لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 63
اصفهان
'۳۲°۳۹ شمالی، '۴۰°۵۱ شرقی
اصفهان
/
اطلاعات کلی
نام رسمی:
اصفهان
کشور:
ایران
استان:
اصفهان
شهرستان:
اصفهان
بخش:
مرکزی
نام محلی:
اصفهان
نامهای قدیمی:
اسپهان، جی
اصفهان
مردم
جمعیت
۱٬۵۸۳٬۶۰۹ (۱۳۸۵)[۱]
رشد جمعیت:
۱٫۰ درصد
زبان‌های گفتاری:
فارسی
مذهب:
شیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت:
۱۵۵۲۰[نیازمند منبع]
ارتفاع از سطح دریا:
۱۵۹۰[نیازمند منبع]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه:
۱۶
بارش سالانه:
۲۰۰
روزهای یخبندان سالانه:
۶۰
اطلاعات شهری
شهردار:
مرتضی سقاییان نژاد
ره‌آورد:
گز، صنایع دستی
پیش‌شماره تلفنی:
۰۳۱۱
وب‌گاه:
http://www.isfahan.ir
اصفهان (پارسی میانه: سپاهان؛ فارسی دری: اصفهان)[۲] شهری باستانی در مرکز ایران است که به فاصله ۴۲۰ کیلومتری جنوب تهران، پایتخت ایران، قرار دارد. شهر اصفهان، مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است، و در فرهنگ ایرانی به «نصف جهان» مشهور شده‌است. به لحاظ جمعیت بعد از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ ایران می‌باشد.[۲] این شهر طبق سرشماری نفوس و مسکن، در سال ۱۳۸۵، ۱٬۵۸۳٬۶۰۹ نفر جمعیت داشته‌است.[۱] این شهر از دیر باز از مهمترین مراکز شهر نشینی در فلات ایران بوده‌است. بناهای تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که تعدادی از آنها بعنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیده‌است.[۲]
اصفهان در منطقه‌ای نیمه‌کویری در مرکز ایران و در کنار رودخانهٔ زاینده‌رود قرار گرفته، و از مراکز گردشگری، فرهنگی و اقتصادی ایران است. آب و هوای آن معتدل و دارای فصول منظم است.
فهرست مندرجات
[نهفتن]
۱ پیرامون واژه
۲ تاریخ
۳ فرهنگ
۳.۱ سوغات شهر
۳.۲ معماری و آثار تاریخی اصفهان
۳.۲.۱ دوران سلجوقیان
۳.۲.۲ دوران صفویان
۴ صنعت و اقتصاد
۵ شهرهای خواهر
۶ طبیعت اصفهان
۶.۱ کوه کلاه قاضی
۶.۲ کلاه قاضی از شرق قله
۶.۳ دیواره‌های کلاه قاضی
۷ آب و هوا
۸ نگارخانه
۹ جستارهای وابسته
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون
[ویرایش] پیرامون واژه
نوشتار اصلی: پیشینهٔ نام اصفهان
شهر اصفهان از روزگاران کهن تا کنون به نامهای: صفاهان، صفویان، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکان، جی، دارالیهودی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، گی، نصف جهان و یهودیه سرشناس بوده‌است.[۳]
بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گردآمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند بختیاری، فارس، خوزستان، سیستان و... در این ناحیه گرد آمده و به سوی محل نبرد حرکت می‌کردند، آنجا را «اسپهان» گفته، سپس عربی شده و به صورت «اصفهان» درآمده‌است.[۴]
این شهر دارای واژگان کهنتری است که با نام کنونی آن، هیچ‌گونه پیوندی ندارد، مانند: گابیان، گابیه، جی، گبی، گی، گابا.[۴]
[ویرایش] تاریخ
در طول تاریخ به آسانی نمی‌توان رد شهر اصفهان را بطور پیوسته دنبال نمود. هر چند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. به علت آنکه در دوران پیش از اسلام نقطه ثقل امپراتوری‌های هخامنشی تا ساسانی، قلمرو غربی امپراتوری‌ها و بخصوص بین النهرین بود، این شهر در کانون توجه این سلسله‌ها قرار نداشت. در طول تاریخ تا دوران اسلامی می‌توان در محل فعلی شهر اصفهان ردپای شهرهای مختلفی تحت نامهای مختلف، محلهای مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پیگیری نمود.[۵] هر چند در دوران اسلامی منطقه جغرافیایی اطراف شهر نام اَسپاهان که نام تقسیم بندی حکومتی زمان ساسانیان بوده‌است را حفظ کرده‌است. در هنگام حمله اسکندر مقدونی به ایران، این شهر مرکز گابیویی‌ها[۶] بوده‌است و از آن تحت عنوان گابای یا تابای[۷] نام برده شده‌است.[۵] در قرون اولیه اسلامی،
تحقیق و بررسی در مورد اصفهان