لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
مقـدمـه
امام محمد تقی می فرماید :
سه چیز است که رضوان خداوند متعال را به بنده می رساند زیادی استغفار و نرمخوبودن و زیادی صدقه و سه چیز است هر که آن را مراعات کند پشیمان نشود :
ترک نمودن عجله
مشورت کردن
به هنگام تصمیم توکل بر خدا نمودن
نام : محمد
سن شهادت : 28 سالگی
نام پدر : رضا
مدت امامت : 20 یا به روایتی 19 سال
نام مادر : سبیکه
لقب مشهور : تقی و جواد
کنیه : اباجعفر
سال ولادت : دهم ماه رجب
محل دفن : کاظمین
قاتل : ام الفضل به دستور معتصم خلیفه عباسی
چند سخن از امام جواد (ع)
تولــد
امام دهم در روز دهم ماه رجب به دنیا آمد. نام آن حضرت محمد و لقبهای مشهور ایشان تقی و جواد است. مادر امام نهم «سبیکه» نام داشت. که از بهترین زنان زمان خود بود و پدر گرامی ایشان امام رضا(ع) بود. وقتی امام محمدتقی به دنیا آمد حکیمه «عمه اش» حاضر بود. او می گوید : « در روز سوم تولد نوزاد به چپ و راست نگاه کرد و شهادتین را بر زبان آورد. من هراسان شدم و به خدمت برادرم ، امام رضا (ع) رفتم و موضوع را گفتم . برادرم فرمود : چیزهای عجیبی که بعد از این از او می بینید بیشتر از آنچه تا به حال دیده اید خواهد بود. »
امام در کودکی
یکی از یاران امام رضا (ع) از ایشان پرسید : اگر برای شما حادثه ای پیش بیاید به چه کسی مراجعه کنیم. ایشان فرمودند : « به پسرم محمد مراجعه کنید که خدای بزرگ حضرت عیسی(ع) را به پیامبری برگزید ، در حالی که سن ایشان از سن فرزندم محمد هم کم تر بود. »
امامت در کودکی
امام محمد تقی (ع) 8 یا 9 ساله بود که به مقام امامت رسید. روزی علی بن جعفر که سن زیادی داشت در مسجد پیغمبر حدیث می گفت. امام جواد (ع) وارد مسجد شد. ناگهان علی بن جعفر بلند شد و دست او را بوسید. امام جواد (ع) فرمود : عمو بنشین ، خدا تو را رحمت کند.
علی بن جعفر گفت : سرور من چطور بنشینم . در حالی شما ایستاده اید ، آن روز دوستان علی بن جعفر او را سرزنش کردند و گفتند : تو عموی بزرگ او هستی و این طور به او احترام می کنی ؟
علی بن جعفر جواب داد : ساکت باشید. خدای بلند مرتبه مرا با این ریش سفید لایق امامت ندانست و این جوان را شایسته ی امامت دانست . می خواهید من برتری او را قبول نکنم ؟!
علـم امـام
بعد از شهادت امام رضا(ع) هشتاد دانشمند از شهرهای مختلف به مکه سفر کردند ؛ آنها می
امام محمد تقی (ع) «جواد الائمه » 9 ص
