§حمایت ایده ای است که در پرستاری حتی قبل از اینکه مفهوم آن به درستی روشن شده و یا بطور همسان مورد استفاده قرار گیرد، مطرح بوده است.
§
§پرستاران تمایل دارند که حمایت را به عنوان وظیفه خود بپذیرند اما ممکن است حمایت معانی متفاوتی را القاء کند.
§
§ طبق نظر انجمن ملی سلامت روانی (2000) "حامی" فردی است که می تواند هم به شما گوش دهد و هم بر حسب نیاز به خاطر شما صحبت کند
§
§ این یک تعریف ساده و عملی است که عموما به سهولت پذیرفته می شود.
§حامیان باید درک خوبی از انسانیت مشترک که به میزان زیادی مرتبط با "عمل متقابل" است داشته باشند.
§آنها باید نیازهای مددجویان یا بیماران را بشناسند که به معنای دریافتی است که تنها می تواند از طریق گوش کردن و شنیدن حاصل شود و همدلی است که ماورای خواسته های سطحی هر یک از دو طرف درگیر می رود.
§حامیان نیاز دارند حقوق افراد درگیر را بشناسند که این به واکنش و توجه و پاسخی که قبلا ذکر شد ارتباط دارد.
§شناخت حقوق و دیدن نیازها یک چیز است و انجام دادن، پاسخ دادن و توجه کردن به طریقی اخلاقی و مراقبتی، چیز دیگر
§ در این میان لازم است که تشویق که خود زاینده شفقت است وجود داشته باشد
§ از سوی دیگر شاید بتوان گفت همه حرف حامیان به سادگی همانند فن چیدن کالاها در ویترین است.
§
§از نظر کرتین 1979 ، پرستاران باید – به عنوان حامی – به بیماران کمک کنند تا هدف و معنای زندگی یا مرگ خود را دریابند
§
§ از این چشم انداز ، حمایت هم معنای مراقبت است.
§
§حمایت و مراقبت هر دو نیازمند گوش دادن مبتنی بر ارتباط، و شفقت، صلاحیت اعتماد، وجدان و تعهد هستند.
§در پرستاری، حمایت مستقیماً به مراقبت بیمار مربوط می شود
§ نیازها یا خواسته های بیمار به عنوان انگیزهِ حمایت عمل نموده و ویژگیهای آن را مشخص می کنند.
§بنابراین، برای پرداختن به مفهوم حمایت ابتدا باید مفهوم مراقبت روشن شود. مفهوم مراقبت، مانند مفاهیم احساسی نظیر عشق، ممکن است به صور مختلفی تصور شود، و لذا جنبه ذهنی دارد.
§چه کسی سطوح مراقبت، کیفیت و یا نیاز را تعیین می کند؟
§ طبیعتا پاسخها می تواند بسیار متنوع باشد، ممکن است بگوییم که عضو تیم مراقبت بهداشتی، بیمار، استانداردهای حرفه ای، اعمال توصیه شده، یا ترکیبی از آنها یا همه آنها است که در این مورد ملاک می باشد.
§ پرستار زمانی که به عنوان حامی بیمار عمل می کند می کوشد تا از کیفیت و استمرار عرضه مراقبتها به بیمار اطمینان یابد و همزمان تلاش می کند تا از استانداردها و اعمال توصیه شده سازمان های ملی پرستاری نیز متابعت کند (شروتر، 2000).
§نیاز به حمایت بیمار: وضعیت اصلی که مکرراً به عنوان نیاز به عمل حمایتی ذکر شده است، آسیب پذیری بیمار یا مددجو است. کرتین[1]، (1979) و کوپ[2]، (1986) می نویسند در مراقبت بهداشتی، فرض اصلی و اساسی این است که مردم نه تنها به علت بیمار شدن بلکه بیشتر به سبب بستری شدن در بیمارستان که ادعای مراقبت و درمان را دارد، آسیب پذیر می شوند. پارسونز[3]، (1970) و کالیش[4]، (1975) نیز معتقدند که تا همین اواخر، بیمار بودن قدری محرومیت از استقلال و خودگردانی را توجیه و قابل قبول می ساخت. پزشکان تصمیم گیران قانونی بودند و بیماران به آنها اعتماد می کردند. از اینرو لزوم حمایت بیمار از تاثیر بیماری روی استقلال افراد و توانایی تصمیم گیری آنها ریشه می گیرد که پرستار را در جایگاه مقتدری قرار می دهد. بیماران غالب اوقات در محیطهای مراقبت بهداشتی احساس بی قدرتی می کنند و به همین دلیل اغلب خود را به شدت آسیب پذیر می یابند، بر این اساس تاکید شده است که نقش پرستار به عنوان حامی در مراقبت بهداشتی بسیار مهم است. همچنین بهتر است این آسیب پذیری در واژه های نقض حقوق بیمار تاکید شود، تا موجبات تغییر اساسی در طرز برخورد سیستم های مراقبت بهداشتی فراهم گردد. در این صورت گذار از رویکرد والد مآبانه[5] در مراقبت پزشکی به طرف رویکردی که بیشتر توسط مشتری هدایت می شود لازم خواهد شد(مالیک، 1997). در ادامه به بررسی مفهوم قدرت می پردازیم که به نظر می رسد به طور قوی با حمایت از بیمار مرتبط است.
دانلود پاورپوینت حمایت در پرستاری- 27 اسلاید