غیر از آثار فردى و اجتماعى نماز جماعت(که به آنها اشاره خواهدشد)پاداشهاى عظیمى براى آن بیان شده که در اینجا به بعضى ازروایات،اشاره مىشود. از رسول خدا(ص)نقل شده که:«من سمع النداء فلم یجبه من غیرعلة فلا صلاة له» (1) نماز کسى که صداى اذان را بشنود و بى دلیل،در نماز جماعتمسلمانان شرکت نکند،ارزشى ندارد.
در حدیث،تحقیر نماز جماعت،به منزله تحقیر خداوند بشمار آمدهاست:«من حقره فانما یحقر الله» (2) شرکت دائم در نماز جماعت،انسان را از منافق شدن بیمه مىکند. (3) و براى هر گامى که به سوى نماز جماعت و مسجد برداشته شود،ثوابو حسنه در نظر گرفته شده است. (4) همین که کسى براى شرکت در نماز جماعت از منزل خارجمىشود،یا در مسجد،در انتظار نماز جماعتبه سر مىبرد پاداش کسىرا دارد که در این مدت،به نماز مشغول بوده است. (5) تعداد حاضران در نماز جماعت،هر چه بیشتر باشد،پاداش آن بیشتراست.این کلام رسولخداست که فرمود:«ما کثر فهو احب الى الله» (6) حدیث جالبى در بیان فضیلت نماز جماعت است که قسمتى از آندر رسالههاى عملیه هم ذکر شده است.ترجمه تمام حدیث چنین است:
اگر اقتدا کننده 1 نفر باشد،پاداش 150 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 2 نفر باشد،پاداش 600 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 3 نفر باشد،پاداش 1200 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 4 نفر باشد،پاداش 2400 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 5 نفر باشد،پاداش 4800 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 6 نفر باشد،پاداش 9600 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 7 نفر باشد،پاداش 19200 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کننده 8 نفر باشد،پاداش 36400 نماز داده مىشود.
اگر اقتدا کنندگان و امام جماعتبه 10 نفر رسیدند،پاداش72800 نماز دارد.
مقدمه
مطالعات اش و شریف نشان می دهد که مردم به دو دلیل کامل متفاوت همنوایی می کنند. محققان بر این عقیده اند که دو نوع همنوایی قابل تمییز است که با آن دو دلیل مطابقت می کند. نفوذ اطلاعاتی و نفوذ هنجاری. وقتی مردم بدین دلیل همنوایی کنند که فکر می کنند نظر جمع درست است و بر نظر انان ارجحیت دارد، گفته می شود همنوایی اطلاعاتی صورت گرفته است. مثلا در آزمایش شریف به علت مبهم بودن موقعیت بسیار طبیعی است که هر آزمودنی تصور کند که چندین چشم بهتر از یک چشم می بیند. اما اگر شخص بدین دلیل با جمع همنوایی کند که از پیامدهای مخالف به نظر آمدن وحشت دارد همنوایی هنجاری روی داده است. یعنی در اینجا در واقع شخصی به درستی نظر خود و نادرست بودن نظر جمع اطمینان دارد، اما عمدا با جمع همرانگی نشان می دهد تا تصوری منفی از خود در افراد گروه ایجاد نکند. به طور معمول هر دو نوع هموایی به هم عمل می کنند. در واقع چند تن از آزمودنی های اش گفتند که انها عمدا با نظر نادرست گروه همنوایی کرده اند. اما تمایز بین این دو نوع هنموایی حایز اهمیت است. نه فقط از این نظر که به ما در فهم همنوایی کمک می کند، بلکه از این جهت که دو نوع همنوایی کاملا متفاوت ایجاد می کنند: همنوایی خصوصی و همنوایی عمومی، همنوایی خصوصی که می توان آن را پذیرش حقیقی دانست در توصیف مواردی به کار می رود که در ان نه تنها رفتار آشکار شخص همنوا تغییر می کند بلکه ذهن او نیز عوض می شود. همنوایی در این سطح بدان معناست که شخص معتقد شده، نظر دیگران درست است. در مقابل همنوایی عمومی که بعضی اوقات تسلیم خوانده می شود، به تغییرات ظاهری و سطحی در رفتار اطلاق می شود. گاهی مردم در برابر فشار هنجاری مسلط با اعلام اینکه با دیگران موفق اند خود را از خطرات می رهانند در حالی که باطنا با نظر جمع موافق نیستند و رفتار انان در خلوت با آنچه در جمع نشان می دهند تفاوت دارد.
اما در حالی که همنوایی کننده خصوصی و عمومی هر دو رفتار آشکار شان مشابه است، چگونه می توانیم به تفاوت میان همنوایی انها پی ببریم؟ پاسخ این است که در مقایسه با فردی که صرفا در ملا عام تظاهر به همنوایی می کند، شخصی که همنوایی او واقعی است، همان تغییرات رفتاری را حتی وقتی جمع حضور ندارد نیز حفظ می کند. وقتی این تمایز را در مورد آزمایش شریف و آزمایش اش به کار می بریم نتایج به شکل مورد انتظار دیده می شود. در پایان یکی از زمایش های خود، شریف آزمودنی های خود را به صورت انفرادی مورد بررسی قرار داد و نشان داد که برآوردهای انها از مقدار حرکت نقطه نوراین همچنان مطابق با هنجاری است که گروه انها وضع کرده بود. این ثبات حتی پس از یک سال که از آزمایش گذشته بود، برقرار ماند. برعکس وقتی اش موقعیت آزمایش خود را تغییر داد به طوری که آزمودنی ها بتوانند پاسخ خود را به طور خصوصی بنویسند، سطح همرنگی انان به شدت کاهش یافت. (کریمی، 1387، 91-95)
برای دانلود کل مطلب به لینک زیر مراجعه کنید.
قرآن دستور دیگری بریا یهود صادر میکند که نماز را به پا دارند و زکات را بدهند تا هماهنگی بین مسلمانان وآنها ایجاد گردد همانطور که روش پیامبران می باشد که مردم را به دین واحد دعوت می کنند. قران نیز می خواهد با این دستور تشتت واختلاف را از میان آنان بردارد و همه را به سوی وحدت دعوت کند .
ولی شاید نکته این که از میان تمام افعال نماز رکوع را تذکر می دهد و می گوید با رکوع کنندگان رکوع نماید. این باشد که خواسته است نوع کامل نماز را که در اسلام مقرر شده است بیان نماید و بدانند که مقصود از انجام نماز نمازی است که مسلمین می خوانند نه نمازی که در بین خود آنها مرسوم ا ست که هیچ رکوع ندارد. به علاوه این عبادت اشاره به نماز جماعت که روح اجتماع نماز به عالیترین صورت در آن جلوه گر است نیز می باشد.
سوگند به آنها که صف کشیده اند سوگند به صفوف نمازگزاران بعضی از مفسران می فرمایند منظور از صفوف رزمندگان و مجاهدان راه خدا و یا صفوف نمازگزاران وعبادت کنندگان است.
تاکید پیامبر(ص) نسبت به شرکت در صف اول نماز جماعت در حدیثی می خوانیم که پیامبر (ص) تاکید فراوانی در زمینه شرکت در صف اول نماز جماعت فرمود وگفت: خداوند و فرشتگان درود می فرستند بر آنهایی که پیشگامند در این صفوف و به دنبال این تاکید مردم برای شرکت در صف اول فشار آوردند قبیله بنام بنی عذره بودند که حماسه هایشان از مسجد دور بودگفتند ما خانه هایمان را می فروشیم و خانه هایی نزدیک مسجد پیامبر(ص) خریداری می کنیم تا به صف اول برسیم آیه ی فوق نازل شد و به آنها گوشزد کرد که خدا نیات شما را می اند حتی اگر در صف آخر قرار گیرید وچون تصمیم براین دارید که در صف اول باشید پاداشی نیت خود را خواهید داشت.
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 57صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا بازکنید