لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:71
تاریخچه هومیوپاتی
اگر چه سابقه استفاده از اصل تشابه در درمان بیماریها قدمتی چند هزار ساله دارد اما کشف آن به صورت یک اصل علمی و بر اساس تجارب دقیق بالینی در اوایل قرن نوزدهم واقع شد .
در این زمان پزشکی آلمانی به نام دکتر ساموئل هانمان زندگی می کرد . دکتر هانمان از نظر شخصیتی مردی بسیار دقیق . منظم. و منطقی و معتقد به اصول اثبات شده علمی بود. در عصر او پزشکی کلاسیک هنوز فاصله بسیار با وضعیت فعلی داشت و داروها بدون آنکه شناخت کاملی از آنها بدست آمده باشد و بصورت دز های بالا استفاده می شد به گونه ای که در درصد بسیار ی از موارد خود منجر به آسیب و حتی فوت بیمار می شد روشهایی چون خون گیریهای فراوان و تنقیه کاربرد بسیار داشت .
درچنین ایامی دکتر هانمان به شدت از پزشکی کلاسیک زمانش ناامید شد . ذهن دقیق و علمی او نمیتوانست این وضعیت را تحمل کند به گونه ای که بعد از مدتی طبابت را به کناری نهاد و به ترجمه کتب خارجی پرداخت.
در یکی از کتبی که وی ترجمه می کرد به مطلبی در مورد داروی مالاریا به نام گنه گنه(کینین) برخورد کردکه جدیدا کشف شده بود و اثر درمانی خوبی بر روی مالاریا داشت. در آن کتاب علت اثر درمانی این دارو تلخ بودن این دارو ذکر شده بود! که برای هانمان به هیچ وجه دلیل قابل قبولی نبود. او خود دست به یک سری آزمایشات بر روی این دارو زد.
در این تحقیقات متوجه شد که با مصرف این دارو دچار تبی مشابه مالاریا می شود این آزمایش را چندین بار بر روی خود وبعَضی از دوستانش تکرار کرد و هر بار به همان نتیجه رسید.
این فرضیه در ذهنش شکل گرفت که علت شفا بخشی کینین این است که می تواند خود در یک بدن سالم ایجاد بیماری مشابه مالاریا کند سپس وی این آزمایش را با مواد دیگر انجام داد و به همان نتیجه دست یافت برای مثال مصرف آرسنیک می توانست اسهالی آبکی و شدید ایجاد کند و در عین حال قادر به درمان یک اسهال مشابه همچون وبا بود
این مشاهدات او را به اولین کشف بزرگش یعَنی اصل تشابه رساند (هر عاملی که بتواند در بدن سالم ایجاد بیماری کند می تواند بیماری با علائم مشابه را درمان نماید)
اولین اشکالی که هانمان به آن برخورد کرد سمی بودن اکثر موادی بود که او با آنها به نتیجه رسیده بود در حقیقت او از خاصیت سمی آنها استفاده کرده بود ولی این مسئله می توانست خود باعث عواقب بعدی باشد در اینجا او تصمیم به رقیق کردن داروها نمود تا ببیند آیا می تواند با کاهش رقت داروها باز هم از اثر درمانی آنها برخوردار شود یا نه؟ او برای این کار بعد از هر بار رقیق کردن به دفعات منظم شیشه محلول را به شدت تکان می داد(۱۰ بار در هر بار رقیق کردن)در اینجا بود که او به دومین کشف خود نائل شد. او متوجه شد که با هر بار رقیق سازی(یک به ده) و تکان دادن نه تنها اثر سمی دارو کاهش می یابد بلکه اثر درمانگر آن بیشتر می شود!
وی این کار را تا رقتهای بسیار زیاد ( ۱۰ به توان ۳۰) انجام داد و هر بار اثر درمانی بهتر و آثر سمی کاهش و در نهایت از بین رفت .
داروهایی که به این شکل بدست آمده بود در فرد سالم تنها یک بیماری زود گذر و بدون هیچ عارضه ای ایجاد میکرد و در عوض بیماران را به سرعت و به نرمی شفا میداد.
بعد از آن وی فقط از این داروها جهت درمان سود می جست. او به کمک همکارانش و به مدد احاطه کاملی که بر انواع سموم و داروها داشت بتدریج لیست داروهای هو میو پاتی را گسترش داد به گونه ای که تقریبا برای تمامی بیماریها می توانست دارویی بر اساس اصل شباهت پیدا کند
در حقیقت علم هو میوپاتی تماما مدیون این انسان بزرگ است وی در طول سالیان عمر طولانی اش رنجهای بسیار از مخالفانش کشید اما هیچگاه عقب نشینی نکرد به گونای که در سالیان پایان عمر به فرانسه هجرت کرد . آوازه او و علم هومیوپاتی سراسر اروپا را درنوردید به طوری که بیماران از اقصا نقاط اروپا به مطب او واقع در پاریس می آمدند
وی شاگردان بسیار تربیت نمود و تا آخرین سالهای عمر در حال تحقیق بود.او گفته بود من روزی را آرزو می کنم که علم پزشکی در حد علوم ریاضی دقیق باشد.
آرامگاه وی در آرامگاه مشاهیر در پاریس می باشد بر سنگ قبر او نوشته شده است -خوشحالم که زندگی ام بیهوده نبود-
مردی که بسیار از زمان خود پیش بود
بعد از هانمان شاگردان او این علم را گسترش دادند اما پیشرفتهای پزشکی کلاسیک در زمینه بیماریهای عفونی باعث به حاشیه رانده شدن این علم شد تا اینکه در دهه های اخیر با تغییر دیدگاه بشر و مشاهده ناکامیهای مکرر طب رایج با سرعت رو به گسترش نهاد.
اینک هومیوپاتی در ۴۳ کشور جهان به صورت رسمی پذیرفته شده است و مدارس و دانشگاههای بسیاری آن را آموزش می دهند و و هر روزه هزاران هزار بیمار از این طریق شفای خود را باز می یابند . و اینک هو میوپاتی امیدی تازه برای هر انسان دردمندی است
داروهای هومیوپاتی
داروهای هومیوپاتی تماما از مواد طبیعی منشا می گیرند بیش از ۴۰۰۰ داروی هومیوپاتی تهیه و خواص آنها ثابت شده است.
نزدیک به ۷۰ ٪ این مجموعه دارویی (ماتریا مدیکا) از گیاهان گرفته می شود از این گیاهان می توان از مواردی نام برد: سیر-پیاز -قهوه-تنباکو-قارچ خوراکی-زبان در قفا-فلفل قرمز-بنگ دانه-شقایق نعمان-گل کبریتی... که موارد فوق برای خوانندگان آشنا تر می باشد .
وجود این مقدار دارو از گیاهان گاهی این اشتباه را ایجاد می کند که هومیوپاتی همان طب گیاه درمانی است در صورتیکه با تو ضیحی که بعدا داده می شود مشخص خواهد شد که این دو با هم هم از نظر شکل و محتوای دارو و هم از نظر نحوه عملکرد کاملا متفاوت و حتی می توان گفت که متضاد هستند
۲۰٪-۲۵٪ از داروها منشا از مواد طبیعی و عناصر ساده دارند مانند آهن-نقره-طلا-مس-فسفر-گوگرد-نمک طعام- کربنات کلسیم-انواع اسیدها و بازها....شاید بتوآن گفت از تمامی عناصر جدول مندلیف داروی هومیوپاتی تهیه شده و کاربرد فراوان دارنداما هیچگونه داروی شیمیایی در لیست داروهای هومیوپاتی قرار ندارد
حدود۵٪ دیگر از داروها منشا حیوانی دارند مانند زهر زنبور - زهر مارهای گوناگون- ماهی مرکب
و درصد کمتری از ترشحات عفونی ( از میکروبها)
اما فرق اساسی این داروها (رمدی ) با هر داروی دیگر در نحوه تهیه آنها می باشد
هر ماده ای که از آن دارو ساخته می شود در ابتدا در محلول آب و الکل حل می شود (با نسبتهای مشخص)و در صورت محلول نبودن ماده اولیه .آن را در پودر شیر سابیده و سپس در محلول آب و الکل حل می کنند. نام این محلول اولیه را تنتور مادر نهاده اند
سپس ۱ میلی لیتر از این محلول با۹۹ میلی لیتر آب و الکل مخلوط شده و به شکل خاص و منظمی ۱۰ بار ایم محلول تکان داده می شود(شیکینگ) از این محلول شماره یک دوباره ۱ سی سی با ۹۹ سی سی حل و باز به طریق قبلی تکان داده می شود
این عمل بصورت متوالی انجام می شود به گونه ای که در شیشه ۳۰ ام ما رقتی برابر ۱۰ به توان ۶۰ ( عدد یک با ۶۰ صفر در روبروی آن!) خواهیم داشت
معمولآ داروهای هومیوپاتی با چنین توانی استفاده می شوند گرچه داروهای با توانهای بسیار بیشتر نیز کاربرد دارد (۱۰ به توان ۱۰۰۰)
مطمئنا این سوال اساسی مطرح می شود که این دارو با چنین رقتی چگونه می تواند کار کند اما حقیقت عجیب این است که نه تنها اثر می کند که اثر دارویی ان به مراتب بیشتر می باشد به گونه ای که دارو با توان بیشتر عملا قویتر هم هست. اینجا همانجایی است که پزشکی کلاسیک به آن ایراد می گیرد چرا که طبق قوانین شیمی (عدد آوو گادرو) بعد از رقت ۱۰ به توان ۲۳ ماده ای دیگر در محلول از ماده اولیه وجود ندارد
این که واقعا چه اتفاقی در این محلولها می افتد امری است که باید توسط شیمیدانها کشف شود و به هیچ وجه نمی تواند اثر دارو را انکار کند چرا که با آزمایش دارویی به دفعات مکرر بر روی هر فردی این داروها اثر خود را نشان می دهند
خوشبختانه یک کشف جدید در فیزیک مسئله را تا حدود زیادی حل نموده است طی تحقیقاتی که بر روی خواص فیزیکی آب صورت گرفت دانشمندان متوجه شدند که زمانی که یک ماده در آب حل شود و به شدت تکان داده شود (کاری که در هومیوپاتی انجام می شود) در رقتهای پایین در دمای عادی (۲۰-۳۰ درجه) بلورهایی از مولکولهای آب در آن محلول شکل می گیرد که شباهت بسیار با بلور آن ماده حل شده دارند و گویی از آن ماده نسخه برداری کرده اند و با تکرار این تکانها و رقیق کردن این بلورهای متشکل از ملکولهای آب بزرگتر می شوند
در حقیقت این بلورها می توانند راز داروهای هومیوپاتی را آشکار کنند با این وصف داروی هومیوپاتی در واقع یک نسخه و تصویر از ماده اولیه دارو می باشد به گونه ای که قسمت ماده دارو حذف شده . به مانند یک عکس که از یک شیئ گرفته می شود که با وجود شباهت کامل به آن شیئ از ماده تهی است
مقاله درباره قدرت سحرآمیز درمانی (هومیوپاتی)