لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
این تحقیق با عنوان نقش و مسئولیت مشترک و اختصاصی پدر و مادر در تربیت فرزندان ، میزان تاثیر هر یک از والدین و وظیفه انها نسبت به فرزندان پسر و دختر خود در مراحل مختلف رشد از دوره جنینی تا دوره جوانی پرداخته و با وجود مشکلات و مصائبی که در راه جمع آوری اطلاعات مورد نیاز تحقیق با آن مواجه بوده ایم تمام سعی و تلاش براین بوده که تحقیقی در خور توجه خوانندگان آن فراهم آوریم .
هدف از نگارش آن شناخت نقش حیاتی والدین در تربیت فرزندان در مراحل مختلف رشد و ارائه
الگویی به والدین جهت تربیت صحیح فرزندان می باشدکهدر این راستا علاوه بر استفاده از منابع کتابخانه ای از بیانات قرآن کریم و سفارشات ائمه اطهار کمک گرفته ام .
موضوع مورد تحقیق بر این فریضه استوار است که پدر و مادر در تربیت فرزندان نقش و مسئولیت موثر دارند یا به طور کلی نقش پدر و مادر در تربیت فرزندان تا چه میزان است و برای رسیدن به درستی یا نادرستی فریضه مورد نظر و پاسخ قانع کننده در این مورد سئوالاتی که در این تحقیق ارائه گردیده .
1: آیا هر یک از والدین در تربیت فرزندان بطور خاص وظایف جداگانه دارند یا وظیفه آنها مشترک است .
2:نقش و مسئولیت کدامیک از والدین در تربیت فرزندان بیشتر موثر است .
مقدمه
حمد وسپاس خداوندی را که گل ستایش خود را از نسیم عنایت او بر چمن زبان می روید و مرغ نیایش ما به هوای رخحمت بی نهایت او ار آشیان دهان پر می گشاید و از باغ لطف و رضایت او دانه امید می جوید .
انسان در بدو تولد حیوان بالفعل و انسان بالقوه است . یعنی بعد حیوانی انسان که متضمن حفظ و ادارة حیات در اوست به صورت بالفعل موجود است ، یعنی مانند بذر هایی است که در درون او پاشیده شده و در صورت پرورش به صورت آنچه که ارزشهای والای انسانی یا فطرت انسانی نامیده می شود در خواهد آمد هم چنان که اگر این بذر ها در درون انسان ،در زیر زنگارهای غفلت و فراموشی دفن گردد ویا به دست خود انسان ضایع شود ، وی از مرز حیوانیت فراتر نمی رود و چه بسا به مراحلی پست تر از حیوانات نیز تنزل خواهد کرد (اولئکً کاًلاٌنعامٍ ًبلٌ هٌمُ اًضًلّ) 1
بنابراین در بدو تولد گر چه انسان از نظر ساختمان جسمانی و ظاهری ، انسان است ، اما از نظر روحی و معنوی هنوز انسان نیست . او زمانی شخصیت درونی ،انسان خواهد بود که بذر ارزشهای که بذر ارزشهای انسانی را در درون خود رشد داده و انسانیت را به فعلیت و ظهور رسانده باشد . تربیت کردن را اگر فرض کنیم تا آخرین لحظات عمر امری ممکن است ولی معهذا در برخی از دوره های عمر ، تربیت کردن و تربیت پذیری سهل تر و امکان پذیر است .
تعریف تربیت
تربیت : عبارتست از پرورش دادن ، یعنی استعداد های درونی را که بالقوه در یک شئ موجود است به فعلیت در آوردن و پروردن و لهذا تربیت فقط در مورد جاندارها یعنی گیاه و حیوان و انسان صادق است و اگر در مورد غیر جاندار این کلمه را بکار می بریم مجازاً بکار برده ایم نه اینکه به مفهوم واقعی ، آن شئ را پرورش داده ایم . یعنی یک سنگ و یا یک فلز را نمی شود پرورش داد . آنطور که یک گیاه یا یک حیوان و یا یک انسان را پرورش می دهند این پرورش دادنها به معنی شکوفا کردن استعدادهای درونی آن موجود ها است که فقط در مورد موجود های زنده صادق است . و از همین جا معلوم می شود که تربیت تابع و پیرو فطرت ، یعنی تابع و پیرو طبیعت سرشت شئ باشد اگر بنا باشد یک شئ شکوفا شود باید کوشش کرد همان استعدادهایی که در آن هست بروز و ظهور بکند .
موضوع تربیت
اصولاً موضوع تربیت به طور اهم موجودی است که نشو و نما و رشد می کند و بالقوه استعداد و بالندگی را دارد و بهطور اخص انسان کامل پذیر است که درصدد تغییر مطلوب وحیات زندگی خود می باشد و بالقوه استعداد رسیدن به عالیترین مراحل
نقش و مسئولیت مشترک و اختصاصی پدر و مادر در تربیت فرزندان