نام محصول: مقاله ی بررسی رفتار لرزه ای قابهای مهاربندی شده زیپر
فرمت : word
تعداد صفحات : 14
زبان : فارسی
سال گردآوری : 94
مقدمه :
قابهای شورون (IVBF)، یکی از انواع قابهای مهاربندی شده هممرکز هستند. رفتار چنین سیستمهایی توسط کمانش مهاربندها کنترل میشود (شکل1). بطور کلی این سیستمها قابلیت بازپخش بیشتر نیروها را پس از خرابی موضعی پیش آمده در یک طبقه ندارند و در زلزلههای گذشته رفتار خوبی را از خود نشان ندادهاند. بخاطر تأکید بیشتری که در 20 سال اخیر بر افزایش شکلپذیری و ظرفیت اتلاف انرژی سازهها در مناطق لرزهخیز شده است، قابهای شورون با شکلپذیری ویژه (SIVBF) ارائه شدهاند. قابهای شورون با شکلپذیری ویژه نسبت به قابهای شورون معمولی (OIVBF) از عملکرد لرزهای بهتری برخوردار میباشند.
شکل 1- مکانیسم خرابی قابهای مهاربندی شده شورون معمولی و نمودار بار جانبی- تغییر مکان آن
در قابهای مهاربندی شده شورون معمولی زمانی که بار جانبی افزایش مییابد، مهاربندهای فشاری کمانش کرده و ظرفیت محوری آنها کاهش مییابد، این در حالی است که نیروهای مهاربندهای کششی در حال افزایش بوده تا اینکه به حد تسلیم برسند، در این وضعیت در محل اتصال مهاربندها به تیرها نیروی قائم نامتعادلکننده بزرگی وارد میشود، که میتواند باعث بوجود آمدن تغییرشکلهای بزرگ در تیر شود. برای جلوگیری از کاهش نامطلوب مقاومت جانبی قاب، آییننامههای طراحی، الزام میدارند که تیرها علاوه بر تحمل نیروهای ثقلی از مقاومت کافی برای مقابله با این نیروهای پس کمانشی قابل توجه برخوردار باشند. رعایت چنین ضابطهای منجر به وجود آمدن تیرهای بسیار بزرگ خواهد شد.
میتوان تأثیر نامطلوب این نیروی قائم نامتعادلکننده را با اضافه کردن المانهای زیپر ما بین نقاط اتصال مهاربندها به تیرها از بین برد. چنین سیستمی برای اولین بار توسط khatib و همکاران پیشنهاد شده است. در این سیستم مهاربندی نیروی نامتعادلکننده بوجود آمده در یک طبقه، توسط المان زیپر به طبقه بالاتر انتقال مییابد، در نتیجه نیروی فشاری وارد بر مهاربند فشاری طبقه دوم افزایش مییابد، و در نهایت باعث میشود که آن مهاربند نیز کمانش کند. (شکل 2-الف و ب).
کمانش تقریباً همزمان مهاربندها در کل ارتفاع سازه باعث توزیع یکنواخت خرابی و خسارت در سازه میشود. اما زمانی که مکانیسم زیپر در قاب تشکیل شود (شکل 2-ت)، ظرفیت جانبی قاب کاهش یافته و ناپایدار میشود. ایراد مکانیسم زیپر را میتوان با بکارگیری سیستم معروف به قاب زیر معلّق رفع کرد، (شکل3). در یک قاب زیپر معلّق مهاربندهای طبقه بام طوری طراحی میشوند که بعد از کمانش همه مهاربندهای فشاری و تسلیم المانهای زیپر، در محدوده الاستیک باقی بمانند. از آنجایی که وظیفه اولیه المانهای زیپر تحمل نیروی کششی میباشد و این المانها تیرها را در وسط دهانه مهار میکنند، بنابراین تیرها میتوانند بصورت انعطافپذیر طراحی شوند. این کار باعث میشود که در میزان فولاد مصرفی برای تیرها، صرفهجویی قابل ملاحظهای ایجاد شود. بعلاوه مسیر نیرو به اندازهای واضح است که روش طراحی ظرفیت برای همه اعضای سازهای میسر میباشد.
باتوجه به اینکه سیستم مهاربندی زیپر یکی از سیستمهای جدید مهاربندی میباشد که برای رفع مشکل رفتار پس کمانشی قابهای مهاربندی شه شورون پیشنهاد شده است و تحقیقات گستردهای در مورد رفتار لرزهای این سیستمها صورت نگرفته است، لذا لزوم انجام تحقیقات بیشتر در مورد رفتار این سیستمها در زمینه عملکرد استاتیکی، شکلپذیری، ضریب رفتار و عملکرد دینامیکی و همچنین مقایسه رفتار لرزههای این سیستمهای مهاربندی با سیستمهای مهاربندی شورون، احساس میشود.
2. مدلسازی و فرضیات مورد استفاده در آنالیزها
مدل سازهای مورد بررسی در این تحقیق دارای یک پلان مربعی شکل به ابعاد 18×18 متر بوده که در هر راستا دارای سه دهانه و دو قاب مهاربندی شده است. (شکل4). بمنظور کاهش حجم و زمان محاسبات، از مدل دو بعدی و برای در نظر گرفتن اثرات مربوط به بارهای ثقلی ستونهای ثقلی، از ستونهای مجازی مطابق شکل 5 استفاده شده است.