بیان مسأله اساسی تحقیق :
درچند دهه اخیر،دیدگاه روانشناسان دربارۀ ماهیت خودپنداره متحول گردیده است. صاحبنظران اولیه،ماهیت خودپنداره را تک بعدی،واحد وثابت فرض میکردند.درحالی که صاحبنظران معاصربراین باورندکه خودپنداره یک سازۀ پویا وچند بعدی است.برخی از محققان خودپنداره را شامل دو بخش خودپندارۀ علمی وخودپندارۀ غیرعلمی میدانند.به اعتقاد آنها،خودپندارۀ عمومی هر شخص از مفاهیم ویژۀ متعددی تشکیل شده است که شامل خودپندارۀ غیرعلمی،خودپندارۀ انگلیسی وخودپندارۀریاضی میباشد.خودکار آمدی یکی از مفاهیم کاربردی در نظریه یادگیری شناختی – اجتماعی بندو را می باشد. بندورا واژه خودکار آمدی را بعنوان عقاید یک شخص در مورد توانایی خویش برای سازگاری با موقعیت های خاص تعریف کرده است. طبق نظریه وی ، افراد با باور کافی به کار آمدی خود ، بسته قادر با سازگاری با نیازهای موقعیت خاص می باشند ، درحالی که افرادی که از خودکار آمدی کافی برخوردار نیستند، در ارائه فعالیت های خاص با مشکل روبرو می شوند.