لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
ازدواج موقت و کاستی های حقوق زن و فرزندان ناشی از آن
موانع متعددی که در جامعه ایرانی امروز بر سر راه ازدواج ایجاد شده است از یک سو و تسهیلات ازدواج موقت از سوی دیگر سبب شده است که افراد بیشتری به این امکان شرعی فکر کنند و با بالا رفتن آمار ازدواج موقت، آمار شکایات مرتبط با این نوع ازدواج نیز افزایش می یابد. بسیاری از این مشکلات، ناشی از ناآگاهی نسبت به قوانین مرتبط با ازدواج موقت است.ازدواج موقت پیمان زناشویی با قید زمان معین است که برخی تعهدات لازم الاجرای ازدواج دائم را ندارد. در ازدواج دائم، مرد سرپرستی زن را در بخشی از امور زندگی می پذیرد و زن نیز در بسیاری از امور خود را ملزم به اطاعت از مرد می داند. در حالیکه در ازدواج موقت چنین مسئله ای مطرح نیست و آنچه میان زن و مرد قرار گذاشته می شود، عمل می شود.مدت معین و مهر مشخص 2 رکن اساسی ازدواج موقت است که باید حین اجرای عقد مورد توجه قرار گیرد و در صورت نامشخص بودن هر یک از آنها عقد باطل است. در ازدواج موقت زن و مرد از همه لحاظ آزادند و جز آنچه در عقد عنوان شده است، مطالبات دیگری از هم ندارند. تهیه مسکن، لباس، غذا و دیگر مایحتاج ضروری زندگی به عهده مرد نیست و زن نیز در روابط و معاشرت خود با دیگران جز در 2 مورد خاص آزاد است.
وجه مشترک ازدواج دائم و موقت
البته در برخی از موارد نیز ازدواج موقت و دائم مشترکند؛ مثلاً مهریه را باید مرد بپردازد و حقوق کودکی که از این ازدواج متولد می شود، درست مثل کودک حاصل از ازدواج دائم است. هر دو ازدواج ایام عده دارند؛ اما فقها در مورد مدت نگهداری ایام عده در ازدواج موقت آراء متفاوتی دارند؛ اما نظر اکثریت به نگهداری این ایام در ازدواج موقت است. ازدواج موقت در قوانین مدنی کشور جایگاه قانونی یافته و مورد توجه قرار گرفته و شرایط مختلف آن پیش بینی شده است. ماده 1075 قانون مدنی می گوید: «نکاح وقتی منقطع می شود که برای مدت معینی واقع شده باشد». این دقیقاً به همان معنای شرعی است و عبارت آن از کتب روائی و فقهی شیعی برگرفته شده است. برمبنای قانون مدنی، ازدواج موقت 2 شرط اساسی دارد و بدون فراهم شدن آن ازدواج تحقق نمی یابد.
در عقد ازدواج موقت باید زمان کاملاً روشن و معین شود و از طرفی اگر مقدار مهر نیز در عقد دائم گفته نشود، عقد دائم باطل نمی شود، لکن در ازدواج موقت این مسئله شرط صحیح بودن عقد عنوان شده است، مدت نکاح باید کاملاً معین شود. (ماده 1076) در نکاح منقطع ذکر نکردن مهر در عقد موجب بطلان است. (ماده 1059) در هر صورت این مسئله از نظر فقهای شیعه نیز بدین گونه است و باید رعایت شود.
در ازدواج موقت مسئله مالکیت زن به مهر خود نیز در قانون یادآوری شده است و به مجرد عقد زن مالک مهر وی شود و می تواند هر نوع تغییری را که بخواهد در آن بنماید. (ماده 1082) حتی این مسئله به گونه ای دیگر است که صرفاً جاری شدن عقد ثبت به زن تعهد نمی آورد و مادامی که زن مهر خود را دریافت نکرده است می تواند از تمکین امتناع کند و ماده 185 قانون از او حمایت کرده است. اگر زن پیش از دریافت مهر به اختیار خود به ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد، بپردازد و مرد به دلایلی از دادن حقوق وی سر باز زند، این حق در ذمه شوهر باقی است و زن در هر زمان می تواند آن را از شوهر بازگیرد. (ماده 1086)
قانون مدنی زن و شوهر موقت را همانند زن و شوهر دائم به حسن معاشرت دعوت می کند. همین که نکاح به طور صحیح واقع شد، روابط همسری میان آن دو موجه است و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود. (ماده 1103) و زن و شوهر مکلف به حسن معاشرت با یکدیگرند.
همانگونه که در ازدواج دائم ملزم به تمکین هستند، ازدواج موقت نیز همین حکم را دارد. حتی از نظر قانونی وقتی مدت ازدواج موقت طولانی می شود، این به معنای تشکیل خانواده و زندگی آرام برای مدت محدود تلقی می شود و قانون، زن و شوهر موقت را به همکاری در زمینه خانواده و حتی در صورت داشتن فرزند در تربیت آن توصیه موکد می کند.
در ازدواج موقت آزادی زن، معاشرت و روابط خود با دیگران مورد بحث قرار گرفته و چنانچه اشاره شد در این قسمت از ازدواج، خبری از ریاست مرد به زن نیست؛ اما یک وجهی از ریاست که عهده دار بودن امور است در ازدواج موقت پیش بینی شده است. طبق ماده 1105 در روابط زوجین ریاست خانواده از خصایص شوهر است. در این پیش بینی آنچه که حائز اهمیت است، مکلف کردن مرد در مسئولیت پذیری و درگیر ساختن او با زندگی موقت است.
نفقه در ازدواج موقت
پرسش دیگری که در ازدواج موقت مطرح می شود، این است که آیا در ازدواج موقت شوهر ملزم به پرداخت
تحقیق درباره ازدواج موقت و کاستی های حقوق زن و فرزندان ناشی از آن