.jpg)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 34
سل در حیوانات
این بیماری از زمانهای بسیار قدی موجود داشته ، جراحاتی که در استخوانهای اجساد مومیایی مصریان قدیم مشاهده شده ثابت می کند که این بیماری بیش از دو هزار سال قبل وجود داشته است . اما تا اوائل قرن نوزدهم انرا با بیماریهای مختلف اشتباه مکردند. عده ای از مولفان قدیم سل را بیماری واگیردار می دانستند و عده ای دیگر آنرا نوعی تومور بدخیم غیر عفونی می پنداشتند و بالاخره در سال 1882 بوم گارتن در بافتهای آلوده مشاهده و در همان سال رابرت کخ،با تهیه گسترشهایی از بافتهای مبتلا و رنگ آمیزی آن موفق گردید میکروب سل را مشاهده نماید و آخرین گزارش خود را در سال 1884 انتشار داد.
میکروب سل : سه گونه میکروب (باسیل) سل بعنوان عامل بیماری در حیوانات خونگرم شناخته شده اند که گونه سل انسانی و گاوی و مرغی می باشند. گونه های سل پستانداران (انسانی و گاوی) خیلی به یکدیگر نزدیک هستند و اختلافشان بیشتر از نظر سرم شناسی است ، گونه مرغی از جهات مختلف با دو گونه (انسانی و گاوی) دیگر تفاوت دارد و بخوبی قابل تمایز است. بایددانست مثلاَ گونه سل گاوی ممکن است از انسان یا گربه جدا شود و یا گونه انسانی موجب سل در سگ و خوک می گردد و یا گونه مرغی ایجاد اختلالات آنتی ژنتیکی در گاو و گوسفند نماید. دو گونه میکروب سل در ماهیان پرورشی و استخوانی شناسایی شده که از نظر بهداشت عمومی و ایجاد حساسیت در نزد آکواریومداران و کارکنان پرورش ماهی مورد توجه است.
نوعی دیگر میکروب سل نیز از یک نوع جونده بنام ول(VOLE)جدا شده که قادر است در سایر پستانداران ضایعاتی نظیر سل را ایجاد نماید.
در خزندگان و لاک پشت و قورباغه نیز نوعی میکروب سل جدا شده .
سل گاوی: از نظر میزان اشاعه و اهمیت اقتصادی و بهداشتی مهمترین سل دامی است که در بیشتر کشورهای جهان کم وبیش وجود دارد و میزان گسترش آن بر حسب:
1- وضع دامپروری 2- نژاد گاو 3- اجرای مقررات بهداشتی متفاوت است.
اهمیت بیماری در نژادهای شیری بیشتر از نژادهای گوشتی است معمولاَ نگهداری گاوان در زمستان در اصطبلهای بسته، تاریک، نمورشیوع بیماری بیش از نگهداری گاوها ییست که در چراگاه پرورش می یابند.
سیر بیماری در دام طولانی بوده و در دامهای جوان علائم بیماری کمتر دیده می شود. بطور کلی با ایجاد واحدهای صنعتی گاوداری در ایران و ورود گاوهای خارجی جهت اصلنژاد اولین علائم بیماری سل گاوی خودنمایی کرد و در سال 1320 مواردی از آن در موسسه دامپروری حیدرآباد تشخیص داده شد.
شیوع بیماری سل در خوکها و گرازها خیلی کمتر از گاو است ولی در صورت استفاده این حیوانات از چراگاهها ی گاوان مبتلا ممکن است به بیماری سل دچار گردند و مخاطراتی برای گاوان سالم ایجاد کنند.
اسب و گوسفند ندرتاَ به این بیماری مبتلا می شوند و حساسیت بز نسبت به اسب و گوسفند بیشتر است.
گوشتخواران مقاومت زیادتری در برابر سل دارند ولی در عین حال در اثر خوردن مواد آلوده و یا در نتیجه مجاورت با افراد و یا دامهای مسلول ممکن است به آن مبتلا گردند.
پرندگان در شرایط طبیعی به این بیماری دچار می شوند، معمولاَ مرغهای تخمگذار بیشتر یکسال بیشتر دچار می شوند.
جوندگان و خزندگان و ماهیان نیز به این بیماری دچار می شوند(حیوانات مهره دار)
بیماری زایی گونه گاوی سل در سایر حیوانات
در گاو ایجاد سل عمومی و پیشرونده ای می نماید.
در اسب ایجاد سل عمومی می کند.
برای خوک خیلی بیماریزا است و در مکانهایی که خوک و گاوان مسلول مجاور یکدیگر نگهداری می شوند موجب سل پیشرونده در خوکها می گردد.
در گوسفند و بز گونه گاوی سل عمومی ایجاد می کند ولی بطور کلی سل در این دامها ندرتاَ دیده می شود.
در سگ سل عمومی بوجود می آمورد ولی در این حیوان سل گاوی به اندازه سل انسانی شایع نیست.
در گربه ایجاد سل عمومی می کند و بطور کلی سل در این دامها بیشتر مربوط به گونه گاوی است.
در جوندگان سل عمومی ایجاد می کند.
گونه سل گاوی برای پرندگان بیماریزا نمی باشد اما حاملهای انتقال بیماری می باشند.
در انسان بویژه در کودکان گونه سل گاوی سل پیشرونده بوجود می آورد که بیشتر عقده های لنفاوی و یا اندامهای گوارشی و استخوانها را فرا می گیرد.
بیماریزایی گونه انسانی
تحقیق درباره سل در حیوانات
