
رویکردهای مختلف به اندازه گیری بهره وری:
بهره وری از سه دیدگاه:
Q = f (L,K)
L = نیروی انسانی (کار)، K = سرمایه ، Q = میزان تولید
بهره وری با رویکرد اقتصادی:
کارایی فنی:
کارایی فنی میزان توانایی یک بنگاه برای حداکثر سازی میزان تولید با توجه به منابع و عوامل تولید مشخص شده است. به عبارت دیگر میزان توانایی تبدیل ورودی هایی مانند نیروی انسانی، ماشین آلات،و ... به خروجی ها در مقایسه با بهترین عملکرد، توسط کارایی فنی سنجیده می شود.
کارایی تخصیصی:
این کارایی بر تولید بهترین ترکیب محصولات با استفاده از کم هزینه ترین ترکیب ورودی ها دلالت می کند. پاسخگویی به این سوال که : آیا قیمت ورودی های مورد استفاده به گونه ای است که هزینه تولید را حداقل کند؟“ بر عهده این کارایی می باشد.
کارایی ساختاری:
کارایی ساختاری یک صنعت از متوسط وزنی کارایی شرکتهای آن صنعت به دست می آید. با استفاده از معیار کارایی ساختاری می توان صنایع مختلف با محصولات متفاوت را مقایسه کرد.
کارایی مقیاس:
کارایی مقیاس یک واحد از نسبت ”کارایی مشاهده شده“ آن واحد به ”کارایی در مقیاس بهینه“ به دست می آید. هدف این کارایی تولید در مقیاس بهینه می باشد.
دو روش عمده برای اندازه گیری کارایی در اقتصاد پیشنهاد می شود:
در این روش تابع تولید مشخصی با استفاده از روشهای مختلف آماری و اقتصاد سنجی تخمین زده شده سپس با به کارگیری این تابع نسبت به تعیین کارایی اقدام می گردد.
این روش نیازمند تخمین تابع تولید نمی باشد. تحلیل پوشش دادهها(DEA) روش غیر پارامتری است که کارآیی نسبی واحد را در مقایسه با یکدیگر ارزیابی می کند. در این تکنیک نیازی به شناخت شکل تابع تولید نیست و محدودیتی در تعداد ورودی ها و خروجی ها نمیباشد
شامل 33 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت بهره وری (اندازه گیری و تحلیل)