مقاله کامل بعد از پرداخت وجه
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 17
فهرست:
نقاشی در دوران صفوی
شکل گیری مینیاتور در دوران میانی
نقاشی در دوران صفوی
برخی از تحلیل گران دوره صفوی مدعی هستند که صفویان هنر دوره تیموری را تقویت و شکوفا کردند. تیموریانی که در هرات و حوالی خراسان صاحب قدرت بودند و پس از شکست سخت ازبکان از شاه اسماعیل اول میراث فرهنگی و هنری هرات یکجا به صفوی تعلق گرفت. بهزاد نقاش معروف تیموری پس از فتح هرات به تبریز برده شد و جالب این که در تبریز سرپرستی گروهی از نقاشان صاحب ذوق هراتی را بر عهده گرفت و توانست سبک و مکتب تبریز را در هنر نقاشی پایه گذاری کند. شاه اسماعیل به تدریج به بهزاد علاقه مند شد و به شدت از هنر او حمایت کرد و بعدها وی را به ریاست کتابخانه سلطنتی منصوب کرد. در نقاشی های ایرانی که به سبک و سیاق مینیاتور ترسیم می شد غالباً قوانین خاصی رعایت می شده است. در این قبیل نقاشی ها که گاه مورد تمسخر نقاشان فرنگی قرار می گرفت جهان سه بعدی به دو بُعد تبدیل شده و لاجرم انسان ها و اشیا و غیره چهره بسیار حقیقی و طبیعی پیدا نمی کردند. با این حال هنرمندان ایرانی می توانستند رنگ های موزون و یکدستی را به کار گیرند. در عین حال که تصاویر نقاشی مملو بود از پرندگان، حیوانات، درختان بلند و... نقاشان صفویه برای نشان دادن آسمان از رنگ طلایی استفاده می کردند، آب را نه آبی نیلی بلکه نقره گونه رنگ آمیز می کردند، سروهای بلند قامت را سبز بسیار تیره می کشیدند و اما لباس مردان صفوی غالباً قرمز بسیار تند و گاه آبی نیلی است، شاه اسماعیل صفوی که به هنر تولید کتاب علاقه داشت بر آن شد تا هنرمندان را جهت تالیف کتابی به کار وادارد. نتیجه کار کتابی بود به نام شاهنامه شاه طهماسبی چرا که کتاب در زمان شاه اسماعیل به پایان نرسید و در دوران سلطنت شاه طهماسب قوام یافت. در این اثر آثار ارزشمند ۲۵۰ نقاش مینیاتور وجود دارد. برخی از هنرمندان بر این باورند که این کتاب خود نگارخانه ای سیار است. در این اثر به غیر از نقاشی سرآمدترین آثار خوشنویسان نیز به چشم می خورد. خوشنویسان مشهور آن دوران حدود ۶۰ هزار بیت شاهنامه فردوسی را به رشته تحریر درآوردند. بی شک در هیچ دوره ای از تاریخ ایران تا این حد به هنر خوشنویسی بها داده نشده است. تولید آثار خوشنویسی از کتاب فراتر رفت و خطاطان به کار تزیین مساجد و بناهای عمومی مشغول گشتند آنچنان که رضا عباسی در دوران شاه عباس خطاطی سر در مسجد شیخ لطف الله را شخصاً انجام داد. در این بین دیدگاه و بینش شیعیان و به طور کلی جهان اسلام در کار خطاطان به خوبی جای گرفت. همچنین نقاشان مینیاتور صفوی به تدریج به کار نقش کوبی و برجسته کاری روی چرم مشغول گشتند.
مقالة: نقاشی دوران میانی ایران