فایل بصورت ورد (قابل ویرایش) و در 255 صفحه می باشد.
مقدمه
افزایش امکانات مادی ، کاهش زمان کار روزانه ، افزایش تعطیلات هفتگی و سالانه ، پیدایش سالهایی در دوران جوانی که فرد با فقدان و یا کمی مسئولیت روبروست و در مجموع توجه بشر به زمان فراغت به عنوان بخشی جدی از دوران زندگی ، این پدیده را در جایگاهی قرار داده است که بی توجهی به آن علاوه بر ایجاد ضایعات و آسیب های اجتماعی ، موجبات نارضایتی جامعه را نیز فراهم خواهد نمود . افزایش اوقات فراغت از 3 سال در جامعه کشاورزی به 12 سال در جامعه صنعتی و حتی 19 سال در جامعه فراصنعتی در طول عمر یک نسل امروزی نسبت به سادگی بتوان از آن چشم پوشید . تأثیر بهره بردادری مطلوب از این بخش از زندگی ، در پرورش انسان و رشد و شکوفایی شخصیت وی و در نهایت تکامل جامعه به حدی است که برخی تمدن جدید را « تمدن فراغت » نامیده اند . ( ساورخانی ، 1370 ، 764 )
در شهرهای بزرگ تراکم بالای ساختمان ، کمبود و قیمت بالای زمانی ، مانعی بر سر راه ایجاد اماکن ورزشی ، تفریحی و گردشگری برای رفع نیاز ساکنین شهر می باشد . از اینرو توجه به زمینهای حاشیه شهر و حتی مناطق خوش آب و هوای حومه شهرها به عنوان روشی جایگزین ، مورد توجه قرار گرفته است . در ایران خلأ قدرت اداری موجود در این زمینه یکی از موانع اساسی پرداختن به این امر است . بدین معنی که شهرداریها خود را در چارچوب محدوده قانونی شهر موظف و مکلف به برنامه ریزی می بینند و فراتر از آن را در خارج از حیطه مسئولیتی خویش می دانند . ازدحام جمعیت در ایام تعطیل در پارکها و فضاهای تفریحی داخل شهر و نیز خروج صدها هزار نفر از ساکنین در تعطیلات پایان هفته به حومه های شهر و پناهگیری در دامان طبیعت نمودهایی است از کمبود امکانات تفریحی شهر و نیز خستگی از دغدغه های زندگی شهری که لزوم توجه به امکانات تفریحی شهری را اشعار می دارند .
شهر تهران به صورتی شگفت آور تمام مراحل تحول و توسعه شهری را در طول کمتر از نیم قرن از سر گذرانیده و اینک به یکی از بیست کلان شهر پر مسأله جهان تبدیل شده است .
محدوه تهران قدیم تا شصت سال پیش فقط چهار درصد از سطح تهران امروزی را دارا بوده است . رشد و توسعه این شهر تا جنگ جهانی دوم بطور آرام و یکنواخت بوده اما توسعه آن بعد از جنگ سرعت بیشتری گرفته و در سال 1354 به حدود 12 برابر افزایش یافته در حالیکه توسعه آن در سراسر دوره قاجاریه فقط چهار برابر بوده است . در روند این تحول سریع و ناموزون ، چشم انداز جغرافیایی و خاستگاه طبیعی تهارن با تغییرات ویرانگر و انواع عدم تعادل روبرو گردیده است . گسترش خزندة شهر به دامنه های کوهستانی البرز و دشتهای سرسبز جنوبی و ادغام صدها روستا و هکتارها باغ و مزرعه در پیکر آن ، تمام حیات شهروندان را به مخاطره افکنده است .
در گذشته آلودگیهای زیست محیطی تهران بسیار محدود بوده بطوریکه از سده هشتم تا سده سیزدهم تهران بقدری مشجر و سر سبز بوده که آن را به باغ گلزار و چنارستان و همچنین به بهشت پریان توصیف کرده اند .
در سه دهه اخیر به علت گسترش بی رویه تهران بیش از 300 هکتار از اراضی کشاورزی داخل محدوده 5 ساله و 2000 هکتار از اراضی محدوده 25 ساله به مصارف ساختمان های شهری رسیده است .
با توجه به شرایط حساس زیست محیطی و کالبدی تهران از یک سو ، و نیازهای روز افزون اجتماعی و فرهنگی مردم به فضاهای باز شهری از سوی دیگر ، ضرورت بازنگری ، سازماندهی و نظام بخشی به این فضاها ، روز به روز بیشتر احساس می شود . بنابراین لازم است که در چارچوب برنامه ها و طرح های کلان شهر تهران ، برنامه ریزی برای فضاهای باز و سبز ، به عنوان یک بخش مستقل در برنامه ریزی شهری ، مدنظر قرار گیرد و راهبردهای نوین و مناسب برای آن ارائه گردد .
با توجه به وضعیت اکولوژیکی منطقه ، خشکی اقلیم ، گرد و غبار کویری ، فشردگی بافتهای مسکونی و میزان زیاد آلودگی هوا و صدا ، ضروری است که برنامه های مربوط به توسعه فضای سبز ، نه فقط به صورت توسعه سطوح سبز پراکنده در داخل شهر ، بلکه به عنوان یک نظام هماهنگ متشکل از انواع فضاهای باز و سبز درون شهری ، حاشیه شهری و برون شهری توسعه و انتظام پیدا کند .
با سلام
مطلب حال حاضر بررسی رابطه بین اوقات فراغت و انگیزه تحصیلی دانش آموزان مدارس متوسطه شهرستان گچساران می باشد
مشخصات فایل :
فرمت فایل : WORD.DOC
تعداد صفحات : 81 صفحه
قابلیت پرینت : دارد
قابلیت ویرایش : دارد
قسمتی از متن :
باسمه تعالی
(مقدمه )
«فَإذا فَرَغْتَ فَاَنْصَبْ»
بدون شک دانش آموزان هرجامعه ، سرمایه های گرانبهائی اند که اگر مورد
بی توجهی قرارگیرنددر تصمیم گیری ها مد نظر نبا شند، آن جامعه دچار خسران زیادی خواهد شد . با نگاهی به ارقام بودجه کشورهای صنعتی وپیش رفته در مقایسه با کشورهای جهان سوم فاصله زیاد بین آن دورا می توان دید .
بسیاری از کشور های توسعه یافته معتقدندکه هرچه دراینارتباطهزینهنمایند ، تبدیل به سرمایه های دیگری در ابعاد مختلف آن کشور خواهد شد .در میان
دانش آموزان با توجه به دانش آموزان متوسط جایگاه ویژه ای دارد .زیرا علاوه بر این که در آینده نزدیک می توانند در امور جامعه مؤثر واقع شوند .در زمان تحصیل هم به دلیل ویژگیهای خاصی که دارند ،قادرند منشا ءحرکت های سازنده یا مخرب شوند . بدین لحاظ هر چه به این نیروی خارق العاده توجه شود از قدرت خروشان وپر تحرک آنان می توان بهره جست و هر چه به بوته فراموشی سپرده شوند ،این سیل عظیم می تواند خسارت زیادی را به وجود آورد ،
سئوا لی که دراین جا مطرح است این است که دربرابر هدر رفتن فرصت های جوانی چه کسانی مسئولند .بدیهی است که نظام تعلیم وتربیت به تنهایی نمی تواند در تربیت واستفاده صحیح از جوانان موفق شود .یکی از موضوعات بسیار مهم
برنامه ریزی برای اوقات فراغت دانش آموزان می با شد که اگر اصولی و حساب شده باشد میتوانند زمینه رشد و تعالی جامعه مهیا نمایند و کشور را از آسیبها وخطرات احتمالی که ممکن است در اثر بی توجهی به این امر گریبان گیر کشور شود مصون بدارد .فلسفه اوقات فراغت از پیچیدگی ،تنوع وتفاوتهای بنیادی برخورد است هرفرد براساس تفا وت های زیست شناختی (بیولوژیک )فرهنگی ،نگرش و تجربیات گذشته واهداف ومقاصدی که برای آینده خود دارد، تعبیرمتفاوت یا ومتضاد نسبت بهدیگران از تأمین اوقات فراغت وچگونگی تأثیرآن برانگیز دارد . اگر ما بتوان تأثیر وتأثری را که این دو واثرانگیزواوقات فراغت یکدیگردارند را به درستی مشخص نمائیم قدم مثبتی در راه کسب هر چه بهتر علم و دانش همراه با لذت بردن از زندگی برداشته ایم .
تعریف اوقات فراغت :
اوقات فراغت را غالباً به معنا ی بیکاری ،اوقات غیرموظف ،ساعات بدون برنامه ، اوقات غیر رسمی و … تلقی می نمایند .به همین علت بزرگسالان مربیان واولیا برای جلوگیری از هدر رفتن این اوقات سعی می کنند که با برنامه ها ،سرگرمی و اشتغالات مختلف اوقات فراغت دانش آموزان را پر کنند .
حال فلسفه اوقات فراغت این است که فرد بدون اجبار وخارج از چارچوب های قبلی بودن اشتغال ورزی دیگرساخته خود با میل و رغبت به فعالیت های دلخواه خویش بپردازد و از طرف دیگر گفته می شود که اوقات فراغت منشاء خلاقیت ها باروری افکار ، شکل دهی شخصیت ، تأمین انرژی و بازیابی قوای حیات و کشف و اختراع و نوآوری و ابتکار ، بازاندیشی و اصلاح افکار ، محاسبه ومراقبت ، ارزیابی و بازیابی و ایجاد انگیزه و رغبت و میل در فرد می شود .
اوقات فراغت را به حسب تفاوت های ارزشی و فرهنگی ، نگرش ها ، تجربیات ، شرایط و موقعیت های مادی و معنوی هر فرد تعریف کرد . طبیعت آدمی اساساً به گونه ای است که دائماً در حال تعادل جوئی است . نظریه در روان شناسی انگیزشی وجود دارد که معتقد است حالات هیجانی و انگیزش با حالات متضاد و متعارض همراه می گردد که این نظریه به عنوان نظریه فرآیند متضاد
OPPOMENT PROGRESS THEORY مشهود است .
چکیده
مقدمه ۱
فصل اول: نحوه ی گذرندان اوقات فراغت
معنای اوقات فراغت ۲
نیازهایی که از طریق گذراندن اوقات فراغت تامین می شود ۴
انواع فعالیت های مربوط به اوقات فراغت ۸
پرداختن به هنرها ۱۰
ورزش و فعالیت های بدنی ۱۳
استفاده از رایانه و بازی های آن ۱۵
اوقات فراغت و نظریه های مربوط به آن ۱۶
فصل دوم:اوفات فراغت ؛ رشد یا انحطاط و نظریه های مربوط به آن
نظریه ی فراغت به عنوان هدف فعالیت انسانی ۱۶
نظریه ی فراغت به عنوان آرامش بازسازی و گسترش خود ۱۷
ویژگی های فراغت در عصر حاضر ۱۷
کارکرد های اوقات فراغت ۱۸
برنامه ریزی و اوقات فراغت ۲۰
رهنمودهای عملی ۲۰
نتیجه گیری ۲۲
منابع ۲۴
۱- فرهنگ عمید
۲- مطهری، مرتضی: فطرت، انجمن اسلامی دانشجویان مدرسه ی عالی ساختمان، تهران ۱۳۶۱
۳- ارسطو: سیاست، ترجمه ی حمید عنایت، انتشارات امیر کبیر، چاپ سوم، تهران ۱۳۵۸
۴- هیوود، لس و همکاران: اوقات فراغت ترجمه ی محمد احسانی، انتشارات امید دانش تهران ۱۳۸۰
۵- بیرو آلن: فرهنگ علوم اجتماعی ، ترجمه ی ساروخانی، انتشارات کیهان چاپ دوم، تهران ۱۳۷۰
۶- باقری ، خسرو: نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، انتشارات مدرسه، چاپ سوم، تهران ۱۳۷۴
۷- روح الامینی، محمود: زمینه ی فرهنگ شناسی: انتشارات دانشگاه پیام نور ، تهران
۸- دبس موریس، مراحل تربیت ، ترجمه علی محمد کاردان، انتشارات تهران ۱۳۷۶
۹- ایمان محسن کلاس اولی ها ، انتشارات انجمن اولیا و مربیان، چاپ دوم تهران ۱۳۸۱
۱۰-تکس و نورث، فنون راهنمایی، ترجمه ی بهاری وزرکش، انتشارات دانشگاه تربیت معلم، تهران ۱۳۵۳
۱۱-دانیل، مک: راهنمایی در مدارس امروز، ترجمه ی شکوه نوایی نژاد.
۱۲-موریس ، ایور: برآمدی بر جامعه شناسی تعلیم و تربیت: ترجمه ی غلامعلی سرمد، مرکز نشر دانشگاهی، تهران ۱۳۷۳٫
۱۳-منطقی، مرتضی: بررسی پیامد های بازی های ویدوئی و رایانه ای، انتشارات فرهنگ دانش، تهران ۱۳۵۴
۱۴-صدیق اورعی، غلامرضا: جامعه شناسی اوقات فراغت و نحوه ی گذران آن، مجله ی پیالم زن ۲۰/۶/۷۵٫
۱۵-نقیب زاده، میر عبدالحسین: نگاهی به فلسفه آموزش و پرورش، انتشارات طهوری، چاب نهم ، تهران۱۳۷۷
این مقاله طی مطالعات انجام یافته که در آن به بررسی ونحوه گذراندن اوقات فراغت پرداخته شده است که در آن به مفهوم اوقات فراغت ، نیازهای که طی اوقات فراغت تامین می شود، انواع فعالیتهای مربوط به اوقات فراغت، پرداختن به هنرها، استفاده ازرایانه اوقات فراغت در عصر حاضر کارکردهای اوقات فراغت برنامه ریزی واوقات فراغت ورهمنودهای علمی اشاره گرده اید است .
اوقات فراغت را موقعیتی برای آرمیدن وجبران خستگی ناشی از کار ونوش دارویی برای گریز از فشارها وتنش ها ورهایی از بار زندگی مدرن به شمار آورند.
اوقات فراغت فقط زمان آزاد شده از بار نیست. بلکه فعالیتی غیر اجباری است.
در اوقات فراغت انسان ها یک به فعالیتی روی می آورند که برای آنان رضایت بخش ولذت آفرین باشد با توجه به تفاوت های فردی از طرفی ونیز تنوع فعالیت ها وسرگرمی ها از سوی دیگر هر کس به فراخور خود به کار وفعالیتی دلخواه مشغول می شود.
زمان فعالیت های اوقات فراغت با زمان های استراحت بچه ها تلافی نکند.
از تحمیل فعالیت دلخواه ومورد علاقه خود به کودکان ونوجوانان پرهیز کنیم.
زیرا فعالیت هایی که فرد بدان علاقه مند نیست. از جاذبیت چندانی برخودار نبوده فرزاندن ما از توجه جدی بدان اجتناب می کنند.
پرداختن به هنر یکی از مواردی می باشد که می توان در اوقات فراغت به آن پرداخت در آموزش موسیقی ترغیب فرزندان به فراگیری موسیقی های آرام وملایم را مد نظر قرار بدهیم. زیرا نوجوانان که در دوران هیجانی به سر می برند با استماع موسیقی های هیجانی مضاعف دست می یابند که امر مطلوبی نیست.
شنیدن اصوات وآهنگ ها وسرودها در زمان های طولانی می تواند عصبانیت فرد شنونده را به دنبال آورد.
استفاده از رایانه وبازی های آن را می توانیم در بخشی از اوقات فراغت فرزندانمان بگنجانیم.
در استفاده از رایانه کودکان نباید ساعات طولانی از اوقات خود را صرف بازی با کامپیوتر کنند. زیرا عوارض زیادی در پی خواهد داشت که آنها را می توان به عوارض جسمانی روانی اجتماعی وفرهنگی تقسیم کرد.
نشستن طولانی مدت در مقابل مانیتور می تواند آسیب ها وعوارضی را متوجه ستون فقرات ودیسک کمر بنماید.
در هنگام تهیه ودر دسترس کودکان ونوجوانان قرار دادن بازی ای باید والدین از محتوای آنها مطلع گردند تا فرزندان خود را به بیراهه نکشاند.
اوقات فراغت کارکردهای گوناگون داشته که عبارتند از کارکردمتعالی واصلاحی- شکوفای خلاقیت- بهداشت روانی وپیشگیری از آسیب های اجتماعی که توجه به این کارکردها باعث بسیاری از موفقیت ها وشکست های می شود
گذران اوقات فراغت امری مشکل وپیچیده ودر عین حال سازنده می باشد. از این رو فاقد بار معنایی مثبت یا منفی است و ارزیابی آن بستگی به کیفیت گذران آن دارد.
چنان چه برنامه ریزی صحیحی داشته باشیم اوقات فراغت می تواند رسالت تربیتی خود را تحقق ببخشد و در غیر این صورت به معضل اجتماعی تبدبل می شود.
یکی از مسائل بسیار مهم و در خور توجهی که در فصل تابستان ذهن والدین و مربیان را به خود مشغول می دارد، فرارسیدن اوقات فراغت دانش آموزان است و این که با این زمان طولانی اوقات فراغت دانش آموزان است و این که با این زمان طولانی اوقات فراغت چه باید بکنند و چه تمهیداتی بیندیشند تا کمتر مورد اعتراض فرزندان قرار بگیرند، زیرا عده ای از آنها در این ایام مدام به والدین می گویند : حوصله ما سر می رود ما را جایی ببرید و برای ما مشغولیتی فراهم کنید. از طرف دیگر در خانواده هایی که فرزندان متعددی دارند، معمولاً میزان اصطکاک بین آنها افزایش می یابد و وجود درگیری ها و ضرب و شتم ها و نیز انجام تنبیهات بدنی توسط والدین، فضای خانه را ناامن و مشکل آفرین می کند و گاه حضور بیش از اندازه فرزندان در فضای کوچه که با نظارت(CONTROL ) کمتر والدین همراه است، موجب فراگیری رفتار نامطلوب شده، بدآموزی های ناشی از حضور افراطی در کوچه و خیابان دردسرهای تازه ای برای والدین فراهم می نماید. گاهی متعاقب این حضور طولانی شاهد بروز بزهکاری ها در برخی از دانش آموزان در دوره تعطیلات تابستان هستیم.
اینک سوال این ست که به منظور افزایش بهره وری توانمندی های فرزندان و نیز پربار ساختن اوقات فراغت آنان باید به چه روش هایی متوسل گردید و چه نوع تمهیداتی اندیشید تا شاهد رشد و شکوفایی هرچه بیشتر فرزندان این مرز و بوم اسلامی و نیز کاهش بزهکاری ها در سطح جامعه و به ویژه در میان نوجوانان بوده، مسیر تعالی آنان را هموار سازیم؟
«به من بگویید اوقات فراغت خود را چگونه می گذارنید تا بگویم که هستید و فرزندان خود را چگونه تربیت می کنید. » (فرانسیس دوکه)
در عصر حاضر مقوله اوقات فراغت از چنان اهمیتی برخوردار است که اکثر جوامع برای بهینه سازی این زمان، تمامی امکانات نرم افزاری و سخت افزاری خود را به کار می گیرند. بنابراین ابتدا به معنای فراغت می پردازیم.
فراغت به معنای فرصت هایی است که انسان در آن عهده دار هیچ نوع کار موظفی نباشد. به این معنی که فرد فارغ از قید زمان و تعهدات حرفه ای به آن چه دلخواه اوست، می پردازد. به عبارت دیگر آزادی از الزام در فعالیت ها یکی از ویژگیهای برجسته اوقات فراغت محسوب می شود. از جمله شاخص های دیگر آن کمرنگ شدن میزان کنترل اجتماعی است. نکته ای که در این جا قابل بررسی می باشد این است که ملاک های فوق – نبود الزام و کمرنگ شدن کنترل اجتماعی – می توانند عملکردی دوگانه داشته باشند. به این معنی که از طرفی ذهن فراغتی یافته، امکان خلاقیت فراهم می شود و از سویی دیگر به علت کاهش نظارت اجتماعی زمینه بروز ناهنجاری ها ایجاد می گردد. تامل در این موارد ما را متوجه اهمیت و ضرورت کیفیت گذران اوقات فراغت می سازد، به طوری که می توان گفت صرفنظر از سایر عوامل موثر تربیتی، گرایش افراد به هر یک از این دو سو تابعی است از نحوه گذراندن اوقات فراغت آنها بر این اساس هدایت و غنی سازی اوقات فراغت از طریق برنامه ریزی دقیق می تواند به هدایت این فرصت ها به سمت سلامت روانی و خلاقیت افراد بینجامد و چنانچه تمهیدات ضروری برای آن اندیشیده نشود منجر به چالش ها و آسیب های اجتماعی خواهد شد.
چنانچه از گروهی از مردم که به شکل تصادفی برگزیده شده اند بپرسیم که نظرتان درباره اوقات فراغت چیست؟ پاسخ های متفاوتی می دهند. عده ای ممکن است بر این باور باشند که اوقات فراغت مدت زمانی است که پس از انجام کار یا انجام وظایف و مسئولیت ها باقی می ماند. عده ای دیگر ممکن است به فعالیت های خاصی نظیر تماشای تلویزیون، شرکت در فعالیت های ورزشی، صرف غذا در بیرون از منزل، باغبانی یا هزاران نوع فعالیت دیگری که ممکن است برای آنان جالب باشد اشاره کنند. افزون بر این موارد، ممکن است افراد دیگری به تجربیات، یا کیفیت های خاصی توجه داشته باشند، یعنی موقعیت های ویژه ای که ایام فراغت برای آنان فراهم می آوزد تا بتوانند هر کاری که دوست دارند انجام بدهند. بنا به سلیقه خود تفریح و ورزش کنند و اموری را تجربه کنند که در اوقات دیگر زندگی برایشان امکان پذیر نباشد. عده ای نیز ممکن است اوقات فراغت را موقعیتی برای آرمیدن و جبران خستگی ناشی از کار و نوش دارویی برای گریز از فشارها و تنش ها و رهایی از بار زندگی مدرن به شمار آورند.
تنوع این پساخ ها نشان می دهد که اوقات فراغت برای افراد مختلف، معانی گوناگونی دارد و دیگر این که این جنبه از تجربیات زندگانی آدمی بس پیچیده است، اما می توان اجمالاً اوقات فراغت را به عنوان بازمانده وقت (اوقات غیرموظف) و نیز به عنوان فعالیت (ACTIVITY) مانند تماشای تلویزیون و به عنوان عملکرد ( یعنی انجام اعمالی مفید برای اشخاص و به طور خاص برای جامعه ) یا به عنوان آزادی عمل درنظر گرفت[۱].
اصطلاح فراغت معمولاً با ویژگیهایی چون «آزادی از اضطرار» ، «فرصتی برای انتخاب»، «زمانی فراتر از اوقات کار» یا زمان آزاد بعد از انجام وظایف اجتماعی توصیف می شود. پرسش از مفهوم فراغت، پاسخ های متفاوتی می طلبد، عموماً فراغت در معنای متضاد با کار به کار می رود، اما گاهی آنچه برای یک نفر کار محسوب می شود همان فعالیت برای دیگری در حکم فراغت است. آزادی از الزام اگرچه اغلب به عنوان کلید توجه به فراغت محسوب می شود ولی بسیاری از فعالیت های جمعی خانگی، اجتماعی و داوطلبانه که غیر کار محسوب می شوند، به طور قابل ملاحظه ای با الزام همراه هستند. برخی به اوقات فراغت به عنوان فرصتی برای آرامش و استراحت می نگرند، هر چند که بیشتر مردم اوقات فراغتشان را به انجام خدمت، مطالعه، آموزش جدی یا نوشتن یک کتاب اختصاص می دهند. چنان که ملاحظه می شود تعریف مفهوم فراغت به آسانی ممکن نیست اما با تعمق در ادبیات مربوط به آن، می توان سه ویژگی اساسی از فراغت را ارائه داد :
الف ) فراغت به مفهوم «مازاد»، زمانی که برنامه و وظایف الزام آوری برای آن درنظر گرفته نمی شود.
ب ) فراغت به معنای حالتی از بودن، یک نگرش، شیوه ای از انجام امور.
ج ) فراغت در مفهوم کارکردی، فعالیت آزادانه انتخاب شده ای که به شکل گیری شخصیت منجر می شود.
وجه مشترک همه این مفاهیم، آزادی از ضرورت و اجبار است. این ویژگی با نگرش اکثر افراد نیز مطابقت دارد. مفهوم فراغت در نزد عموم غالباً با تأکید بر آزادی از الزام همراه است. در این معنا فراغت آن چیزی است که شما مایل به انجام آن هستید نه آن چه مجبور به انجام آن باشید. (بمل و بمل ، ۱۹۹۶).
آلن بیرو در بحث از اوقات فراغت و معنای آن می نویسد: فراقت از LEISIR مصدر قدیمی مبدل شده به اسم مصدر و از ریشه ی لاتینی LICER به معنای “مجاز بودن” گرفته شده است (دوزات)۲
فراغت در برابر کار قرار می گیرد ، لیکن تعریف آن بدون توجه به مجموعه حیات اجتماعی، سطح فنون، شیوه ی زندگی، مدل های اجتماعی- فرهنگی مسلط ممکن نیست.
همچنین رابطه ای نزدیک بین اشکال کلی تولید، سازمان اقتصادی، شیوه های توزیع عادلانه ی درآمدها و صورت، مدت و کیفیت گذران اوقات فراغت وجود دارد.
اوقات فراغت فقط زمان آزاد شده از کار نیست، بلکه فعالیتی غیر اجباری است ۳ . در فرهنگ عمید نیز درباره ی تعریف و معنای اوقات فراغت در فارسی به معنی آسودگی و آسایش و آسودگی از کار و شغل است۴
دوزمایه ۵می نویسد: گذران اوقات فراغت دربرگیرنده ی مجموعه ای از اشتغالاتی است که فرد با کمال میل بدان پردازد، خواه به منظور استراحت، خواه برای ایجاد تنوع، خواه با هدف گسترش اطلاعات و آموزش خویشتن بدون توجه به اهداف مادی و خواه برای مشارکت اجتماعی ارادی و بسط توان آزاد ئ خلاقش، بعد از آنکه از الزامات حرفه ای ، خانوادگی و اجتماعی فارغ گشت۶.
ارسطودر باب اهمیت آسایش می نویسد : همچنان که بارها گفته شده است آسایش هدف کار است۷. شایان ذکر است که آسایش (به یونانی SCHOLE) در این گفتار به معنای سرگرمی(PAIDIA) نیست، بلکه مراد از آن رهایی ذهن از اشتغالات زندگی مادی است. ذهنی که از آسایش برخوردار باشد بهتر می تواند فضایل را در خود بپرورد از این رو معنای آسایش بیکارگی نیز نمی تواند باشد. زیرا ذهن آسوده (به این معنی) پیوسته در حال فعالیت است. شنیدن نواهای دلنشین موسیقی و اشعار نغز و همدمی با دوستان یکدل و از همه مهمتر تفکر، فعالیت هایی است که روان آدمی را در حال آسایش به فضائل آراسته می دارد۸.
به نظر می رسد که فردی خوب می تواند معنای آسایش را دریابد، که در موقع پرداختن به کار جدی باشد.
ارسطو نیز می گوید: برای لذت بردن از آسایش، نخست باید در پرتو کار حوائج زندگی را برآورد. از این رو دلیری و پایداری برای کار و فلسفه برای آسایش و اعتدال و دادگری برای هر دو ضروری است۹.
نتیجه ی آن که هم در طول سال تحصیلی و هم در ایام تابستان، فرزندان ما از اوقات فرغت برخوردارند و مهم آن است که ما برای این اوقات به کمک آنها بشتابیم و با همفکری و راهنمایی آنها بتوانیم آنان را به تدوین برنامه ای مناسب برای اوقات فرغت خود ترغیب کنیم، تا اوقات فراغت آنها به گونه ای سازنده، لذت بخش، نشاط آفرینو رضایت آمیز سپری گرددو در پرتو گذران مطلوب این اوقات، آمادگی های لازم برای حضور فعال در مدرسه فراهم آید.
نیازهایی که از طریق اوقات فراغت تامین می شود
گذران اوقات فراغت تامین نیازهایی در پی داردکه به احتضار بدان ها اشاره می کنیم.
انسان ها همه ناز به اتراحت و رفع خستگی دارند. پیوستگی در انجام کارها و نبود زمان کافی برای فراغت و استراحت موجب نزول کیفیت کار و نیز پرخاشگری فرد فعال می گردد ولی باید به کودکان و نوجوانان آموخت که زمان استراحت زمان بطالت نیست، بلکه زمانی است که فرد به تمدد اعصاب می پردازدو حاصل آن افزایش بازده است. بدن و ذهن آدمی پس از مدتی کار، خود به خود نیازمند استراحت استو بطور طبیعی بدان می پردازد. پس اوقات فراغت می تواند چنین نیازی را رفع کند.
پس از انجام کار طی ایامی خاص، آدمی نیاز دارد تا اوقاتی را صرف تفریح کند. نقل می کنند که علی (ع) در روزهای جمعه به بیرون از شهر مدینه و به فصد تفریح می رفتند. پس الگوهای دینی جایگاهی برای تفریحات در زندگانی پربار خود در نظر گرفته بودند.
گاه در ایام فرغت به سفر نیز می توان رفت و پیامبر (ص) فرموده اند که “سافروا تصحوا” مسافرت کنید تا سلامت بمانید. حتی سفرهای کوتاه به بیرون شهر در روزهای جمعه و خوردن ناهار در کنار رودخانه و سبزه زار می تواند تفریحی دلانگیز محسوب شود. به هر حال باید ترتیبی اتخاذ نمود که در ایام سال کودکان و نوجوانان از تفریحات سالم برخوردار بشوند. در مراکز مشاوره یکی از مشکلاتی که خانم ها و کودکان و نوجوانان آنها مطرح می کننداین است که پدر با داشتن امکانات مالی از بردن آنها به سفر و تفریح امتناع می کن. باید دانست که تفریحات موجب انیساط خاطر و سلامت روانی می گردد.
نیاز دیگری که در اوقات فراغت رفع می شود، نیاز کودکان و نوجوانان به سرگرمی و تنوع داشتن است. بخشی از درگیری های درون منزل که میان کودکان رخ می دهد به این دلیل است که آنها بیکارند و وسیله ای برای سرگرمی ندارند. لذا یکیی برای دیگری ادا در می آوردو او نیز در عوض وی را می زند. اما وقتی هر دو دارای سرگرمی خاصی باشند، فرصت کمتری برای ایجاد مزاحمت و درگیری با یکدیگر دارند.
مسئله ی تنوع نیز امری مهم است و زندگی بدون تنوع خسته کننده می باشد. پس تنوع در گذران اوقات فرغت باعث ایجاد تنوع در زندگی می گردد و تنوع مانع پدیدآیی افسردگی است.آنچه افسرده ها از آن گله مندند، نداشتن تنوع در زندگی و یکنواخت شدن آن است. پس با راهنمایی فرزندان به انجام فعالیت های متنوع، زمینه ی علاقه مندی آنان را به زندگانی فراهم سازیم.
هر یک از فرزندان ما دارای استعدادهایی است. در تعریف استعداد گفته اند که آن توانایی بالقوه ای است که اگر دز محیطمساعدی قرار بگیرد به شکوفایی می انجامد۱۰.
فردی که استعداد هایش به نحو مطلوبی به شکوفایی رسیده باشد به تعبیر مازلو۱۱ به خود شکوفایی۱۲ دست یافته است.
یکی از زمینه هایی که موجبات رشد استعداد ها را فراهم می آورد پرداختن به فعالیت هایی است که فرزند در اوقات فرغت انجام می دهد و از جمله راهایی که می توان از طریق آنها مبادرت به شناخت استعدادهای کودکان و نوجوانان نمود ملاحظه کردن کارهایی است که آنها را با علاقه انجام می دهندو نیز به تکرار آنها می پردازند۱۳. پس در لحظه های آزاد که کودکان و نوجوانان خود مایلند به فعالیتی رو آورند، بهتر می توان به شناخت استعداد ها و علایق آنها پی بردو تمهیدات و امکانات لازم را برای رشد و بالندگی استعدادهایشان فراهم آورد.
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:100
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
چکیده
مقدمه
فصل اول: کلیات (طرح تحقیق) 1
طرح مسئله 2
اهمیت و ضرورت تحقیق 4
اهداف تحقیق 6
پیشینه تحقیق 7
فصل دوم: مرور رویکردهای نظری 11
نگاهی اجمالی بر روند تاریخی اوقات فراغت 12
صور مختلف گذران اوقات فراغت در ایران 18
اوقات فراغت از دیدگاه اسلام 22
ادبیات موضوع تحقیق 26
اوقات فراغت از دیدگاه جامعه شناسان و اندیشمندان 28
چارچوب نظری 35
فرضیه های تحقیق 46
انواع وقت 47
ابعاد فراغت 53
متغیرها 56
فصل سوم: روش شناسی تحقیق 57
روش تحقیق 58
تعریف مفاهیم 60
تعریف عملیاتی مفاهیم 62
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل اطلاعات 64
تجزیه و تحلیل داده ها 65
آزمون فرضیه ها 77
فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهادات 83
نتیجه تحقیق 84
مشکلات تحقیق 90
پیشنهادات 91
منابع
ضمائم
نمونه پرسشنامه
کدنامه
چکیده
این تحقیق جهت بررسی چگونگی گذران اوقات فراغت معلمان زن شهرری می باشد. روش انجام این تحقیق کتابخانه ای و میدانی می باشد که تعداد 40 پرسشنامه بین معلمان تعدادی از مدارس دخترانه راهنمایی و دبیرستان شهرری توزیع شد که تمامی این پرسشنامه ها برگردانده شدند.
این تحقیق 6 فرضیه دارد که عبارتند از 1) سنجش اینکه آیا بین میزان در آمد و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداری وجود دارد یا خیر ؟
2) سنجش این موضوع که آیا بین سن و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداری وجود دارد یا خیر ؟ 3) سنجش اینکه آیا بین وضعیت تاهل و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معنا داری وجود دارد یا خیر ؟ 4) سنجش این موضوع که آیا بین سابقه و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداری وجود دارد یا خیر ؟ 5) سنجش این موضوع که آیا بین تعداد فرزندان و نحوه گذراندن اوقات فراغت رابطه معناداری وجود دارد یا خیر ؟6) سنجش این موضوع که آیا بین رشته تدریسی و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معنا داری وجود دارد یا خیر ؟
از فرضیه های بالا فرضیه های 1 و 3 رد شدند بقیه فرضیه ها معنا دار بودند. همچنین در این تحقیق جداول توصیفی و تحلیلی نیز ترسیم شده اند.
مقدمه
اوقات فراغت دلپذیرترین اوقات آدمی است ، بخشی از عمر او که از آن خود اوست ، ساعاتی فارغ از کار روزانه و رنج ایام که صرف آن چیزی می کند که خود می خواهد ، خود برمی گزیند و اگر عاملی بیرونی دخالت نکند ، به رضا و رغبت دل می گذراند. این اوقات برای مومنان لحظه های خلوت و نیایش معبود ، برای عالمان و اندیشمندان دقایق تعمق و تحقیق و تفکر ، برای هنرمندان زمان پدید آوردن و ساختن و برای افراد بی ذکر و فکر و بی هنر ، ملال آورترین اوقات است ، خلاء هایی که نمی دانند چگونه و با چه وسیله ای پر کنند. و از این روست که این اوقات برای دسته ای بارورترین و شاید گاه مفسده انگیز ترین اوقات است. همین تفاوت بارز ، به ویژه اگر مجموع اوقات سالم و پربار و ناسالم و بی بار را در یک جامعه یا همه جوامع بشری در نظر بگیریم ، نشان می دهد که این بخش از عمل آدمی چه اهمیتی می تواند داشته باشد. زمان عظیمی که یک سوی آن بارور کردن عمر زندگی و سوی دیگر آن ضایع شدن و هدر رفتن لحظه های شیرین و زود گذر است.
تا روزگاران دراز ساعات زندگی مردم ، به گونه ای که ما امروز معمولا به بخشهای مختلف تقسیم و از یکدیگر متمایز می کنیم مرز مشخصی وجود نداشت. هنوزهم جامعه هایی که این گونه مرز بندیها در آن نیست و کار فراغت و تفریح در آنها به گونه ای باهم عجین است. البته در جامعه ها و در طبقات و قشر های مختلف عمر به یکسان نمی گذشت ، اما به طور کلی چیزی به عنوان و نام برنامه عمومی و منظم زندگی که گذران روز و شب آدمی را تحت قاعده هایی نسبتا معینی در آورد و بخشی از آن را نیز به خود واگذارد وجود نداشت و چنین پدیده ای در واقع متعلق به عصر جدید است. عصری که پس از انقلاب صنعتی در تمدن بشری آغاز گردید ، عصری که گروه های وسیع مردم را به کارهای منظم در محیط های معین واداشت ، آنها را وادار کرد قسمتی از ساعات شبانه روز خود را فقط به کار ، آن هم با شرایط و ضوابطی که جامعه تعیین می کرد اختصاص می دهد ، قسمتی را صرف بر طرف کردن احتیاجات روزانه و اگر وقت دیگری باقی می ماند به اختیار خود بگذرانند.
تا سالیان سال پس از وقوع انقلاب صنعتی و ایجاد جامعه ماشینی کار همراه با استثمار شدید برای قشرها و طبقاتی از جامعه مجالی برای فراغت باقی نمی گذاشت. کشمکشها و مبارزه ها در گرفت تا سرانجام ساعات کار محدود و محدود تر شد ، از شدت استثمار قدری کاسته شد و بقای جامعه های صنعتی در این دیده شده که دولت ها با ایجاد نظارت بر وضع کار و معیشت و گذران زندگی مردم ، توازنی را در زندگی اتباع خود برقرار سازند که حفظ و مراعات آن در نهایت چیزی جز بقاء و نیز غنای بیشتر جامعه نیست. در این دوره جدید بود که مفهوم فراغت با ابعاد و ملالی تازه ای که امروزه هم تا حد زیادی رایج است ، به تدریج در جامعه شکل گرفت و به ویژه در کشور هایی که پیشرفت صنعتی و اقتصادی چشمگیر داشتند ، از جایگاه خاصی برخور دار شد.
پیشرفتهای دیگر اقتصادی که با خود رفاه و آسایش بیشتر به همراه آورد ، به گروههای عظیمتری از مردم این امکان را بخشید که وقت بیشتری از اوقات خود را صرف امور معنوی ، ذوقی و به طور کلی فرهنگی کنند. نتایج سودمند این تجربه نشان داد که داشتن برنامه های هدایت شده برای صرف درست تر و بارورتر اوقات فراغت می تواند در دور کردن جامعه از خطر انواع فسادها ، جنایتها و هرز روی ها تا چه حد موثر باشد.
نکته دیگر آنکه چیزیکه اختصاصا امروز با نام اوقات فراغت از آن یاد می کنیم در روزگاران گذشته با این نام شناخته نبود.
«اوقات فراغت» با وقت آزاد فرق دارد ، با «بیکاری» ، «اوقات مرده» و نظایر آن نیز فرق دارد. «وقت آزاد» اعم و «اوقات فراغت» اخص می باشد. در اوقات فراغت کارهای متعددی چون خوردن ، خوابیدن ، شست و شو ، دید و بازدید و مانند آنها انجام می شود که فراغت بخشی از آن و گاه بخش بسیار کوچکی از آن را تشکیل می دهد. زیرا لحظه هایی که بتوان فارغ از وظایف اجتماعی ، خانوادگی و دیگر ، مالک آنها شد براستی کم است. به ویژه در جامعه هایی که بنیاد زندگی بر هدف های مادی و بدور از ملاحظات انسانی بنا شده است ، این لحظه ها اندکتراست.
در هر حال هرچه هست «اوقات فراغت» نزدیک ترین پیوند را با زندگی معنوی و فرهنگ دارد. اوقاتی که به میل و اختیار در راه آموختن ، آفریدن ، ساختن ، پژوهش ، تربیت ، مشارکتهای داوطلبانه اجتماعی ، خدمات رایگان انسانی ، گسترش افقهای فکری و در بسیاری از عرصه های دیگر صرف می شود ، طبعا ارتباط آن با محیط معنوی و فرهنگی جامعه تنگاتنگ است.
همین پیوند بسیار نزدیک و تاثیر بسیار عمیق داشتن اوقات فراغت است که جوامع آگاه را بر آن داشته است تا با اجرای سیاستهای سنجیده تر و حساب شده تر اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی ، ایجاد تسهیلات و خدمات ، فراهم آوردن فضاها و محیطهای مناسب فرهنگی ، در پیش گرفتن روشهای تشویق آمیز و تدابیر دیگر ، «اوقات فراغت» از هرز روی و بطالت دور و به باروری و زایایی نزدیک بگردانند و از این راه موثر بر فضای علمی و فرهنگی به طور کلی بر ارزشهای معنوی جامعه بیفزایند.
فایل بصورت ورد (قابل ویرایش) و در 243 صفحه می باشد.
افزایش امکانات مادی، کاهش زمان کار روزانه ، افزایش تعطیلات هفتگی و سالانه ، پیدایش سالهایی در دوران جوانی که فرد با فقدان و یا کمی مسئولیت روبروست و در مجموع توجه بشر به زمان فراغت به عنوان بخشی جدی از دوران زندگی ، این پدیده را در جایگاهی قرار داده است که بی توجهی به آن علاوه بر ایجاد ضایعات و آسیب های اجتماعی ، موجبات نارضایتی جامعه را نیز فراهم خواهد نمود . افزایش اوقات فراغت از 3 سال در جامعه کشاورزی به 12 سال در جامعه صنعتی و حتی 19 سال در جامعه فراصنعتی در طول عمر یک نسل امروزی نسبت به سادگی بتوان از آن چشم پوشید. تأثیر بهره بردادری مطلوب از این بخش از زندگی ، در پرورش انسان و رشد و شکوفایی شخصیت وی و در نهایت تکامل جامعه به حدی است که برخی تمدن جدید را « تمدن فراغت » نامیده اند. ( ساورخانی ، 1370 ، 764 )