این فایل در قالب ورد وقابل ویرایش در 185 صفحه می باشد .
فهرست مندرجات
بخش اول
کلیات
فصل اول: مختصری از تاریخنگاری در ایران تا عصر پهلوی 1
فصل دوم: کلیاتی در تاریخنگاری دوره پهلوی 13
بخش دوم
جریانهای اصلی تاریخنگاری در عصر پهلوی
فصل اول: جریان شرق شناسی
شرق شناسی و دیرینه آن 33
ایران شناسی و ایران شناسان مهم 41
سیاست شرق شناسی- سیاست ایران شناسی 50
روش سیاسی و رهیافت تاریخنگاری لمبتون 61
4-I- نقش سیاسی لمبتون در ایران 64
الف- همزیستی مسالمت آمیز: توده ای نفتی – توده ای روسی 66
ب- لمبتون و قحطی نان 75
ج- میس لمبتون 80
د- میس لمبتون و کودتای 28 مرداد 86
فصل دوم: جریان ناسیونالیستی
کارنامه فرهنگی 103
1- تاریخنگاری محتاط 103
2- ناسیونالیستی محافظه کار 111
بخش سوم
جریان آکادمیک
بررسی و نقد تاریخنگاری اقبال 118
بخش چهارم
جریان مارکسیستی
جریان مارکسیستی 130
فصل اول: زمینه های تاریخی پیدایش مارکسیسم 132
فصل دوم: اندیشه های اساسی مارکس در باب تاریخ 132
الف- حتمیت تاریخی، پیروزی پرولتاریا: الغای مالکیت خصوصی و الغای دولت 139
فصل سوم: تاریخچه ورود اندیشه مارکسیستی به ایران 142
فصل چهارم: تاریخنگاری مارکسیست، لنینیستی در ایران (انجماد و انحراف) 155
الف- علمی بودن تاریخ 158
ب- سیر تاریخ ایران 159
ج- شخصیت در تاریخ 163
د- عدم بی طرفی در نگارش تاریخ 164
هـ- سبکی برانگیزنده- موضوعی واحد 165
بخش پنجم
نتیجه گیری کلی
نتیجه 169
فهرست منابع 184
فصل اول
« مختصری از تاریخنگاری در ایران تا عصر پهلوی »
نتیجه می گوید: « نخستین بار ایرانیان تاریخ را درک کردند و آن را به دورانهای مختلف تقسیم کردند» و هرودوت تاریخ خویش را چنین آغاز می کند: «به روایات ایرانیان بهترین تاریخ شناسان هستند….»[1].
غرض از نقل دو قول مذکور این بود که در آغاز، علم تاریخ در بیشتر کشورهای شرق و غرب، علمی ناشناخته بود و فقط در ایران وقایع روزانه در بار و رویدادهای کشور را در روزنامه ها، آیین نامه ها، خداینامه ها، تاج نامه ها، سالنامه ها و شاهنامه ها می نوشتند. اما این بدان مفهوم نیست که در آن دوره، تاریخنگاری به مفهوم امروزین رواج داشته است، بلکه بر عکس در ایران عصر باستان تاریخنگاری اهمیت زیادی نداشت و حتی یک اثر تاریخی واقعی که متعلق به این دوره باشد در دست نیست.
اشپولر می گوید: « در میان نوشته های جوامع زردشتی بعد از اسلام و در میان آثار فارسیان هند (پناهندگان زردشتی سال 98/717) هیچ اثر واقعی تاریخی، چه از ریشه قبل از اسلامی و چه بعد از اسلامی دیده نمی شود. »[2]
وی پس از ذکر تاریخچه ای از تاریخنگاری اعراب قبل و بعد از ظهور اسلام، نتیجه می گیرد که بنابر این در بان عربی نوعی تاریخنگاری وجود داشت که در زبان فارسی دیده نمی شده است و همین امر دلیلی بوده برای اینکه ایرانیان، آثار تاریخی شان را به زبان عربی بنویسند[3] همچنانکه تاثیر زبان عربی در جهان اسلام و ضرورتی که ایرانیان برای حفظ تماس خودشان با دنیای عرب احساس می کردندن، می تواند دلایل دیگر این رویکرد در عرصه تاریخنگاری باشد.
درست است که شعر و تاریخ در اعراب، عمری دیرینه داشته ولی نوشته هرودوت، پدر تاریخ را که بی شک با تاریخ ایران و ملل مختلف آشنایی کامل داشته است را نیز نباید با بی اعتنایی برگزار کرد.
به هر حال با ورود اعراب به ایران نیز تاریخنگاری ایرانی دستخوش دگرگونی چدی نشد و رشدی کیفی نکرد. با ظهور سلسله های ایرانی نژاد که گسترش زبان فارسی و تکامل فرهنگی را در پی داشت، تاریخنگاری ایرانی نیز ایجاد شد و تاریخ طبری در عصر سامانیان که یک «سلسله ایرانی نژاد» بود به فارسی ترجمه شد. بلافاصله بعد از ترجمه تاریخ طبری به فارسی (در حدود سال 352/963) سلسله های ترک نژاد در اکثر ولایات ایران به حکومت رسیدند. آنها که سرسپردگان مذهب تسنن به شمار می رفتند و ارثان فرهنگی سلسله های ایرانی نژاد شدند. بزرگترین سلطان سلسله غزنوی یعنی سلطان محمود، حامی فردوسی و از جمله طرفتداران واقعی تسنن اسلامی در دره سند محسوب می شد. مقارن روی کار آمدن سلجوقیان در قرن پنجم، سه نوع تاریخنگاری در ایران قابل شناسایی است. تاریخنگاری اسلام شمولی، تاریخنگاری محلی و تاریخنگاری سلسله ای.
سلجوقیان علاقمند بودند که فرهنگ ایرانی را اقتباس نمایند و سعی می کردند که نژاد تورانی خود را فراموش کرده و در عمق ایرانیت فرو روند. ترکان پیروز زبان فارسی را به صورت دومین زبان فرهنگی جهان اسلام مسجل کردند ولی در عرصه تاریخنگاری جز تعداد زیادی از ترجمه های متون تاریخی که در واقع روایاتی از شرایط زندگی ایرانیان بودند، چیز چندانی تولید نکردند، دامنه تاریخنگاری این عصر محدود و تنگ و محصولات تاریخنگاری فارسی در زمان حکومت سلاجقه و خوارزمشاهیان، بی نهایت کمتر است.[4]
تحولات تاریخنگاری فارسی اما در حوالی ایلغار مغول در سال 616/1220 و بعدها در سال 654/1256 رخ نمود. این لشکر کشی برای مردم شرق یعنی ماورءالنهر خراسان مصیبت بار بود، اکثر دهقانهای ایرانی از بین رفتند و طبقه دهقان هم نفوذ خود را از دست داد.
مغولان با تاکید بر مذهب و فرهنگ خود، چندین دهه سنتهای ملی و فرهنگی شان را حفظ کردند و این در حالی بود که ایرانیان نیز برای احیاء زبان و فرهنگ ایرانی بیکار ننشستند. در عرصه تاریخنگاری این دوره، دو مورخ برجسته یعنی عطاملک جوینی و رشید الدین فضل الله همدانی ظهور کردند که اولی به سبک پیچیده و مصنوع و دومی به سبک ساده و صریح می نوشت، هر دو مورخ مذکور به روش تاریخنگاری اعراب آشنا بودند و در آثار آنان می توان درک عمیق، فهم تاریخی و توجه به مسایل اجتماعی و اقتصادی را مشاهده کرد.
در یک جمع بندی کلی می توان گفت که علی رغم ضعف هایی که تاریخنگاری ایرانی از سده سوم تا هشتم، دچار آن بود، فن تاریخنویسی به طور کلی پیشرفت کرد و در بعضی زمینه ها آثار نوی را عرضه نمود و حتی جهش های بسیار مترقی داشت. از لحاظ وقعه یابی و واقع بینی، برخی از مورخین روش نقد علمی درست را به کار بردند، برخی به تحلیل و تعلیل حوادث پرداخته، نتیجه گیری تاریخی نمودند و مورخان دیگری به موضوعات اجتماعی و اقتصادی توجه داشته اند، اما به جریانهای اصلی تاریخ پی نبرده اند. در هر حال در آن دوره تاریخ نویسان ایرانی از همقطاران فرنگی خود که غرق در جهالت نصرانیت بودند، فرسنگ ها جلو بودند.[5]
به لحاظ روش شناسی نیز تا این زمان دو رویکرد قابل شناسایی است، نخست رویکرد جزء گرایانه یا تجزیه ای که ویژگی اصلی آن تجزیه زمانی و مکانی پیکر تاریخ بشر به اتم های حوادث، اندیشه ها، اختراعات و غیره است. در این مشرب، گذشته ، با پلوی هم قرار دادن این واحدهای تاریخی و از تجمع آنها تشکیل می گردد. تواریخی مثل تاریخ طبری از این دست است. در این تاریخ یکایک وقایع به یکدیگر پیوند داده شده اند. اما در آنها، نویسنده به ترسیم نقش کلی و چشم انداز عمومی تاریخ خویش نپرداخته است. دوم، نگرش کل گرایانه که در آن اقوام و ملتها، پیکر های زنده ای هستند که مثل هر ارگانیسم زنده دیگری دارای مراحل پیایی، رشد، پیری و زوال می باشند. در این زمینه تاریخ کسانی چون ابن مسکویه، فیلسوف و مورخ ایرانی سده چهارم هجری را می توان از تاریخ نگاران کل گرای به شمار آورد. وی مانند اخوان الصفا، از اندیشمندان دانشنامه نویس سده چهارم هجری، گونه ای قانونمدی برای جوامع و دولتها قایل شده است. ابن مسکویه در چشم انداز تاریخی جوامع به جستجوی علل رفتار جوامع (ظهور– ترقی– انحطاط و فتور) می رود.[6]
ابن خلدون نیز مانند اخوان الصفا، ابن مسکویه، فارابی و بسیاری از پیشینیان دیگر جوامع و دولتها را ارگانیسم زنده ای می پندارد و برای آنها مراحل پیدایی – رشد، پیری و زوال قائل می شود. نظر وی بر آن است که دولتها (عوامل کنترل کننده جوامع) همانند مردم عمر طبیعی دارند که پس از طی آن دوره به پیری می رسند و دچار انحطاط و نیستی می گردند.[7]
به طور کلی تا این زمان دو جریان متمایز در تاریخ نویسی ایران می توان تشخیص داد که پابه پای هم رشد کردند 1- تاریخنگاری ملی- باستانی 2- تاریخنگاری اسلامی. در نوع اول تاریخ از پادشاهی کیومرث و در جریان دوم از هبوط آدم شروع می شده است. آنچه از تاریخ ایران باستان وجود داشته آشفته، در هم و بر هم و آمیخته به افسانه بوده است مگر درباره عصر ساسانی که به عهد اسلامی نزدیک است.[8] جریان دوم تاریخنگاری یعنی تاریخنگاری اسلامی – اشکال مختلف زیر را داشته است :
و شامل سالشماری و تاریخ رجال و تراجم احوال بوده است. « این تاریخ با تاکید عمده بر شرح حال خاندانها و مامورین محلی نوشته می شد ». در واقع می توان گفت مناسبات مرید و مراد و وابستگی ویژه ایالتی دو نماد از تلقیاتی بوده است که در حیات اجتماعی سده های میانه ایران نقش چشمگیری داشته است. دلیل پیشرفت تواریخ محلی این بوده که شهرها، واحدهای مستقلی بوده اند که در مواقع آشوب، منحصراً تحت رهبری قاضی یا شیخ محل عمل می کرده اند و این امر زمینه ای بوده است تا تواریخی پدید آید که در آن شرح حال مردان معروف شهر در آن نگاشته شود مانند تاریخ گزیده اثر حمد الله مستوفی که شرح خاندانهای عمده قزوین است و محاسن اصفهان فروخی (مکتوب به عربی در سال 421/1030) که شرح حال مردان معروف اصفهان است.[9]
3- تک نگاری در مورد افراد ، مثل النوادر ابن شداد راجع به صلاح الدین ایوبی.
4- نوعی کتاب اداری که تحت عنوان قوانین الدواوین تالیف می شده است.
موضوع تاریخ تا این زمان، شامل تاریخ انبیاء ، تاریخ امم و قرون، تاریخ مغازی رسول، تاریخ فتوح، تاریخ خلفا و سلاطین و وزراء ، تاریخ بلاد، تاریخ مذاهب و فرق، تاریخ طبقات و رجال، تاریخ حوادث و رفیات، تاریخ مقابر مزارات و تاریخ حوادث طبیعی بوده است. موادی که مورخین به کار می برده اند بیشتر به روش سینه به سینه (سماع) به دست می آمده است، به طور مثال ابن اثیر می گوید، که در مورد اتابکان، اکثر مواد کتاب خود را از پدرش شنیده است. در اینگونه موارد، مورخ بعد از اتمام پژوهش، اثرش را پیش یکی از شیوخ می برد تا به قول ابن عساکر صحت نسخ خطی خود را با سماع بیازماید. اکثر مورخین دوره های مورد بحث مشاغلی غیر از تاریخنویسی هم داشتند و قریب به اتفاقشان، دارای پست های درباری بودند. چنانکه بلاذری در دستگاه متوکل، ندیم بود. ابوعلی مسکویه در دربار آل بویه کتابداری می کرد و عطاملک جوینی و عبدالله و صاف و حمد الله مستوفی نیز در دستگاه مغول وظایف اداری داشتند. از آنجا که بیشتر سلاطین و خلفا بای امور جاری کشورشان از تاریخ پیشینیان سر مشق می گرفتند، لذا صاحب منصبان دربار به ظبط و نقل تاریخ گرویده می شدند. می گیوند که منصور دوانیقی در کشتن ابومسلم تردید داشت، از ندیم خویش حکایت شاپور ساسانی را سئوال کرد که چگونه وزیر خود را کشت؟
مورخین ایرانی تا این زمان اکثراً علاقه داشتند که آثار تاریخی خودشان را به زبان عربی بنویسند مثل طبری و دینوری.
کتاب بسیار عالی و کمیاب
اندازه شناسی مهندسی
نوشته: دی ام آنتونی
با عنوان: Engineering
Metrology
اثر: D. M. Anthony
در حدود 222 صفحه تقدیم حضورتان می گردد.
کتاب مقاومت مصالح
رُوی آر. کریگ
ویرایش 2 با عنوان :
Mechanics of
Materials
2nd Edition
اثر : Roy R. Craig و به زبان اصلی تقدیم
حضورتان می گردد.
کتاب معادلات دیفرانسیل
و کاربرد آنها اثرجورج اف.
سیمونز با ترجمۀ فارسی
و زبان اصلی دراختیار
شما قرار می گیرد.
این فایل در قالب ورد و قابل ویرایش در 140 صفحه می باشد.
پایان نامه تهیة گوگرد پلیمری بعنوان عامل اصلی پخت در ساخت مصنوعات پلیمری
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده
مقدمه
فصل اول :
مقدمه 2
1-1 تولید 6
1-1-1 فرایندهای جذب در مایع و اکسیداسیون 6
1-1-2 فرایندهای اکسیداسیون مستقیم 14
1-1-3 تولید گوگرد در جهان 20
1-1-4 تولید گوگرد در ایران 21
1-2 صادرات گوگرد در جهان 23
1-2-1 وضعیت صادرات گوگرد ایران 24
1-3 وضعیت مصرف گوگرد در جهان 26
1-3-1 مصرف گوگرد در صنایع داخلی 28
1-4 مصارف گوگرد 31
1-4-1 اسید سولفوریک 32
1-4-2 کشاورزی 33
1-4-3 باتریهای قابل شارژ 34
1-4-4 گوگرد در بتن 34
1-4-5 لامپ گوگردی 35
1-4-6 حذف جیوه در آب 35
عنوان صفحه
1-4-7 تولید کف 36
1-4-8 گوگرد در آسفالت 36
1-4-9 گوگرد در صنایع لاستیک سازی 37
فصل دوم : (لاستیک)
تاریخچه صنعت لاستیک 39
2-1 معرفی چند اصطلاح 39
2-2 مواد در آمیزه کاری لاستیک 41
2-3 کائوچو 42
2-3-1 کائوچوها از دیدگاه بازرگانی 43
2-3-2 کائوچوها از دیدگاه مقاومتی 43
2-3-3 کائوچوها از دیدگاه فرآوری و تهیه 44
2-3-3-1 کائوچوهای طبیعی 44
2-3-3-2 کائوچوی مصنوعی 47
2-4 فرآیند پخت کائوچو 50
2-5 ترکیبات مؤثر در آمیزه کاری کائوچو 51
2-5-1 گوگرد 51
2-5-2 شتابدهنده ها 51
2-5-3 فعال کننده ها 42
2-5-4 تاخیر دهنده ها 53
2-5-5 پر کننده ها 54
2-5-6 نرم کننده ها 54
عنوان صفحه
2-5-7 پپتایزرها 55
2-6 آزمونهای معمولی در تضمین مصنوعات پلیمری 55
2-6-1 آزمونهای روی آمیزه پخت شده 55
2-6-2 آزمونها آمیزه خام 56
2-6-2-1گرانروی 56
2-6-2-2 رئومتر 57
2-6-2-3 جرم مخصوص 60
2-6-2-4 چسبندگی 60
2-6-2-5 پراکنش دوده 60
2-6-1 آزمونهای آمیزه پخت شده 61
2-6-1-1 کشش 61
2-6-1-2 مانائی فشاری 62
2-6-1-3 سختی 62
2-6-1-4 سایش 62
2-6-1-5 مقاومت در مقابل پارگی 62
2-6-1-6 مقاومت خمشی 63
فصل سوم : گوگرد در لاستیک
مقدمه 65
3-1 ولکانیزاسیون 66
3-1-1 درجه ولکانیزاسیون 66
3-1-2 مراحل ولکانیزاسیون 67
عنوان صفحه
3-1-3 تغییر خواص نسبت به درجه 69
تاثیر افزایش دانسیته اتصالات عرضی 74
3-2 اثر ساختمان اتصال عرضی 77
3-2-1 نوع ساختمان اتصال عرضی 77
3-2-3 خواص مکانیکی 78
3-2-4 رفتار فرسودگی حرارتی 79
3-2-5 خواص دینامیکی 80
خواص بهینه در آمیزه های ولکانیزه شده 82
3-3 سیستم های پخت 82
3-4 پخت گوگردی 83
دلایل ترجیح سیستم پخت گوگردی 83
3-4-1 گوگرد 85
3-4-1-1 گوگرد ولکانیزاسیون 85
3-4-1-2 درصد خلوص گوگرد 87
3-4-2 مواد گوگرد دهنده 87
3-5 پخت پراکسیدی 90
3-5-1 فواید پخت پراکسیدی 91
3-5-2 معایب پخت پراکسیدی 92
3-6 روشهای پخت 92
3-6-1 پخت غیرمداوم 93
3-6-1-1 قالبگیری 93
عنوان صفحه
3-6-1-2 پخت گاز 93
3-6-1-3 پخت با غلاف سری 94
3-6-2 پخت مداوم 94
3-6-2-1 پخت با روتوکیور 94
3-6-2-2 پخت در مایعات داغ 95
3-6-2-3 پخت در بسترة ذرات داغ شناور 95
3-7 آلوتروپ های گوگرد مورد استفاده در صنایع لاستیک 95
فصل چهارم : بخش تجربی
4-1 دستگاهها و وسایل مورد استفاده 99
4-2 نقطة ذوب گوگرد محلول 100
4-3 نقطة ذوب گوگرد نامحلول 100
4-4 تعیین مقدار گوگرد محلول در تولوئن 101
4-5 تهیه گوگرد نامحلول از روش ذوب 102
4-6 روش تعیین درصد گوگرد نامحلول 103
4-7 بهینه کردن درصد گوگرد 104
4-7-1 اپتیمم کردن دما 104
4-7-2 اپتیمم کردن دور همزن 105
4-7-3 اپتیمم کردن درصد کاهندة کشش سطحی 105
4-7-4 اپتیمم کردن درصد پایدار کننده 106
4-8 استخراج گوگرد نامحلول بدست آمده 107
4-9 روغن پوشی گوگرد نامحلول بدست آمده 108
عنوان صفحه
4-10 تعیین میزان روغن گوگرد روغنی 109
4-11 تهیه گرانول گوگرد نامحلول 110
4-12 تهیه گوگرد نامحلول در مقیاس bench 111
4-13تهیه گوگرد نامحلول در مقیاس پایلوت 113
4-14 تهیه گوگرد نامحلول بوسیلة هیدرولیز 115
4-15 بکارگیری گوگرد تهیه شده در ساخت آمیزه 116
فصل پنجم : بحث و نتیجه گیری
5-1 گوگرد نامحلول 119
5-2 تاثیر منفی شکفتگی بر خواص آمیزه 123
5-3 گوگرد ، موهبت یا آفت 125
5-4 روشهای تهیه گوگرد نامحلول 127
الف-سرد کردن سریع گوگرد مذاب 127
ب-اکسیداسیون نافص 127
ج-هیدرولیز مستقیم 128
روش بکارگرفته شده در این پژوهش در هیدرولیز 128
5-5 روش ذوب ، روشی کاملاً کاربردی 130
5-6 مقایسة آمیزه های تهیه شده 132
پیشنهادات 134
پیوست
منابع
مقدمه :
گوگرد به عنوان محصول جانبی صنایع نفت و گاز سالانه بیش از 41 میلیون تن در سال طی فرآیند شیرینسازی تولید می شود . همچنین میزان تولید کل گوگرد در جهان رقمی بیش از 64 میلیون تن در سال است . حائز اهمیت قرار گرفتن مسائل زیست محیطی از عوامل مؤثر در تولید گوگرد است . به همین خاطر برای جلوگیری از مشکلات زیست محیطی و همچنین به دلیل افزایش استحصال منابع نفت و گاز ، میزان تولید گوگرد رشدی صعودی خواهد داشت . ضمن اینکه مصرف این ماده نسبت به تولید آن کمتر است .
کشور ما با داشتن منابع نفت و گاز فراوان یکی از عمده ترین تولید کنندگان گوگرد در خاورمیانه است و سالانه بیش از 5/1 میلیون تن گوگرد تولید می کند که با راه اندازی فازهای جدید پالایشگاهها این رقم به 5/2 میلیون تن در سال خواهد رسید . مصرف سالانه کشور در حال حاضر حدود 300 هزار تن در سال است . صادرات گوگرد نیز با توجه به کاهش قیمت گوگرد مقرون به صرفه نیست . بنابراین یافتن راههایی برای مصرف این ماده و یا تبدیل آن به موادی که دارای ارزش اقتصادی بیشتری باشند حائز اهمیت و توجه فراوان است .
تهیه گوگرد نامحلول از گوگرد معمولی می تواند یکی از راه حلهای این معضل باشد . گوگرد نامحلول بدلیل حساس نبودن حلالیت آن به کاهش دما می تواند جایگزین مناسبی برای گوگرد معمولی در صنایع لاستیک و همچنین تایر باشد . گوگرد معمولی حلالیستش در گسترة دمائی متفاوت است و با کاهش دما حلالیت آن کاهش می یابد . بنابراین با استفاده از گوگرد محلول در پخت آمیزه های لاستیکی با مشکلات عدیده ای از جمله پدیده سفیدک زدن یا شکفتگی مواجه میشویم . تنها راه حل مناسب برای جلوگیری از این مشکل استفاده از گوگرد نامحلول است که در این پژوهش به روشهای تهیه آن و همچنین روشهای کاربردی و نوین تهیه گوگرد نامحلول اشاره شود . با تولید این ماده با ارزش ضمن کاهش خسارات ناشی از مصرف گوگرد معمولی و همچنین افزایش کیفیت محصولات تولیدی می توان واردات آن را به کشور کاهش داد و حتی در آینده ای نزدیک با تولید متناسب با مصرف داخلی از واردات آن جلوگیری کرد .
چکیده
رایجترین سیستم پخت در آمیزه های لاستیکی پخت گوگردی است که علاوه بر اقتصادی بودن از تنوع زیادی برخوردار است و امکان دستیابی به محدودة گسترده ای از خواص را فراهم میکند. گوگرد با قرار گرفتن در بین زنجیر پلیمرها بین آنها اتصالات عرضی تشکیل میدهد و موجب تشکیل ساختار شبکهای می شود . مشکل عدیده این سیستم پخت پدیده شکفتگی(blooming) گوگرد در آمیزه های لاستیکی است که این پدیده بااستفاده از گوگرد نامحلول بر طرف می شود. زیرا وابستگی حلالیت این نوع گوگرد در بستر پلیمری به دما بسیار نامحسوس است. قیمت بالای گوگرد نامحلول و وارداتی بودن آن مشکلاتی را برای صنایع لاستیک بوجود آورده است. روشهای مختلف ارائه شده برای تهیه گوگرد نامحلول در کشور، نیز به دلایل اقتصادی و یا مشکلات دستگاهی و یا مواد اولیه قابل اجرا نبودهاند.
در این پژوهش دو روش ، ذوب گوگرد معمولی و همچنین هیدرولیز بعنوان روشی نوین ، در تهیه گوگرد نامحلول بکار برده شده است .