لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:30
کشیدگی رباطها :
مفصلهای متعدد یا همگی با رباطهایی که در واقع بخشهای محافظ ضخیم شدۀ پوششهای مفصلی هستند، به یکدیگر متصل شده اند. کشیدگی غیر طبیعی می تواند به هر یک از این رباطها آسیب برساند. معمولاً کشیدگی ناشی از چرخش ناگهانی، مثلاً هنگام دویدن روی سنگ یا شیار یا فرود ناشیانه هنگام پرش، به آسیب دیدگی رباط می انجامد. در این حال، کشیدگی به صورت پارگی ناگهانی خفیفی احساس می شود. کشیدگی ممکن است تدریجی و ناشی از کش آمدن بیش از حد و مکرر رباطها باشد، مثلاً بر اثر پوشیدن کفش نامناسب یا کفشی که شخص به پوشیدن آن عادت نداشته باشد. در این وضعیت، درد پس از مدتی ایجاد می شود و شاید حتی پس از خودداری از پوشیدن آن کفشها باز هم ادامه یابد. به هر حال، هنگامی که به یک رباط آسیب وارد شود، در همان محل نقطۀ دردناکی ایجاد می گردد و متعاقب هر بار کش آمدن بیش از حد یا وارد آمدن فشار بر آن نقطه، تشدید می شود. کشیدگی حتی یک رباط ظریف ممکن است سبب ایجاد درد شدیدی شود که چند ماه باقی بماند.
اقدامات درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد : تزریق دارو با تجویز پزشک؛ استراحت کردن؛ تخیه بندی حمایتی؛ حمایت از کف پا به منظور اجتناب از وارد آمدن فشار روی رباط صدمه دیده؛ یا درمان الکتریکی و ورزشی توسط فیزیوتراپیست. هرگونه فعالیت دردناک آسیب وارده را افزایش می دهد و مدت آسیب دیدگی را طولانی می سازد؛ هر چه به پایتان بیشتر استراحت دهید، آسیب دیدگی سریعتر بهبود می یابد.
شکستگیهای فشاری :
این نوع شکستگی ممکن است در هر یک از استخوانهای پا رخ دهد، ولی اولین استخوان کف پایی بندرت دچار این نوع شکستگی می شود. علت شکستگیها معمولاً افزایش میزان فعالیتهای مکرر پاست. در مورد بازیکنان اسکواش، تمرینهای استقامتی شامل دویدن یا جست و خیزهای ناگهانی – بخصوص روی زمین سفت و یا کفشهای تخت نازک – ممکن است باعث شکستگیهای فشاری پا شود. دوندگان دو استقامت نیز اگر مسافت را افزایش دهند، یا پس از یک دوره استراحت بشدت تمرین کنند، ممکن است دچار این مشکل بشوند. این که کدام استخوان دچار شکستگی فشاری شود بستگی به شیوۀ خاص حرکات پا در دویدن یا روش انجام فعالیتها دارد. در مورد دوندگان دو استقامت، استخوان پاشنه بیشتر گرفتار می شود، زیرا آنها عادت دارند که در هر گام همۀ سنگینی خود را روی پاشنه فرود آورند. اگر عادت داشته باشید که هنگام جست و خیز، جهش، یا دویدن روی قسمت بیرونی برآمدگی قاعدۀ شست پا فرود آیید ممکن است پس از مدتی طولانی سر استخوانهای سوم و/ یا چهارم کف پایی شما دچار شکستگی شود. ورزشکاران دارای پای مورتون، اگر تمرینهای مکرر خود را افزایش دهند، بسیار مستعد ابتلا به شکستگیهای فشاری در دومین استخوان کف پایی خود، که وزن را تحمل می کند، می شوند. این شکستگی فشاری را «شکستگی رژه» می نامند، زیرا اولین بار در سربازان تازه به خدمت رفته ای مشاهده شد که مجبور به انجام رژه و مشقهای نظامی طولانی مدتی بودند که به آن عادت نداشتند. در ورزشکاران پرندۀ ارتفاع، استخوان ناوی ممکن است در یک جلسۀ تمرینی طولانی مدت و به هنگام مرحلۀ جهش آسیب ببیند.
مقاله آسیب دیدگی کلی در ورزش ایروبیک