فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:21
فهرست مطالب:
ایران در عصر پیامبر صلح و دوستی 1
مقدمه 3
- عربستان 3
- امپراطوری روم شرقی: 4
- یهود...: 5
حکومت 6
مذهب 6
الف) دین زردشتی: 7
ب) کیش مانی : 8
ج ) مزدکیه: 9
د ) عیسویان ایران 9
سازمان جامعه 10
الف) شاه و درباریان : 10
ب) روحانیان 11
نظامات اجتماعی 12
خانواده 13
ازدواج با محارم 13
علوم و فنون 13
تعلیم و تربیت 14
منابع و مواخذ 21
مقدمه
در این تحقیق سعی بر آن شده تا نگاهی اجمالی به کشور عزیزمان ایران در عصر بعثت پیامبر صلح و دوستی داشته باشیم. نگاهی عاری از هرگونه تعصب و در عین حال واقع گرایانه. زیرا در عصر حاضر قبول واقعیت برای گروهی سخت دشوار می آید. هم آن کسانی که کورکورانه دم از جانب داری دین خدا می زنند و هم آن کسانی که بدون در نظر گرفتن واقعیت خود را پان ایرانیسم و ناسیونالیسم معرفی می کنند. باری، قبل از شروع لازم است سیری کوتاه در جهان در عصر بعثت داشته باشیم:
جهان در عصر بعثت، عصری که شاهد قدرتهای عظیم، اما متزلزل؛ مذاهب بزرگ، اما گرفتار خرافات و کج فکری ها و کشمکش های متولیان؛ فلسفه های برباد رفته، تمدن های در حال سقوط، قوانین ظالمانه، اختلاف عمیق طبقاتی، قتل عام ها، جنگ ها، تعصب های ناروا، عادات و آداب غلط، یورش های ضد علم وهزاران بدبختی دیگر بوده و قرآن آن را«گمراهی آشکار» می داند. در این جا بدنیست نگاهی کوتاه به حوادث و اوضاع قرن ششم میلادی و اوایل قرن هفتم در جهان مرتبط با ظهور پیامبر صلح و دوستی داشته باشیم:
- عربستان
ابتدا از عربستان زادگاه «نهضت اسلامی» آغاز می کنیم. علی بن ابی طالب چه خوش و چه واقع گرایانه در نهج البلاغه اعراب را خطاب می کند:
« خدا محمد (ص) را فرستاد، تا جهانیان را از راه و رسمی که در پیش گرفته اند بیم دهد و او را امین دستورهای آسمانی خود قرارداد. در آن حال شما ای گروه عرب! بدترین دین را داشتید و در بدترین سرزمین زندگی می کردید. در بین سنگ های خشن و مارهای گزنده می خوابیدید، از آب تیره می نوشیدید، غذای خوبی نداشتید، خون یکدیگر می ریختید، پیوند خویش را از نزدیکان می بریدید و با آنان ستیزه می کردید. بت ها در میان شما بر پا بود و گناهان، دست و بال شما را بسته بود.»
پر واضح است که همین مدرک در مورد وضعیت عربستان کافی است تا با آن دیار و وضعیت زندگی بادیه نشینان آشنا شویم. البته خالی از لطف نیست اگر از جنگ های دائمی بین قبایل، تعصب های ناروا و عادات و آداب غلط ایشان سخن به میان نیاوریم.
- امپراطوری روم شرقی:
امپراطوری روم شرقی وارث عظمت و اعتلای کهن امپراطوری روم بود، که دوران علم و فلسفه و تمدن یونان و روم را پشت سرگذاشته بود. رم مرکز امپراطوری که صحنه مبارزات اقوام مختلف و غارتگری این و آن و قسطنطنیه ( استانبول فعلی) عظیم ترین و مجلل ترین شهر جهان که عظیم ترین کلیسای جهان آن روزگار در آن شهر واقع بود (کلیسای ایاصوفیا که همان مسجد ایا صوفیای حال است)، مرکز امپراطوری شرق شده بود. این امپراطوری کشورهای غربی اروپا تا اسپانیا و یونان و ترکیه کنونی، شام و فلسطین و مصر و قسمت هایی از افریقا را در تصرف خود داشت و گاه و بیگاه به قلمرو پادشاهان ساسانی تجاوز می کرد. باری پیش از آنکه مسیحیت دین رسمی روم گردد سراسر امپراطوری روم بشدت گرفتار آلودگی بت پرستی بود. بطوریکه تعداد خدایان رومی ضرب المثل است. همین بس که به گفته میلر ( تاریخ دان معروف):
« بسیاری از بت پرستان داخل کلیساها شده بودند بعضی برای نفع شخصی یا شهرت به مسیحیت توجه پیدا کردند و به جای پرستش خدایان به عبادت مریم باکره پرداختند.»