دانلود پایان نامه سیره اخلاقی و سیاسی امام سجاد (ع) (سیره هدایتی)

اختصاصی از کوشا فایل دانلود پایان نامه سیره اخلاقی و سیاسی امام سجاد (ع) (سیره هدایتی) دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل: doc
تعداد صفحات فایل:130

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                                                  صفحه

مقدمه………………………………………………………………………………………………………………….. 1

بخش اول؛ اعتقادات

فصل اول؛ توحید……………………………………………………………………………………………….. 3

1-1-1. الوهیّت……………………………………………………………………………………………………. 3

1-1-2. خالقیت……………………………………………………………………………………………………. 7

1-1-5. ربوبیّت……………………………………………………………………………………………………. 10

1-1-4. عبادت……………………………………………………………………………………………………… 14

1-1-5. امید و ناامیدی…………………………………………………………………………………………. 18

1-1-6. دعا………………………………………………………………………………………………………….. 21

فصل دوم؛ نبوت…………………………………………………………………………………………………. 26

1-2-1. نبوت……………………………………………………………………………………………………….. 26

فصل سوم؛ امامت……………………………………………………………………………………………….. 29

1-3-1. امامت……………………………………………………………………………………………………… 29

فصل چهارم؛ جزای رب العالمین…………………………………………………………………………. 36

1-4- 1. جزای رب العالمین (معاد)………………………………………………………………………… 36

1-4-2. شفاعت…………………………………………………………………………………………………….. 41

بخش دوم؛ اخلاق

مقدمه؛ محاسبه و مراقبه نفس…………………………………………………………………………………. 43

فصل اول؛ حسنات………………………………………………………………………………………………. 46

2-1-1. ذکر ………………………………………………………………………………………………………… 51

2-1-2. شکر…………………………………………………………………………………………………………. 53

2-1-3. تقوی………………………………………………………………………………………………………. 56

2-1-4. پارسائی……………………………………………………………………………………………………. 59

2-1-5. یقین………………………………………………………………………………………………………… 60

2-1-6. زهد………………………………………………………………………………………………………… 62

2-1-7. صبر…………………………………………………………………………………………………………. 64

2-1-8. رضا و تسلیم………………………………………………………………………………………………. 66

2-1-9. توکل………………………………………………………………………………………………………. 68

2-1-10. حسن ظن به خداوند متعال…………………………………………………………………….. 70

2-1-11. فقر و غنی………………………………………………………………………………………………. 72

2-1-12. قناعت و کفاف در زرق……………………………………………………………………………. 74

2-1-13. حسن سلوک و خوش رفتاری با مردم………………………………………………………. 76

2-1-14. عفو و اغماض…………………………………………………………………………………………. 83

فصل دوم؛ سیئات………………………………………………………………………………………………… 86

2-2-1. دنیا………………………………………………………………………………………………………….. 86

2-2-2. پرهیز از محرمات……………………………………………………………………………………… 90

2-2-3. طمع………………………………………………………………………………………………………… 94

2-2-4. غفلت………………………………………………………………………………………………………. 96

2-2-5. نیت…………………………………………………………………………………………………………. 98

2-2-6. ریا…………………………………………………………………………………………………………… 100

2-2-7. بخل………………………………………………………………………………………………………… 102

2-2-8. حسد……………………………………………………………………………………………………….. 103

2-2-9. خشم و غضب……………………………………………………………………………………………. 105

2-2-10. توبه………………………………………………………………………………………………………. 107

بخش سوم؛ احکام

3-1. نماز……………………………………………………………………………………………………………… 110

3-2. روزه……………………………………………………………………………………………………………. 113

3-3. زکات………………………………………………………………………………………………………….. 115

3-4. دین (قرض)…………………………………………………………………………………………………. 119

3-5. حج……………………………………………………………………………………………………………… 120

3-6. جهاد……………………………………………………………………………………………………………. 123

3-7. امر به معروف و نهی از منکر…………………………………………………………………………… 125

3-8. رعایت حدود الهی……………………………………………………………………………………….. 126

نتیجه……………………………………………………………………………………………………………………. 128

فهرست منابع و مآخذ …………………………………………………………………………………………… 129

کتابنامه ……………………………………………………………………………………………………………….130

مقدمه

             «یا غایَة امالِ الْمُحِّبینَ، اَسْئَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلَّ عَمَلِ یُوصِلُنی اِلی قُرْبِکَ وَ اَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَیَّ سواکَ.

       ای انتهای آرزوی دوستان از تو خواستارم، محبت خودت و محبت آنکه ترا دوست می دارد و دوست داشتن هر عملی را که مرا به قربت رساند و اینکه قرار دهد تورا محبوبتر بمن از آنچه غیرتوست.»[1]

       «او فرزند حسین بن علی(ع) سومین امام شیعیان جهان، مادرش شهربانویه و مشهورترین لقبش زین العابدین و سجّاد است. امام سجّاد (ع) در سال سی و هشت قمری دیده به جهان گشود و دوران کودکی خود را در شهر مدینه سپری کرد. حدود دوسال از خلافت جدش امیر مومنان (ع) را درک نمود و پس از آن مدت ده سال شاهد حوادث دوران امامت عموی خویش امام مجتبی (ع) بود. و پس از شهادت امام مجتبی (ع) در سال پنجاه هجری به مدت ده سال در دوران امامت پدرش حسین بن علی (ع) که در اوج قدرت معاویه در ستیز و مبارز با او بود در کنار حضرت قرار داشت. در محرم سال شصت و یک هجری درجریان قیام و شهادت پدر(ع) درسرزمین کربلا حضور یافت. پس از فاجعه کربلا بود که حضرت عهده دار رهبری و هدایت امت گردید و در آغاز این راه که همراه دیگر اسیران اردوگاه حسینی به اسیری به کوفه و شام برده شد، سرپرست و تکیه گاه اسیران در کوران مصائب و گرفتاریها بود و با سخنرانیهای آتشین خود ضمن رسوائی یزید  و حکومت وی به معرفی خود و طریق هدایت پرداخت.»[2]

       اما در دوران امامت خویش بدلیل وجود خلفای ظالم و ستمگر، فرصت و مجالی چون صادقین برای تبلیغ راه هدایت نیافت، لذا سیره هدایتی این امام بزرگوار بیشتر از طریق دعاها و مناجاتها و سخنان ایشان به جهان بشریت ارائه شده است. امام شاهد بود که تمام ارزشهای اخلاقی و دینی از ناحیه حکومت اموی در حال نابود شدن است. این بود که به اصلاح جامعه و تهذیب اخلاق اجتماعی  آن پرداخت و نفوس بیمار مردمی را که به پیروی از امرای خود تسلیم شهوات و هواهای نفسانی شده بودند با فضائل اخلاقی و کرامات برجسته خود معالجه نمود.

---