لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
فصل دوم: بررسی کنواسیون بیع بنی المثنی کالا مصوب آنستیرال سال 1980 میلادی
1- مقدمه:
امروزه ابعاد روابط تجاری بی المللی بیش از پیش گسترش یافته است. امکان دارد طرفین یک قرارداد بیع، اتباع کشورهای مختلف باشند و یا مبیع در کشوری غیر از کشور محل فعالیت یا اقامت مشتری تسلیم گردد. یا ممکن است به هر دلیلی که عنصر فرامرزی در قرارداد وجود داشته باشد. بنابراین تادیه ثمن و تسلیم مبیع با پیچیدگی هایی روبرو است و آثار ویژه ای را به دنبال خواهد داشت. مسایل متعددی می تواند نگرانی طرفهای قرارداد را به همراه داشته باشد. من جمله مساله پرداخت ثمن، تحویل کالا و یا حتی نوع قانون حاکم بر قرارداد و یا دادگاه مناسب برای رسیدگی به اختلافات ناشی از این قرارداد می تواند حسب مورد نگرانی فروشنده، خریدار یا هر دو را باعث شود. حقوق بین الملل، اصول و مقرراتی را در این زمینه پیش بینی نموده که در کشورهای مختلف و در خصوص روابط حقوقی که متضمن عنصر بین المللی است، به موقع اجرا گذارده می شود. مقرراتی که توسط مقامات ملی وضع می شوند، ممکن است اینگونه روابط را در بر گیرند؛ ولی در واقع، این مقررات همان قواعد و اصول حقوق ملی اند و کاربرد محدودی دارند، در حالیکه برخی از مقررات بین المللی در همه کشورها رسمیت یافته و به نحو متحدالشکل بین المللی در همه کشورها رسمیت یافته و به نحو متحدالشکل به اجرا در می آیند. کنوانسیون بیع بین المللی کالا مورخ 1980، یک موافقنامه برای وضع قانون متحدالشکل بین المللی در این راستا است.
نگارنده در این نوشتار کوتاه، بر آن است تا ضمن بیان کنوانسیون بیع بین المللی (معروف به کنوانسیون وین) در مورد محتوای این کنوانسیون، موضوع، آن گسترده کنوانسیون، تشکیل قرارداد بیع، تعهدات فروشنده، تعهدات خریدار، آثار نقض تعهدات و مسایل دیگر بپردازد. ذکر این نکته لازم است که در خصوص کنوانسیون بیع بین المللی منابع چندانی در شیراز نتوانستم پیدا کنم و همین کمبود منابع باعث شده است آن چنان که استاد بزرگوار انتظار دارد، این نوشتار غنی نباشد.
در پایان از راهنمایی های عالمانه و نکات ظریف استاد محترم در هنگام ارایه شفاهی کنفرانس مربوط به این موضوع تشکر و قدردانی می نمایم.
2- نگرشی کلی بر کنوانسیون بیع بین المللی
به دلیل عدم موفقیت کنوانسیون های لاهه 1964، کمیسیون حقوق تجارت بین الملل سازمان ملل متحد، مامور تهیه طرحی نو گردید پس از سالها کار مستمر بر روی این طرح، به تاریخ 10 مارس 1980 کنفرانس سازمان ملل در وین پایتخت اتریش برگزار شد. در این کنفرانس، نمایندگان 62 کشور با نظامهای اقتصادی، سیاسی و حقوقی مختلف و همچنین ناظران برخی سازمانهای خاص و نمایندگان سازمانهای دولتی و غیردولتی شرکت جستند. این کنفرانس در چهارچوب کار کمیسیون های لاهه 1964 و برخی مقررات نوین راجع به بیع بین الملل بهره گرفت و کنوانسیون بیع بین المللی کالا را در 11 آوریل 1980 به تصویب رساند. کنونسیون اخیر، حاصل دهها سال کوشش در جهت وضع مقررات متحدالشکل ناظر بر قراردادهای بیع بین المللی کالا است. کنفرانس سابق الذکر همچنین (پروتکل اصلاحی کنوانسیون مرور زمان) را به منظور همسو کردن قلمرو آن با این کنوانسیون مورد تصویب قرار داد. کار متخصصان شرکت کنند در کنفرانس بس دشوار بود. عدم استقبال از کنوانسیون بیع کالا مصوب 1964، هشداری بود تا متخصصان مزبور پیش از پیش بر دقت خود بیفزایند و با مدد گرفتن از عرف و عادت و گرایشهای رایج تجارت بین الملل مقرراتی تدوین نمایند که موجبات سرعت و سهولت و تقویت اعتبار در روابط تجاری بین المللی را فراهم سازد و مقبولیت جهانی آن را اساس کار قرار دهد.
کنوانسیون 1980 بیع بین المللی کالا مشتمل بر چهار فصل و 101 ماده است و گسترده وسیعی از موضوعات حقوق بیع، بویژه انعقاد یا تشکیل قرارداد بیع، حقوق و تعهدات فروشنده و مشتری، انتقال ضمان معاوضی، راههای جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد و مواد عدم مسئولیت را مورد بررسی و تحت پوشش قرار داده و ضمناً برخی از اقسام بیع را از دایره شمول خود خارج نموده است. (ماده 25 کنوانسیون) مقدمه کنوانسیون تصویب مقررات متحدالشکل ناظر بر قراردادهای بیع بین المللی کالا را با ملحوظ داشتن نظامهای مختلف اجتماعی، اقتصادیو حقوقی به منظور رفع موانع حقوق تجارت بین الملل با رعایت برابر و نفع متقابل جهت ارتقای مناسبات دوستانه بین دولتها، به عنوان برخی از اهداف مهم خود ذکر نموده است.
بدیهی است امضای این نوع کنوانسیون ها و تبلور مقررات آنها در نظامهای حقوقی داخل کشورها می تواند منبع بین المللی حقوق تجارت متحدالشکل
فصل دوم