نوع فایل : Word
تعداد صفحات : 7 صفحه
چکیده :
آرتریت یا التهاب مفاصل، شایعترین عارضه خارج رودهای بیماری التهابی روده است و ممکن است تا حدود 25% افراد مبتلا به کرون یا کولیت اولسراتیو را تحت تأثیر قرار دهد. با وجودی که آرتریت بطور کلی با افزایش سن مرتبط است در این بیماران، اغلب افراد جوان را مبتلا میکند. علاوه بر درد مفاصل، آرتریت همچنین باعث تورم مفاصل و کاهش قابلیت انعطافپذیری مفاصل میشود.
انواع آرتریت
آرتریت ممکن است در سه فرم مختلف ظاهر شود :
آرتریت محیطی
آتریت محوری (که اسپوندیلیت یا اسپوندیلوآرتروپاتی هم نامیده میشود)
اسپوندیلیت انکیلوزان
آرتریت محیطی
آرتریت محیطی معمولاً مفاصل بزرگ دستها و پاها را که شامل آرنجها، مچها، زانوها و قوزک پاها میشود، را در گیر میکند. احساس ناراحتی در مفاصل ممکن است مهاجرت کننده باشند یعنی از یک مفصل به مفصل دیگر حرکت کند. اگر درمان نشود درد ممکن است به مدت چند روز تا چندین هفته طول بکشد. آرتریت محیطی بیشتر در افرادی که کولیت اولسراتیو یا کرون روده بزرگ دارند دیده میشود. میزان التهاب مفصل بطور کلی نشان دهنده وسعت التهاب روده بزرگ است. با وجود این که هیچ تست اختصاصی برای تشخیص قطعی وجود ندارد، روشهای تشخیصی مختلفی شامل آنالیز مایع مفصلی، آزمایش خون و عکس برداری اشعه X برای رد کردن سایر علل درد مفاصل استفاده میشوند. خوشبختانه، آرتریت محیطی معمولاً صدمه دائمی نمیزند.
آرتریت محوری
آرتریت محوری به نام اسپوندیلیت یا اسپوندیلو آرتروپاتی هم شناخته میشود. آرتریت محوری درد و سفتی در قسمت پایینی ستون فقرات و مفاصل ساکروایلیاک (محل اتصال ستون مهره ها به لگن) ایجاد میکند. بطور قابل توجه و بخصوص در جوانان این علائم ماهها یا حتی سالها قبل از علایم روده ای بروز میکنند. برعکس آرتریت محیطی، آرتریت محوری ممکن است صدمه دائمی در اثر چسبیدن استخوانهای ستون فقرات به هم و در نتیجه کاهش میزان حرکت پشت ایجاد کند. در بعضی موارد، محدودیت حرکت دندهها، تنفس عمیق را برای بیمار مشکل می کند. اسپوندیلیت فعال معمولاً تا سن 45 سالگی فروکش میکند. درمان این بیماران بیشتر در جهت بهبود حرکت پشت میباشد. ورزشهای کششی و گرمای مرطوب برای بیماران توصیه میشوند.