دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
بسیاری از اجسام اطراف ما، مانند شکل ماشینها، کاپ های پلاستیکی و ... با استفاده از شکل دهی اتوماتیکی ساخته می شوند. کامپیوترها نقش مهمی را هم در فاز طراحی و هم در فاز ساختاربندی ایجاد می کنند، بنابراین امکانات CAD/CAM بخش حیاتی هر کارخانه مدرن می باشد. فاز ساختاربندی در واقع به بیان ساختن یک شئ خاص باتوجه به فاکتورهایی مثل: ماده شئ ای که باید ساخته شود، شکل شئ، اینکه آیا شئ به مقدار زیاد قابل ساختن می باشد یا نه و... می پردازد.
در این فصل به مطالعه منظرهای هندسی ساختن با قالبها، که یک پروسه رایج استفاده شده برای اشیاء فلزی یا پلاستیکی است، پرداخته می شود. برای اشیاء فلزی این پروسه به عنوان ریخته گری بیان می شود.
شکل 1-4 پروسه ریخته گری را شرح می دهد. فلز مایع داخل یک قالب ریخته می شود، منجمد می گردد و شئ از قالب بیرون می آید. مرحله آخر به همین سادگی انجام نمی شود، ممکن است بدون شکستن قالب شئ بیرون نیاید. ممکن است تنها با چرخاندن قالب شئ بیرون بیاید، وگاهی اشیائی وجود دارند که قالبی برای آنها وجود ندارد، مثل کره. بنابراین در این فصل بر روی وجود یا عدم وجود قالبی برای یک شئ که بتواند از آن خارج شود بحث می گردد.
قرارداد 1: شئ چندوجهی درنظرگرفته می شود.
قرارداد 2: قالبها فقط یک تکه ای درنظر گرفته می شوند.(قالبهای دوتکه ای برای ساخت اشیائی مثل کره مورد استفاده قرار می گیرند.)
قرارداد 3: هر شئ را تنها با یک حرکت می توان از قالب بیرون آورد.(مثلا یک پیچ را نمی توان از قالبش بیرون آورد.) برای این کار حرکت انتقالی مناسب است.
1-4 هندسه ی ریخته گری:
مسئله: یک شئ با ریخته گری قابل ساخت است یا نه؟
پاسخ اول: باید برای آن یک قالب مناسب بیابیم که از آن خارج شود. شکل حفره داخل قالب توسط شکل شئ معین می شود ولی جهتهای مختلف شئ قالب های متمایزی را ایجاد می کنند، که این انتخاب جهت می تواند سخت باشد، چون در بسیاری از جهتها شئ از قالبش خارج نمی شود، درحالیکه در جهتهای دیگر ممکن است خارج شود.
یک محدودیت روی جهت این است که شئ باید یک top facet افقی داشته باشد. این سطح تنها جایی است که درتماس با قالب نخواهد بود.
پاسخ دوم: شئ قابل ریخته گری است
اگرحداقل از یک جهت با top facet
متناسب با آن جهت قابل بیرون آمدن
از قالبش باشد.
در ادامه بر روی تعیین اینکه ”آیا یک شئ با یک انتقال قابل بیرون آمدن از یک قالب معین می باشد یا نه“ بحث می شود و برای تصمیم گیری روی قابلیت ریخته گری یک شئ ”هر جهت ممکن“ مورد بررسی واقع می شود.
فرض کنید P یک چندوجهی سه بعدی است که با سطوح دو بعدی و یک top facet معین طراحی شده است.(دراینجا نیازی نیست که یک تعریف دقیق از polyhedron ارائه شود.)
قالب یک بلوک مستطیلی با حفره ای دقیقا مطابق P می باشد. وقتی چندوجهی داخل قالب قرار می گیرد، top facet آن باید هم سطح با بالاترین سطح قالب باشد، یعنی قالب هیچ قسمت اضافی که ممکن است مانع خروج شئ شود در سطح بالایی اش ندارد.
هر سطح P به غیر از top facet سطح ordinary نامیده می شود.
هر سطح ordinary به نام ƒ با یک سطح از قالب به نام ‘ƒ’ متناظر است.
آیا یک بردار جهت وجود دارد که P بتواند بدون برخورد با سطوح داخلی قالب در طول انتقال خارج شود؟ (لغزیدن درطول قالب ایرادی ندارد.)
ازآنجا که تنها سطح بدون تماس با قالب top facet است، جهت خروج باید در جهت مثبت محور zها باشد و این تنها شرط موجود بر روی جهت است.اگر ƒ یک سطح ordinary، P باشد، آنگاه این سطح یا باید از یک طرف سطح متناظر ‘ƒ’ قالب حرکت کند و یا بر روی ‘ƒ’ بلغزد. برای ایجاد این دقت نیاز است به زاویه بین دو بردار در فضای سه بعدی.
زاویه بین دو بردار: دو بردار از یک مبدا درنظر گرفته شده و صفحه گذرنده از آن دو را ساخته، کوچکترین زاویه بین دو بردار زاویه موردنظر است.
شرط لازم روی : زاویه آن با بردار نرمال خارجی هر سطح ordinary،p حداقل 90 باشد.(لم 1-4)
لم 1-4: چندوجهی P می تواند در جهت از قالبش خارج شود، اگر و فقط اگر زاویه حداقل 90 با نرمال خارجی تمام سطوح ordinary، P بسازد.
اثبات: طرف رفت
اگر با نرمال خارجی یکی از سطوح ordinary، Pیعنی زاویه کمتر از 90 بسازد، هنگام انتقال تمام نقاط داخل f با قالب برخورد می کند.
لم 1-4: چندوجهی P می تواند در جهت از قالبش خارج شود، اگر و فقط اگر زاویه حداقل 90 با نرمال خارجی تمام سطوح ordinary، P بسازد.
طرف برگشت
فرض خلف: در جایی P با قالب برخورد کند، باید نشان دهیم که یک نرمال خارجی که زاویه کمتر از 90 با می سازد، وجود دارد. فرض کنید p نقطه ای از P است که با یک سطح ‘ƒ’ قالب برخورد کرده است، این بدین معنی است که p نمی تواند به سمت بیرون حرکت کند، پس باید زاویه بزرگتر از 90 با بسازد، در نتیجه با زاویه کمتر از 90 می سازد.
یک نتیجه جالب لم: اگر P را بتوان با دنباله ای از انتقال های کوچک از قالبش بیرون آورد، با یک انتقال هم می توان. پس امکان استفاده بیش از یک انتقال کمکی به حل مسئله نمی کند.
هدف: یافتن بردار با ویژگی بیان شده در لم 1-4.
یک جهت در فضای سه بعدی با یک بردار که
از مبدا مختصات شروع می شود، معین
می گردد. با توجه به مثبت بودن z بردار
این بردارها را به عنوان نقاطی در صفحه z=1 درنظر می گیریم.
نتیجه: هر نقطه در صفحه z=1 مثل (x,y,1)معرف بردار منحصر بفرد(x,y,1) می باشد و برعکس.
شامل 57 اسلاید powerpoint
