فرمت فایل :docx(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:23
مقدمه
تعاونیها در ایران
انواع تعاونیها در ایران
سازمان مرکزی تعاون روستایی
شرکتهای تعاونی کارگری
شرکتهای تعاونی تولیدی روستائی
شرکت تعاونی بعد از انقلاب
منابع
مقدمه :
هدف از تاسیس شرکت تعاونی کوشش و تلاش همگانی جهت رشد در زمینه های اقتصادی و فرهنگی می باشد. به این منظور با تاکید بر مشارکت جمعی،خودگردانی و خود اتکایی در جهت توسعه فرهنگ تعاونی و گسترش روحیه همیاری و تعاون در فرهنگ اسلامی و ایرانی بر آن شدیم تا در کنار اهداف مذکور به ایجاد اشتغال و ارائه خدمات عادلانه مورد نیاز همچنین راه اندازی چرخهای تولید و خدمات با افزایش بهره وری و بکارگیری پس اندازهای هر چند مختصر ضمن تحقق عدالت اجتماعی، یاری رسانی به جامعه و دولت باشیم. بدین منظور شرکت تعاونی چند منظوره کارکنان وزارت علوم با اهداف متعدد در سال 1375 در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسید. سرمایه اولیه ای که شرکت با آن شروع به فعالیت کرد، مبلغی معادل 450 میلیون ریال بود که 150 میلیون آن توسط اعضاء پرداخت و ما بقی از سود عملکرد آن تامیین گردید. در حال حاضر شرکت افتخار دارد که سرمایه اولیه را با رشد قابل توجهی به مبلغی معادل یک میلیارد و 800 میلیون ریال برساند. امید است در آینده با فعالیت و همکاری هر چه بیشتر اعضاء و کارکنان شرکت شاهد رشد و پیشرفت روزافزون آن باشیم.
بررسی و مطالعه نهضت تعاونی روستایی در ایران و بمنظور شناخت پیدایش و عملکرد آن باید در دو برهه زمان یعنی قبل و بعد از انقلاب به عمل آید
1 نهضت تعاونی قبل از انقلاب اسلامی ایران :
نگاهی به چگونگی پیدایش تعاونی در ایران نشانگر آن است که مردم ایران دیر زمانی است که از این نهضت انتقال نموده اند . بطوری که برای اولین بار موضوع شرکت تعاونی در قانون 25 دلو ( بهمن ) 1303 منعکس گردید از آن تاریخ به بعد نهضت تعاونی در ایران با تصویب قوانین دیگری سیر تکاملی خود را ادامه داد .
فصل دوم قانون تجارت مصوب فروردین و خرداد 1304 شرکت های تعاونی اختصاص یافت . این قانون فقط دو نوع شرکت تعاونی یعنی شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف را به رسمیت شناخته بود .
در خرداد ماه 1335 صندوق تعاون کشاورزی به منظور فروش و نگهداری محصولات کشاورزی و جلوگیری از سلف خری و سلف فروشی و با هدف قطع دست واسطه ها در معاملات محصولات کشاورزی و همچنین برای تامین نیازمندهای کشاورزان با قیمت مناسب تاسیس گردید .
بانک کشاورزی ایران نیز موظف شد تا به این صندوق ها و شرکت های تعاونی روستایی تابعه وام های بلند مدت با بهره 3 درصد با موافقت وزرات کشاورزی وقت پرداخت نماید .
در شهریور ماه 1331 اساسنامه (( بانک عمران و تعاون روستایی )) تهیه و به تصویب رسید در اساسنامه این بانک قید شده بود که بانک مجاز به تاسیس شرکت های تعاونی تولید و مصرف و با مشارکت در تاسیس این گونه تعاونی ها است .
بانک عمران و تعاون روستایی می توانست از اقساط املاک تقسیم شده پهلوی و یا از محل اعتباری که بدست می آورند به منظور دادن وام به و انجام عملیات تولیدی عمرانی انتفاعی و هم چنین در تش کشاورزان خرده مالککیل شرکتهای تعاونی و صندوق های روستایی اقدام نمایند .
در آبان ماه سال 1336 وزرات اطلاعات ارضی و تعاون روستایی تاسیس شده برابر قانون تاسیس این وزرات خانه به منظور اجرای مقررات اصلاحات ارضی ، ارشاد ، گسترش شرکت ها و اتحادیه های تعاونی روستایی ، و تشکیل شرکت های سهامی زراعی بوده است .
در سال 1348 اساسنامه سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران به تصویب مجلسین رید برابر این اساسنامه سازمان مرکزی تعاون روستایی به صورت شرکت سهامی و برابر مقررات آئین نامه مصوبه اداره می گردید . هدف سازمان پیروی از برنامه های وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی در جهت تقویت ، پیشرفت ، گسترش تعاونی های روستایی ، توسعه عملیات اقتصادی ، بازرگانی و خدمات تعاونی در روستاهای کشور بود .
در تیر ماه 1348 بانک تعاونی کشاورزی ایران تاسیس گردید این بانک برای تامین اعتبارات مورد نیاز شرکت ها و اتحادیه های تعاونی روستایی ، کشاورزان ، کسانی که به فعالیت های کشاورزی اشتغال داشته و هنوز زمینه عضویت آنان در شرکت های تعاونی فراهم نشده و همچنین برای انجام هر ونه عملیات بانکی تشکیل شده بود.
در اسفند ماه 1349 وزرات تعاون و امور روستاها به جای وزرات اصلاحات ارضی و تعاون روستایی تاسیس گردید . برابر قانون ، تمامی وظایف ، مسئولیت ها ، و اختیارات وزیر و وزرات خانه اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مقررات و قوانین اصلاحات ارضی ، شرکت های سهامی زراعی ، سازمان مرکزی تعاون روستایی ، بانک تعاون کشاورزی ایران و دیگر قوانین ، اساسنامه ها و ائین های مصوب به عهده وزیر و وزارت خانه تعاون و امور روستاها محول گردید .
مهمترین اقدام وزارت تعاون و امور روستاها تهیه لایحه شرکت تعاونی بود .
این لایحه در خرداد ماه 1350 به تصویب مجلسین شورای ملی و سنای سابق رسید .و جنبه قانونی پیدا کرد . این قانون نسبتاً جامع و کامل ترین قانون بوده که تا آن تاریخ در رابطه با شرکت های تعاونی وضع شده بود اما نکته قابل تامل در این قانون نظارت گسترده دولت در امور تعاونی ها بود و این امر در حالی صورت می گرفت که دولت مستقیماً هیچگونه سرمایه گذاری در این تعاونی ها انجام نمی داد. این قانون تمامی مقررات و قوانین قبلی دولت در امور تعاونی ها بود و این امر در حالی صورت می گرفت که دولت مستقیماً مغایر با مفاد آنرا لغو نمود . قانون مذکور در شرکت های تعاونی را این گونه تعریف می کند .