چکیده:
تصادف از عوارض نامطلوب ترافیکی است که همواره بخش قابل توجهی از سرمایه های ملی را از بین می برد. مطابق آمارهای بین المللی خسارت وارده به کشورهای در حال توسعه بر اثر ترافیک بیش از یک درصد از تولید ناخالص ملی آن کشورها می باشد. در ایران نیز هر ساله هزاران نفر بر اثر تصادف جان خود را از دست می دهند و خسارت ناشی از تصادف، حدود ۲ درصد تولید ناخالص ملی برآورد می گردد . گسترش مدل ریاضی اندازه گیری شدت تصادفات در بزرگراه های شهری هدف این پژوهش می باشد. دو روش “تحلیل نموداری” که در تحلیل عوامل مؤثر در تصادف و مدلسازی برمبنای ساختار “پروبیت ترتیبی” که در مدلسازی داد ههای ترتیبی (مانند شدت تصادف) و داد ههای دسته بندی شده (مانند نوع وسیله نقلیه) کاربرد دارد در این پژوهش بکار رفته است. برخی نتایج این تحقیق نشان م یدهد که برخورد موتور سیکلت ، دوچرخه ، عابر ، شئ ثابت وکامیونت موجب تصادفات شدیدتری می گردد. همچنین عامل مؤثر تصادف “جلو به عقب” در بزرگراه ها نسبت به سایر عوامل از جمله “جلو به پهلو ” و “پهلو به پهلو” دارای میزان شدت جراحت کمتری خواهد بود.