مقاله در مورد لوزالمعده

اختصاصی از کوشا فایل مقاله در مورد لوزالمعده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

لوزالمعده

لوزالمعده یا پانکراس[۱] غده‌ای پهن و دراز است که در قسمت فوقانی شکم و پشت معده قرار گرفته‌است . لوزالعمده متشکل از سه قسمت سر، تنه و دم است. قسمت سر آن در قوسی از اثنی‌عشر(دوازدهه) قرار گرفته‌است . تنه لوزالمعده در پشت معده قرار دارد و دم آن تا نزدیک طحال امتداد دارد. وزن پانکراس حدود صد گرم است.

عملکرد پانکراس

پانکراس هم یک غده درون ریز(غده‌ای که ترشحات آن با نام هورمون وارد جریان خون می‌شوند) و هم یک غده برون ریز(غده‌ای که ترشحات آن به خارج از بدن هدایت می‌شود) است که آنزیمها و مواد دیگری ترشح می‌کند که مستقیماً وارد محیط روده شده و به هضم پروتئین ، چربی و کربوهیدرات کمک می‌کنند .

برون ریز

مجرای پانکراس اغلب با اتصال به مجرای صفراوی، از طریق مجرای مشترک (CBD) صفرا و شیرهٔ پانکراس را به درون قسمت دوم دوازدهه( قسمت ابتدایی روده باریک) تخلیه می‌کند.

آنزیمهای لوزالمعده مانند آمیلاز ، فسفولیپاز ، لیپاز ، ریبونوکلئاز و پروتئاز ( مانند تریپسین ) به تجزیه شیمیایی غذا کمک می‌کنند[۲].

پروتئازهای پانکراس ، به صورت غیرفعال و داخل کیسه‌هایی میکروسکوپی (لیزوزوم) در سلولهای آسینار لوزالمعده ذخیره شده‌اند که پس از خوردن غذا با تحریک عصبی و شیمیایی به داخل دوازدهه می‌ریزند. سپس در آنجا به وسیله آنزیمهای آنتروکیناز که از سلولهای جدار روده آزاد می‌شوند در محیط قلیایی که به وسیله ترشحات مجاری پانکراس ایجاد می‌شود، تریپسینوژن به صورت فعال (تریپسین) درآمده سایر پروتئازها را فعال می‌کند. و آنها شروع به هضم مواد غذایی می‌کنند. البته آمیلاز و لیپاز از ابتدا فعال هستند.

اگر این آنزیم‌ها به جای دوازدهه، در داخل بافت پانکراس فعال شوند، شروع به از بین بردن و هضم بافت خود پانکراس کرده که به اصطلاح پانکراتیت یا « التهاب لوزالمعده» نامیده می‌شود

بخش درون ریز

سلولهای جزیره‌ای که جزایر لانگرهانس نامیده می‌شود تولید و آزاد سازی هورمون‌های درون ریز را انجام می‌دهند. این سلولها فقط ۲٪ لوزالمعده را تشکیل می‌دهند. مهمترین هورمون لوزالمعده انسولین است ولی گلوکاگون ، سوماتواستاتین و پلی پپتید پانکراسی نیز از این جزایر آزاد می‌شوند. .

سرطان لوزالمعده، سرطان تندرو

سرطان لوزالمعده در تمامی گروه‌های سنی، از جوان 15 ساله گرفته تا سالمند 90 ساله دیده می ‌شود. اما حداکثر شیوع آن در سنین 55 تا 85 سالگی است. علت واقعی بروز این سرطان هنوز شناخته شده نیست، ولی مشاهده شده که سیگار می‌ تواند احتمال بروز آن را افزایش دهد. مطالعات نشان می دهد که غذاهای پُرچرب نیز در ایجاد این سرطان نقش دارند.

دکتر ایرج خسرونیا، رییس جامعه متخصصان داخلی ایران درباره سرطان لوزالمعده توضیح می دهند.

چه اتفاقی برای لوزالمعده می ‌افتد که دچار سرطان می‌ شود؟

بیش از 90 درصد از سرطان‌های لوزالمعده از سلول‌های مجاری لوزالمعده که مسئول انتقال آنزیم‌های گوارشی به دوازدهه(اولین قسمت روده باریک) است، سرچشمه می‌ گیرد، به طوری که دو سوم تومورهای مجرا در سر و یک سوم بقیه در تنه و دم لوزالمعده ایجاد می ‌شوند. این سرطان‌ها اغلب به وسیله بافت‌های ملتهب لوزالمعده احاطه می ‌شوند، به طوری که در تشخیص لوزالمعده ایجاد مشکل می ‌کنند. تومورهای لوزالمعده می ‌توانند باعث انسداد مجرای صفراوی شوند و موجب بیماری زردی گردند.

آیا این سلول‌های سرطانی به اطراف نیز کشیده می‌ شوند؟

بله. سلول‌های سرطانی اغلب به بافت‌های اطراف، غدد لنفاوی لوزالمعده و کبد گسترش می ‌یابند. گاه سلول‌های جزایر لانگرهانس (مجموعه‌ای از سلول‌های متمرکز در لوزالمعده که وظیفه‌شان تولید هورمون‌های مختلف است) سرطانی می ‌شوند، ولی بیشتر تومورهای این سلول‌ها خوش‌خیم هستند. تومور سلول‌های این جزایر وقتی ترشح کننده هورمون باشند، تومور فعال نامیده می ‌شوند. در صورتی که تومور ترشح کننده انسولین باشد، موجب ترشح مقادیر زیاد انسولین می شود و علایم هیپوگلیسمی(کاهش قند خون) را ایجاد می کند.

در مقابل، تومورهای غیر فعال چه می ‌کنند؟

این تومورها نمی ‌توانند مقادیر زیاد انسولین که سبب افت قند خون شود را تولید کنند. این نوع