لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 25
[1] ـ نهج البلاغه، ابن میثم، ج1، خ124، ص557.
[2] [2] ـ همان، خ14، ص195 و صبحی الصالح، خ15، ص57.
[3] [3] ـ فتوح، ج2، ص446.
[4] [4] ـ تاریخ طبری، ج4، ص152.
[5]
مقاله با عنوان اصل تشویق و تنبیه در مدیریت علوی در فرمت ورد در 8 صفحه و شامل مطالب زیر می باشد:
اصل تشویق و تنبیه در مدیریت علوی
اصول و ضوابط تشویق و تنبیه از زبان امام علی ( ع )
تاثیر سیستم تشویق و تنبیه در روشهای مدیریتی سازمان ها
منابع
بخشی از متن اصلی :
ادبیات کودکان و نوجوانان:
1384: سبک عیار (تحلیل و تلخیص سبک عیار)، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان)
1383: قصه دیگچه و ملاقه (یک داستان) نوشته میشائیل انده، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
کارهای فرهنگی:
1381: شرکت در سمینار جهانی ادبیات داستانی کیش افراشت داستان مهمان هر شب از مجموعه داستان از عشق و مرگ)
1382: تدریس داستان در خانه فرهنگ در قم
تدریس داستان و عناصر داستان در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
داور جشنواره داستان کوتاه در اصفهان
1383: تدریس داستان و عناصر داستان در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
دلاور جشنواره کوتاه ادریبهشتگان در تفرش
داور جشنوراه داستات کوتاه شهر در مشهد
داور جشنواره داستان کوتاه کردادگان در استان لرستان
داستانخوانی و سخنرانی در انسیتو گوته در مونیخ
داستنخوانی و سخنرانی در ایتراتور مدکشتات در برلین
1384: تدریس داستان و عناصر داستان در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.
1381: نفرین شدگان (رمان)، انتشارات نگاه (نامزد دریافت جازه مهرگان برای بهترین رمان سال 1381) (نامزد دریافت جایزه اصفهان برای بهترین رمان سال 1381)
1382: با لبان بسته (مجموعه داستان)، نشر ثالث (برنده لوح تقدیر بهترین مجموعه داستان سال 1382 جشنواره یلدا) (نامزد دریافت جایزه نویسندگان و منتقدان مطبوعات برای بهترین مجموعه داستان سال 1382) (نامزد دریافت کتاب سال وزارت ارشاد برای بهترین مجموعه داستان سال 1382)
1484: عنکبوت (مجموعه داستان)، انتشارات قصیده سرا
این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 27
سید مجتبی بزرگ علوی در بهمن ماه 1282 (دوم فوریه 1904) در تهران به دنیا آمد. پدر او حاج سید ابوالحسن و پدر بزرگش حاج سید محمد صراف نماینده ی نخستین دوره مجلس شورای ملی بود. مادر وی نوه ی آیت اله طباطبایی رکن رکین مشروعست ایران بود. سید ابوالحسن علوی و همسرش خدیجه قمر السادات که خانواده اصیل سنتی و طرفدار مشروطه بودند دارای شش فرزند، سه دختر و سه پسر که مجتبی بزرگ فرزند سوم آنان بود. پدر آقا بزرگ از اعضای حزب دمکرات ایران بود که این حزب به گواه تاریخ از بدو تشکیل در آغاز مشروطه با نفوذ بیگانگان یعنی انگلیس و روس که در آن زمان چشم طمع به ایران دوخته بودند، مقابله می کرد. او به عنوان بازرگان با آلمان معاملات تجاری داشت و در هنگام جنگ جهانی اول در این کشور اقامت داشته و پس از اتمام جنگ نیز اینجا ماند.
آقا بزرگ به همراه برادر بزرگش مرتضی در سال 1920 (99/1289 شمسی) جهت تحصیل روانه ی آلمان شد و دوران دبیرستان را در شهرهای مختلف از جمله شهری که امروزه در لهستان قرار گرفته گذراند. در سال 1927 (1305 و 1306 شمسی) پدر وی یک شکست بزرگ تجاری را تاب نیاورده و خودکشی کرد. یک سال پس از این واقعه تلخ بود که آقا بزرگ از دانشگاه مونیخ فارغ التحصیل شد اما نتوانست تاب بیاورد و به ایران بازگشت. در آن زمان یک بورس تحصیلی برای ادامه تحصیل در آلمان به وی تعلق می گرفت اما با این وجود علاقه ای نشان نداد و در شیراز به عنوان معلم در خدمت معارف قرار گرفت.
اصلاح نظام اداری در پرتو مدیریت علوی
مقدمه:
یکی از مشکلات و معضلات بزرگ جوامع امروزی به ویژه کشورهای در حال توسعه مشکل "سوء مدیریت" می باشد و این امر مانع بزرگی بر سر راه پیشرفت این کشورها و رشد و ترقی اداری و صنعتی آنها محسوب می گردد.
نظامهای اداری در این کشورها به افراط در تمرکز استوارند که علت آن عدم اعتماد به کارگزاران و رغبت مدیران به تحکیم سلطه بر کارکنان خود می باشد. از سوی دیگر گرایش به بوروکراسی و ترکیب بوروکراسی با نظام متمرکز ، موجب پیدایش نظامی متفاوت در بین آنها گردیده که عیبهای نظام بوروکراتیک را دارد ولی نمی تواند از محاسن آن به خاطر وجود نظام افراطی متمرکز بهره ببرد.
همچنین عقب ماندگی نظام اداری ناشی از بی توجهی به بخش مدیریتی و عدم تربیت کادر مدیریتی مناسب و کارآمد و تقلید کورکورانه از نظام مدیریتی غرب عامل دیگری برای انحطاط مدیریت در این کشورها محسوب می گردد.
بی توجهی به مصالح عمومی، توجه مدیران به منافع شخصی ، بی توجهی به ضوابط اداری در انتخابها و گزینش افراد و گرایش به روابط شخصی، تمرکز گرایی افراطی و سلطه بر کارکنان، کنترل مستقیم و افراطی ، عدم آموزش دقیق و مستمر و گرایش به سمت گزارشهای اغراق آمیز درباره اقدامات و غلبه این امر بر کار حقیقتی انجام شده، همه از مظاهر بیماریهای مدیریتی است که نظامهای اداری امروزی از آن رنج می برند.
در این قسمت سعی داریم با بهره گیری از بیانات گوهر بار و شیوه های مدیریتی امام علی(ع)، آن اسوه تدبیر و مدیریت ، راه حلهایی جامع و مانع برای مشکلات مذکور بیابیم و به جهبنیان بنمایانیم که مدیریت اسلامی، کارآمدترین شیوه برای اداره امور جامعه است.
تعداد صفحات: 10