لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
تکنولوژی آموزشی
علم محض چنانکه می دانیم عبارت است از مطالعه طبیعت به خاطر نفس آن و تکنولوژی عبارت است از کاربرد علم برای ساختن مصنوعات و تنظیم فعالیت های انسانی و بهره گیری عملی از یافته های علم به منظور بهبود زندگی و ارضای آمال انسانی. مثلاٌ تکنولوژی الکترونیک بمعنای آنست که از دانشی که از الکترون ها بدست آورده ایم برای ساختن وسایل انتقال صدا و تصویر (رادیو و تلویزیون) با ضبط و پخش مجدد اصوات (دستگاه های ضبط صوت). با نگهداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات (کامپیوتر) و یا بالاخره در کنترل امور صنعتی و تجاری (ساختن وسایل و دستگاه های خودکار) عملاٌٍ استفاده کنیم.
تا عصر رنسانس تکنولوژی نفوذ چندانی در آموزش و پرورش نکرده بود در قرون میانه و قبل از آن آموزش و پرورش تقریباٌ بطور کلی بوسیله گفتار زبانی عرضه می شد. استاد و یا تعلم از روی نسخه دست نوشته می خواند و شاگرد گفته های او را می نوشت و از بر می کرد. کتابهای چاپی وجود نداشت و نسخه های خطی کمیاب بود. اختراع چاپ که در اواسط قرن پانزدهم میلادی اتفاق افتاد این وضع را تغییر داد و یک قرن بعد کتاب بصورت وسیله اصلی آموزش و پرورش درآمد و تا کنون نیز اهمیت خود را همچنان حفظ کرده است. اما در چند دهه اخیر مربیان و دست اندرکاران آموزش و پرورش در جستجوی امکانات تازه پرداخته است و سعی کرده اند که رادیو، تلویزیون، ویدئو، ماشین آموزش و کامپیوتر را به عنوان وسایل آموزشی بکار گیرند.
با توجه به همین مقدمه مختصر می توان دریافت تکنولوژی آموزشی به ساده ترین مفهوم خود عبارت است از کاربرد یافته های علوم مختلف بمنظور تسهیل کاریادگیری.
با توجه به همین مفهوم است که جی _ آر_گاس G.R.GUSS مدیر مرکز تحقیقات و نوآوری های آموزشی وابسته به سازمان همکاری های اقتصادی کشورهای اروپائی O.E.C.D. تکنولوژی آموزشی را چنین تعریف می کند "طرح و اجرای سازمان یافته یک سیستم یادگیری که از روش های نویی ارتباط جمعی، ابزار، وسایل سمعی و بصری، سازمن بندی کلاس درس و روش های جدید تدریس بهره گیری می کند. ولی در عین حال از آنها انتظار معجزه نیز ندارد".
دیوزید Dieuzcide مدیر بخش روش ها و مواد تکنیک های آموزشی یونسکو نیز تکنولوژی آموزشی را چنین تعریف می کند "... تمام کوشش های فکری
و اقدام هائی را که به منظور جمع آوری، تجزیه و تحلیل و استفاده منطقی از کار افزارها و روش های آموزشی و نظریه های یادگیری صورت گرفته است تا آنها را در قالب سیستم واحدی مبتنی بر نگرش علمی و سیستماتیک در امر تعلیم و ترتیب بکار بریم تکنولوژی آموزشی می خوانیم.
در تعریف دیگر از تکنولوژی آموزشی گفته می شود "تکنولوژی آموزشی چیزی بالاتر از یک وسیله یا رسانه خاص است به این معنی که تکنولوژی آموزشی چیزی بیش از مجموع اجزاء تشکیل دهنده خود است. تکنولوژی آموزشی یک روش سیستماتیک برای طراحی پیاده کردن و ارزشیابی کل فرایند آموزش و یادگیری با توجه به هدف ها و بر اساس پژوهش در زمینه های یادگیری و ارتباط انسانی و بکارگیری ترکیبی از منابع انسانی و غیرانسانی بمنظور عرضه داشتن آموزشی مؤثر است ...)
نظریات آقای "گاس" از طرف "شورای ملی تکنولوژی آموزشی بریتانیا" مورد تأکید قرار می گیرد شورای یاد شده در بالا به سال 1971 در گزارشی نتیجه گیری کرده بود که تکنولوژی مستلزم کاربرد سیستم ها، تکنیک ها و لوازم و ابزار کمکی است بمنظور بهبود فرایند فراگیری "شورای ملی تکنولوژی آموزشی بریتانیا در ضمن شرح زیر را نیز به نتیجه گیری یاد شده در بالا اضافه کرده بود.
"تکنولوژی آموزشی بوسیله چهار خصیصه مشخص می شود.
1-تعیین و تبین هدف هائی که دانش آموز باید به آنها برسد.
2-کاربرد اصول یادگیری در تجزیه و تحلیل و ساختن مواد درسی که باید آموزش داده شود.
3-انتخاب و کاربرد در وسایل مناسب برای عرضه مطالب درسی.
4-بکاربردن روش های مناسب برای ارزشیابی میزان اثربخشی درس ها و مصالح کار در خلال درجه موفقیت دانش آموز.
دکتر مهدی شیخیان در این باره می گوید:
"تکنولوژی آموزشی به آن دسته از فعالیت های سیستماتیک اطلاق می گردد که ماشین، مواد، تکنیک را برای رسیدن به هدف های آموزش و پرورش به یکدیگر نزدیک می کند."
دکتر کامبیز محمودی در این زمینه می گوید:
"تکنولوژی آموزشی کاربرد منطقی تمام و یا ترکیبی از قوانین یادگیری + ابزار+ تکنیک+ نحوه استفاده بمنظور میزان یادگیری اعم از کیفی و کمی است.
طرفداران نظریان کلی و پردامنه، کاربرد انواع رسانه ها را تجویز می کند. ولی نه بعنوان هدف بلکه بنا بگفته "هانری دیوزید" بعنوان وسیله ای برای "نزدیک ساختن فرایند آموزشی به حد مطلوب". "دیوزید"، مدیر "قسمت روش ها، تکنیک ها و وسایل" دریونسکو قلمرو تکنولوژی آموزشی را شامل تمام تفکرات و فعالیت های عملیاتی می داند که "سال های اخیر به منظور گردآوری تنظیم و کاربست روش های علمی در جهت سازمان دهی تجهیزات و لوازم و ابزار جدید بعمل آمده است".
این قبیل تعریف های جامع با محاسن خود باعث ناراحتی ها گروهی دیگر از نظریه پردازان تکنولوژی آموزشی می شود وسواس تخصص جوئی برخی از اینان را وا می دارد که تکنولوژی آموزشی را به اجزاء مختلفی تقسیم کنند، درحالیکه بعضی دیگر بین تکنولوژی آموزشی و تکنولوژی تدریس تفاوت قائل می شوند. گروه دیگری نیز یافت می شوند که خود را در موقع کاملاٌ متفاوتی قرار می دهند و تکنولوژی آموزشی را بخشی از قلمروی کلی "برنامه نویسی درسی می دانند "مایکل آیروت" از دانشگاه ساسکس انگلستان چهار مفهوم گوناگون برای تکنولوژی آموزشی تشخیص می دهد. کاربرد لوازم ماشین در آموزش و پرورش، یکنوع تکنولوژی تدریس، برنامه نویسی درسی، و نوعی مدیریت در آموزش و پرورش.
از نظر رابرت سیلورمن "دو نوع تکنولوژی آموزشی وجود دارد "نسبی" که تأکید را بر روش ها و یا ابزار وسایل قرار می دهد و "سازنده" که تأکید را بر مسایل تدریس می گذارد و ساختن و یا انتخاب ابزار مختلف را وسیله ای برای ارزشیابی و یا برای ایجاد یکنوع محصول آموزشی مورد نظر می داند.
در حالیکه "آیروت" و "سیلورمن" انواع مختلفی از تکنولوژی آموزشی را مطرح می سازند، یک گزارش یونسکو مبتنی بر این نکته است که تفاوت بین تکنولوژی آموزشی و تکنولوژی تدریس بیشتر مربوط می شود به اندازه ها و مدت زمان از این نظر گاه تکنولوژی
تکنولوژی آموزشی
