موضوع: تکنیک های ترمیم فاجعه ها در سیستم های پایگاه داده
مقدمه
گسترش استفاده از کامپیوتر باعث نفوذ کاربرد کامپیوتر در جنبه های مختلف زندگی انسان از جمله جنبه های حیاتی مانند کنترل ترافیک هوایی ، کنترل خودکار خطوط دریایی ، مدیریت نقطه فروش و حتی سرویس فروش بلیط سینما شده است. داده های ذخیره شده در سیستم های کامپیوتری با ارزش ترین دارایی یک شرکت است که باید به هر قیمت از آن محافظت کنند.
تکنیک های تحمل خطا برای افزایش قابلیت در دسترس بودن سیستم و کاهش خرابی های ناشی از بروز خطا در اجزا گسترش یافتند.[3] داده های حیاتی درون حافظه پایدار ذخیره شده و کپی های اضافی برای ذخیره در حافظه های پایدار تهیه می شوند این روش ها مناسب است ولی در برابر رخ دادن یک حادثه ممکن است نا کارآمد باشد . از جمله این حوادث می توان به زلزله سال 1906 در سان فرانسیسکو اشاره کرد که بیش از نیمی از شهر را ویران کرد .
رویه های وسیع تهیه پشتیبان برای محافظت داده ها در مقابل بروز یک حادثه گسترش یافتند که از جمله آنها می توان به رویه های تهیه پشتیبان به صورت پدر بزرگ – پدر – فرزند، تکنیکهای رویدادنگاری افزایشی و متد نسخهبرداری تصویر دادهها اشاره کرد.[3] به علاوه، برای نگهداری در برابر از دست رفتن داده، سیستم باید بتواند سرویس عادی خود را پس رخ دادن حادثه ارائه کند. بنابراین همراه با داده سخت افزار کامپیوتر نیز باید جایگزین شوند.
تعریف ترمیم
پایگاهدادهها بالقوه در معرض آسیب است. انواع نقص (عیب) و در نتیجه خرابی ممکن است در پایگاهدادهها بروز کند. سیستم مدیریت پایگاهدادهها باید بتواند, در صورت بروز خرابی, پایگاهدادهها را ترمیم و آسیبها و خسارات وارده بر آن را جبران کند. به عبارت دیگر میتوان بروز خرابی در سیستم را ناشی از بروز اشتباه در سیستم دانست که خود اشتباه ناشی از ایجاد نقص در سیستم است.[2]
به عبارت ساده ترمیم یعنی بازگرداندن پایگاهدادهها به وضع سازگاری که درست قبل از بروز خرابی داشت. به بیان دیگر به آخرین وضع سازگار, به گونهای که اثری از خرابی در آن نباشد.
سلسه مراتب خطا
خطاها انواع مختلفی داشته و در منابع مختلف دستهبندیهای متفاوتی برای آنها معرفی شده است.
از جمله میتوان خرابیها را به دو دسته عمده خرابی سیستمی و خرابی رسانهای تقسیم کرد. خرابی سیستمی سبب میشود تا حداقل یک و معمولاً تمام تراکنشهای در حال اجرا در سیستم آسیب ببینند ولی دادههای ذخیره شده در حافظه جانبی دچار خرابی نمیشوند. مثل خرابی ناشی از قطع جریان برق. برعکس خرابیهای رسانهای سبب ایجاد خرابی در تمام یا قسمتی از دادههای ذخیره شده در حافظه مانا میشود و حداقل روی آن دسته از تراکنشهایی که در حال استفاده از دادهها هستند تأثیر میگذارد.
بر اساس شدت سختی خطا از کم به زیاد خطاها به چند دسته تقسیم می شوند : زودگذر، Crash، رسانهای، محلی، اپراتور و خطا های بدخواه.[2]
خطاهای گذرا آنهایی هستند که موجب از دست رفتن پیغام ها در سیستم های مبتنی بر شبکه میشوند . پروتکلها در لایه داده، لایه شبکه و لایه کاربرد میتواننند برای رفع و کنترل این گونه خطاها طراحی شوند.
تعداد صفحات: 15