دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
- فشار هوا ناشی از وزن هوای بالا تر ازآن است. پس در سطح دریا فشار هوا mm.Hg 760 و در قلعه اورست (بام دنیا) برابر با mm.Hg 250 می باشد.
- فشار هوا با تغییرات آب و هوا تغییر می کند. اورست: فشار در دیماه کمتر ودر ماههای گرمتر بیشتر است.
- اگر چه فشار متفاوت است، اما درصد گازهای تنفسی موجود در هوا تغییر نمی کند، فقط فشار سهمی گازها تغییر می کند.
- تغییر فشار سهمیO2 اثر مهمی در شیب فشار سهمی O2 بین بافتهای بدن و خون دارد.
حجم خون:
حجم پلاسمای فرد بلافاصله بعد از رسیدن به ارتفاع شروع به کاهش پیشرونده ای میکند و در پایان چند هفته اول به صورت فلات در می آید. بنابراین HGb افزایش یافته و با هر SV قلبی مقدار بیشتری O2 منتقل میشود، در حالی که حجم خون کاهش میابد. همچنین قرار گرفتن در ارتفاع به مدت زیاد از طریق افزایش ترشح اریتروپویتین کلیوی، تعداد RBC را زیاد میکند، و پلاسما نیز به حد طبیعی خود میرسدف که در کل باعث افزایش حجم خون میشود.
پر فشار خونی ریوی:
فشارخون در سرخرگهای ریوی، حین فعالیت بدنی در ارتفاع افزایش میابد، این پدیده هم در افراد سازش یافته و هم سازش نیافته دیده میشود. علت آن نامشخص است ولی ممکن است به علت تنگی عروق ناشی از کمبود O2 و برخی تغییرات ساختاری سرخرگها باشد.پ
سازگاریهای خون:
•در اولین هفته تعداد RBC ها افزایش می یابد زیرا اریترو پویتین بیشتری ترشح می شود. غلظت اریتروپویتین خون در 3 ساعت اول پس از رسیدن به ارتفاع بالا افزایش یافته و بعد از 48-24 ساعت به حداکثر خود می رسد.
•زندگی در ارتفاع بالای 4000 متری برای مدت 6 ماه، حجم کل خون را 10-9 درصد افزایش می دهد، که با افزایش پلاسما نیز همراه است. هماتوکریت افراد مقیم در کوه های آند حدود 65% است ولی در افراد در سطح دریا 48% میباشد.
•میزان HGb نیز افزایش میابد.
2) بیماری حاد ارتفاع:
–بروز آن بستگی به بلندی ارتفاع، نحوه ی صعود و مستعد بودن فرد دارد.
–بین 0.1-53% در ارتفاعات بالای 3000 متر تا 5500 متر گزارش شده است.
–علت آن نامشخص است. ولی افرادی که دارای اضطراب و پریشانی زیادی اند، پاسخ های تنفسی کمتری به هیپوکسی میدهند.
–فرد علی رغم خستگی زیاد نمیتواند بخوابد.
–تنفس بریده بریده (تنفسCheyne-stoke): نفسهای سریع و آهسته، کم عمق و سطحی با دوره های متناوب قطع تنفس. شیوع آن با افزایش ارتفاع زیاد می شود به طوری که در ارتفاع بالای 6300 متر، 100% است.
–جلوگیری و درمان: قبل از صعود تمرینات استقامتی مناسب داشته باشد، صعود به صورت تدریجی صورت گیرد وچند روز در ارتفاعات پایین تر اقامت کند.
در ارتفاع بالای 3000 متر باید هر روز 300 متر به ارتفاع افزود.
–درمان قطعی برگشتن به ارتفاع پایین است ولی با نظر پزشک داروهای استازولامید و دگزامتازون استفاده می شود.
4) خیز مغزی در ارتفاعات بالا(HACE):
–چند مورد نادر از این بیماری گزارش شده است.
–فرد ابتدا دچار اختلال حواس و سپس بیهوشی می شود و سرانجام مرگ فرا می رسد.
–در ارتفاعات بیش از 4300 متر گزارش شده است.
–درمان: دادن اکسیژن اضافی به فرد و خروج او از ارتفاع است.
