شامل نیمسالهای:
نیمسال دوم 89-88
تابستان 89
نیمسال اول 90-89 + با پاسخنامه
نیمسال دوم 90-89 + با پاسخنامه
تابستان 90
نیمسال اول 91-90
نیمسال دوم 91-90 + با پاسخنامه
نیمسال دوم 92-91
تابستان 91 + با پاسخنامه
نیمسال اول 93-92 + با پاسخنامه
تابستان 92 + با پاسخنامه
نیمسال دوم 94-93 + با پاسخنامه
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:26
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
مقدمه 3
خدیجه مادر حضرت فاطمه(س) 4
حضرت فاطمه زهرا(س) 7
سیره حضرت فاطمه (س) 8
حضرت زینب علیهاالسلام 12
سیرهی حضرت زینب(س) 15
امکلثوم 17
زندگانی مادارن چهارده معصوم(ع) 18
نتیجه گیری 24
منابع و مأخذ 26
«مقدمه»
زن در لغت به معنی، نقیض مرد، مادینه ی انسان، همسر مرد است. اما شخصیت این مخلوق الهی در تمامی اعصار، قرون و زمانه متفاوت، و تعابیر و معانی خاصی داشته است.
اعراب مشرک و متعصب، دختران را موجودی شوم پنداشته و آن را مایه ننگ و عار میدانستند و آنان را زنده به گور میساختند.
پروردگار جهانیان، زن را مظهر خلاقیت و جمال و زیبایی خویش آفرید و او را به خلاقیت خود مربی و پرورش دهنده ی افراد جامعه انسانی قرار داد. در اسلام، زنان همانند مردان در مسائل اجتماعی، سیاسی، پایگاه و جایگاهی مناسب دارند. آنان چون مردان با پیامبر اکرم(ص) بیعت نمودند و علیرغم سلب تکلیف آنان در جهاد، همگام با آزادمردان لباس رزم بر تن کرده و در جبهههای نبرد با کفار حضور داشتند. اممسطح از زنانی بود که در جنگ بدر شرکت کرده بود، و خدیجه اولین زنی بود که به پیامبر ایمان آورد و تمامی ثروتش را برای ترویج اسلام ایثار کرد وسمیه اولین زنی بود که در راه بقای اسلام به شهادت رسید. حماسه شیر زنانی چون حضرت زینب علیهاالسلام، امکلثوم و اموهب در واقعهی کربلا نمونهای برجسته از حضور زنان در صحنههای نبرد حق علیه باطل میباشد.
در قرآن سورهای به نام «نساء» و آیاتی دربارهی حقوق و فضیلت زنان آمده و از تعدادی زنان بزرگ چون، همسران آدم، ابراهیم و مادران موسی و عیسی علیهمالسلام به نیکی یاد کرده است. که این خود نشانگر اهمیت اسلام به این ودیعه الهی میباشد.
زنان صدر اسلام فرهنگ پاک زیستن، عالم زیستن، مجاهد زیستن، مطیع الیالله بودن، در ولایت ذوب گشتن، همسر و مادر نمونه شدن، را در جامعه بانوان ترویج دادهاند تا تمام زنان عالم از الگوهای رفتاری آنها در زندگانی فردی و اجتماعی خود بهره جویند.
در این تحقیق می خوانیم:
إنما ولیکم الله و رسوله والذین امنوا الذین یقیمون الصلا ه و یوتون الزکاه و هم راکعون).(1)
در مورد این آیه, در جلد 4 تفسیر نمونه ص 423 چنین آمده است: این آیه با کلمه ((انما)) که در لغت عرب به معنى انحصار مىآید, شروع شده و مى گوید: ولى و سرپرست و متصرف در امور شما سه شخص است: خدا و پیامبر و کسانى که ایمان آورده اند و نماز را بر پا مى دارند و در حال رکوع زکات مى دهند..., شک نیست که کلمه ((ولى)) در آیه به معنى دوست و یا ناصر و یاور نیست, زیرا ولایت به معنى دوستى و یارى کردن, مخصوص کسانى نیست که نماز مى خوانند و در حال رکوع زکات مى دهند, بلکه یک حکم عمومى است که همه مسلمانان را در بر مى گیرد, همه مسلمین باید یکدیگر را دوست بدارند و یارى کنند, حتى آنهایى که زکات بر آنها واجب نیست و اصولا چیزى ندارند که زکات بدهند, تا چه رسد به اینکه بخواهند در حال رکوع زکاتى بپردازند, آنها هم باید دوست و یارویاور یکدیگر باشند.
از اینجا روشن مى شود که منظور از ((ولى)) در آیه فوق ولایت به معنى سرپرستى و تصرف و رهبرى مادى و معنوى است, بخصوص اینکه این ولایت پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت(علیهم السلام) و ولایت خدا در کنار هم قرار گرفته و هر سه با یک جمله ادا شده اند.
و به این ترتیب, این آیه از آیاتى است که به عنوان یک نص قرآنى, دلالت بر ولایت و امامت على(علیه السلام) مى کند. لذا به دلیل جدا بودن آن از عنوان بحث این مقاله, به شرح و بسط آن نمى پردازیم.
((و من یطع الله و الرسول فاولـئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهدإ و الصالحین و حسن اولـئک رفیقا));(2)
کسى که خدا و پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم) را اطاعت کند همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنها تمام کرده از پیامبران و صدیقان و شهدإ و صالحان و آنها رفیق هاى خوبى هستند.
برای دانلود متن کامل تحقیق به لینک زیر مراجعه کنید.
دوستی با اهل بیت پیامبر اکرم (ص) یکی از موضوعات بسیار مهمی است که فکر و ذهن اغلب شعرا و نویسندگان را به خود مشغول کرده و این مودت و دوستی در آثار آنها نمود خاصی پیدا کرده است.
به نظر می رسد که اغلب شعرا و نویسندگان به حدیث معروف ثقلین و آیه تطهیر توجه خاص داشته و این حدیث و آیه را سرلوحه آثار خود قرار داده داده اند و نتایج این توجه در آثار آنها به خوبی نمایان است.
بسیاری از شعرای فارسی زبان بر اهمیت توجه به قرآن و عترت پیامبر واقف و آشنا بوده اند و بدین دلیل است که در آثار آنها اشاره های فراوانی به آیات قرآن و عترت پیامبر (ص) شده است.
سنایی نیز از شاعرانی است که از این قضیه مستثنا نبوده است و در آثار او به ویژه حدیقه الحقیقه و دیوان اشعار مدح و ستایش پیامبر اسلام و اهل بیت آن حضرت به طور چشمگیری دیده می شود. در آثار وی ارادت خاص و صادقانه او به اهل بیت پیامبر کاملاً آشکار و نمایان است و در جای جای این دو اثر برتری و سروری اهل بیت را به تصویر می کشد، و دوستی با اهل بیت را راه نجات و سعادت خواهی می داند[1].
حدیث ثقلین: قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی فانهما لن یفتد فاحتی یردا علی الحوض
پیامبر خدا که درود خدا بر او و خانواده اش باد فرمود: من در میان شما دو چیز سنگین و گرانبها که کتاب خدا و عترت من که همان خانواده من هستند باقی می گذارم، این دو هیچ گاه از هم جدا نمی شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.
با توجه به مضمون حدیث شریف ثقلین روشن می شود که هدایت وابسته به تمسک به قرآن و عترت است. نه قرآن تنها و نه عترت تنها، زیرا شناخت کامل و حقیقی قرآن فقط برای عترت میسر بوده و تنها عترت می توانند به کمک عظمت خدادادیش به حقایق قرآن کما هو حقه برسد و آن را در اختیار تشنگان عترت قرار دهد که انما یعرف القرآن من خو طب به[2].
آیه تطهیر: ... اطعن الله و رسوله انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً (سوره احزاب، آیه33).
و اینکه خدا و رسولش را اطاعت کنید، خداوند فقط می خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.
خداوند در پایان آیه 33 سوره احزاب در مورد اهل بیت صحبت می کند اما اینکه منظور از «اهل بیت» در اینجا چه اشخاصی می باشند در میان مفسران گفت وگو است. بعضی آن را مخصوص همسران پیامبر دانسته اند و آیات قبل و بعد را که در باره ی ازدواج رسول خداست را قرینه این معنی شمرده اند. اما با توجه به این مطلب که ضمیرهایی که در آیات قبل و بعد آمده عموماً به صورت ضمیر «جمع مؤنث» است در حالی که ضمایر این قسمت از آیه (انما... تطهیراً) همه به صورت «جمع مذکر» است و این نشان می دهد که معنی و مفهوم دیگری در نظر بوده است.
بعضی از مفسران از همین مرحله گام فراتر نهاده و آیه را شامل همه خاندان پیامبر اعم از مردان و همسران او دانسته اند، اما از سوی دیگر روایات بسیار زیادی در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده است که معنی دوم یعنی شمول همه ی خاندان پیامبر را نفی می کند و میگوید مخاطب در آیه فوق منحصراً پنج نفرند: پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، و حسن و حسین(ع)[3] به عنوان نمونه به دو مورد از این روایات اشاره می شود:
انس ابن مالک نقل کرد: پیامبر شش ماه تمام هنگام طلوع فجر از خانه بیرون می آمد و رهسپار مسجد می شد و مرتب در آن دم مقابل در خانه ی فاطمه (س) می ایستاد و میفرمود: اهل بیت به یاد نماز باشید خداوند می خواهد از شما اهل بیت هر گونه پلیدی را دور کند[4].
«در مناظره ای که بین امام رضا (ع) در مجلس مأمون با علمای مجلس در خصوص عترت صورت گرفت مطالب زیادی رد و بدل شد و سئوالات زیادی از امام پرسیده شد که امام به آنها پاسخ گفتند. یکی از این سئوالات این بود: ای اباالحسن آیا عترت فقط آل رسول الله هستند یا غیر آل وی را نیز شامل می شود؟ امام فرمودند: فقط آل رسول الله است. سپس مأمون گفت: آیا خدا عترت را بر همه ی مردم فضیلت داده است؟ امام فرمود: آری خدا در کتاب خود عترت را بر همه مردم فضیلت داده است[5]».
[1] - کید واژه: سنایی- دیوان، حدیقه الحقیقه- اهل بیت (علیهم السلام)
[2] - فروغ کافی، چاپ بیروت، جلد8، ص312، به نقل از وصیت نامه سیایی امام خمینی (ره)، ص22.
[3] - تفسیر نمونه، استاد محقق آیت اله عظمی مکارم شیرازی، جلد17، چاپ25، سال 1385، ص316و317.
[4] - مسند احمد، جلد2، ص259 به نقل از وصیت نامه ی سیاسی حصرت امام، ص24.
[5] - تجف العقول، انتشارات اسلامیه، از ص448 تا460 به نقل از وصیت نامه ی سیاسی حضرت امام، ص24.
شامل 25 صفحه فایل word