تهیه آدرسدهی ۳۲ بیتی واقعی Trune 32-bit addressing از آدرسدهی خطی ۳۸۶ و ۱۸۶ و پنتوم (INTELS586) و همچنین پردازنده pisk همچنون Mips و DigtalAlpha استفاده می کند. قابل ذکر است که دیگر NT از سازگار بودن با DOS و windos ۱۶بیتی صرفنظر می کند و دارای طرحی است بنام (viriul dos machine) که در این صورت این امکان را به ویندوز NT می دهد که بتواند در خواستهای Dos و windows16 بیتی را اجرا کند (بعدا در مورد VDM صحبت خواهیم کرد ) .