این پایان نامه پژوهشی است دربارهی مقایسهی ریاضت در عرفان اسلامی و بودایی با تأکید بر دیدگاه عارفان خراسان. در این پژوهش بحث ریاضت و هدف از آن در این مکاتب بررسی شده تا شباهتها و تفاوتهای آنها روشن شود.
این پایان نامه افزون بر پیشگفتار و مقدمه از پنج فصل تشکیل شده است. در فصل اوّل تحت عنوان «کلّیّات» به بیان مسأله، فرضیهها، سؤال اصلی، اهداف، پیشینه و نوع روش تحقیق و جامعه آماری پرداخته شده است. در فصل دوم خلاصهای از زندگی و اندیشههای بودا بیان گردیده است. فصل سوم دارای دو بخش است در بخش اوّل ریاضت در عرفان بودایی و در بخش دوم ریاضت در عرفان اسلامی به طور مبسوط مورد بررسی قرارگرفته و مصادیقی از ریاضت در هر دو مشرب ذکر گردیده است. فصل چهارم نیز دارای دو بخش است در بخش اوّل به مقایسهی روشهای ریاضت و در بخش دوم به مقایسهی هدف از ریاضت در این دو مکتب پرداخته شده است. و در نهایت فصل پنجم به استنتاج و پیشنهادها اختصاص یافته است.
نتیجهای که از این پژوهش به دست آمده آن است که هر دو مکتب عرفان اسلامی و بودایی برای رسیدن به هدف، سالک را ملزم میکنند که زندگی ریاضت گونهای داشته باشد و ریاضت اساس هر دو مکتب را تشکیل میدهد. امّا هدف عارف اسلامی رسیدن به فنا و وصال حق است ولی هدف عارف بودایی رسیدن به نیرواناست.
نوع روش تحقیق در این پایان نامه تحلیلی و توصیفی است. در تهیّه و تدوین این پایان نامه از 23 منبع استفاده شده است و تعداد صفحات اصلی آن 101صفحه میباشد.
واژه های کلیدی: ریاضت، عرفان، سالک، فنا، نیروانا