لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
ایدز در ایران
نخستین مورد گزارش و ثبت شده ابتلا به ایدز در ایران مربوط به سال ۱۳۶۶ و در مورد یک کودک شش ساله مبتلا به بیماری هموفیلی است که فرآورده‌های خونی آلوده دریافت کرده بود. تعداد کل موارد ثبت شده مبتلایان به اچ‌آی‌وی و ایدز در ایران تا دی ماه ۱۳۸۷ به ۱۸۸۸۱ نفر رسیده‌است که از این تعداد ۱۷۳۰ نفر وارد مرحله ایدز شده و ۲۹۴۵ نفر نیز جان سپرده‌اند. [۲] که نسبت به سه ماه پیش از آن ۵۶۱ مورد افزایش داشته‌است.[۳]، هر چند آمار دولتی شمار مبتلایان را در حدود ۲۰ هزار نفر می‌دانند ،سازمان‌های مستقل نظیر سازمان بهداشت جهانی برآوردی بیش از ۸۰ تا ۱۰۰ هزار نفر را اعلام می‌کنند.[۳] [۴]
اگر چه میزان مبتلایان به ایدز در ایران کم است،[۵] ولی بگفته سازمان بهداشت جهانی بر اساس داده‌های گزارش شده، نرخ رشد اپیدمی ایدز در ایران بصورت هشدار دهنده‌ای در حال افزایش است. سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی عوامل اصلی انتقال ایدز را استفاده معتادان تزریقی از سرنگ مشترک و پس از آن از راه آمیزش جنسی می‌دانند. اکثر مراکز پزشکی معتقدند که ۶۰ درصد انتقال از طریق استفاده از سرنگ مشترک می‌باشد (در ایران بیش از دو میلیون نفر خود را به عنوان معتاد ثبت نام کرده‌اند، که از میان آنها سیصد هزار نفر معتادان تزریقی هستند) و ۳۵ درصد از طریق آمیزش جنسی می‌باشد.[۶]
اولین برنامه پیشگیری از اچ‌آی‌وی در ایران توسط کامیار علایی و آرش علایی و با همکاری دانشکده پزشکی کرمانشاه پیاده سازی شد.[۷]
پراکندگی
از میان شیوه‌های شناخته شده سرایت ویروس اچ‌آی‌وی ،اعتیاد تزریقی عامل ابتلای بین ۶۰ تا ۷۰ درصد افراد اعم از مرد و زن در ایران است و پس از آن روابط جنسی ناامن ،خون و فرآورده‌های خونی ،انتقال از مادر به فرزند دیگر عوامل اصلی گسترش این بیماری‌اند و عامل ابتلای عده‌ای نیز نامشخص گزارش شده‌است.[۸]
حدود ۴۰ درصد مبتلایان در گروه سنی ۲۵ تا ۳۵ سال قرار دارند و کمترین گستردگی در میان گروه‌های سنی ۰ تا ۴ سال ،۵ تا ۱۴ سال و بالای ۶۵ سال (مجموعا ۱٫۸ درصد) گزارش شده‌است. مطابق آمار قریب به ۹۵ درصد مبتلایان به ایدز در ایران را مردان تشکیل می‌دهند.[۹] [۳] میزان ابتلا به اچ‌آی‌وی از استان به استان فرق می‌کند. در غرب ایران ۸۵ درصد مبتلایان از میان معتادان تزریقی هستند، در حالی که در جنوب ایران ۵۰ درصد مبتلایان از ارتباطات جنسی بین همجنسان ناشی می‌شود.[۷]
بیش از ۹۰ درصد زنان مبتلا بدون اینکه آگاه باشند، از طریق شوهرانشان مبتلا به اچ‌آی‌وی شده‌اند.[۷] مطابق آمار قریب به ۹۵ درصد مبتلایان به ایدز در ایران را مردان تشکیل می‌دهند.[۹][۳] البته به دلیل اینکه از نظر اجتماعی بیماران زن بیش از مردان داغ ننگ خورده، تمایل کمتری از خود برای آزمایش اچ‌آی‌وی نشان می‌دهند، و اگر آزمایش بدهند، نتیجه آنها را افشا نمی‌کنند. تعداد فزاینده‌ای از مبتلایان جدید زن کسانی هستند که اقداماتی جهت جلوگیری از انتقال انجام داده‌اند ولی این کار را بشکل ناقصی انجام داده بودند. مطالعات نشان می‌دهد که اکثر مبتلایان به اچ‌آی‌وی زنان بیسواد، یا دارای تحصیلات ابتدایی هستند؛ از آنجایی که اطلاعات درباره اچ‌آی‌وی عموماً از طریق روزنامه‌ها منتشر می‌شود، این زنان اطلاعات کافی در مورد نحوه مقابله به آن دریافت نمی‌کنند. همچنین دلیل دیگر افزایش اچ‌آی‌وی در زنان افزایش متوسط سن ازدواج آنها به ۲۷ سال است که آنها را در خطر تجاوز قرار می‌دهد. علاوه بر این فقر نیز برخی زنان را به روسپی گری هدایت کرده که این نیز آنها را بصورت پیوسته‌ای در خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی قرار می‌دهد. بعلاوه در بین افرادی که شغلشان روسپیگری است، استفاده از مواد مرسوم است و این خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی را مضاعف می‌کند.[۷] دختران والدینی که به اچ‌آی‌وی مبتلا بوده‌اند جزو آسیب پذیرترین اقشار محسوب می‌شوند، زیرا مردان کمی حاضر هستند با آنها ازدواج کنند. همچنین عموماً بدلیل بیماری والدینشان و از دست دادن شلغلشان، خانواده اغلب این دختران بسیار فقیر است.[۷]
پرونده بیماران هموفیلی
در سال ۱۳۶۶ اولین مورد از بیماران هموفیلی که از طریق فرآورده‌های خونی آلوده به بیماری ایدز مبتلا شدند شناسایی شد.[۱۰]پس از افشای این موضوع در دهه هفتاد پرونده‌ای دراین مورد تشکیل شد ودر خرداد ۱۳۸۳، دادگاه حکم به پرداخت خسارت از طرف سازمان انتقال خون ایران به ۹۷۴ شاکی پرونده، درمان بیماران مبتلا و عذرخواهی وزارت بهداشت داد. ولی تنها خسارت پرداخت شد و درمان بیماران وعذر خواهی وزارت بهداشت مسکوت ماند.[۱۱]همچنین آمار واقعی بیماران هموفیلی و نزدیکان آنان اعلام نشد.[۱۲]
فرهنگ عمومی، اقدامات دولتی
بحث و گفتگو درباره بلوغ، بهداشت جنسی و بیماری‌های آمیزشی در خانواده‌ها هم چنان محدود است [۱۳] و در منظر بسیاری از مردم بیمار اچ‌آی‌وی مثبت لزوما دست به عملی غیراخلاقی زده است. مبتلایان در صورت اعلام بیماری خود ممکن است با طرد از خانواده، اخراج از محل کار و تبعیض در مورد دریافت خدمات بهداشتی و اجتماعی روبرو شوند.[۱۴][۷] بسیاری از معتادان تزریقی بدلیل ترس از تحقیر و تبعیض در اولین سالی که اچ‌آی‌وی در آنها تشخیص داده می‌شود دست به خود کشی می‌زنند.[۷]
دانلودتحقیق درباره ی ایدز در ایران