تحقیق درباره استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده

اختصاصی از کوشا فایل تحقیق درباره استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده

مقدمه

ابزارهای زیادی وجود دارد که متخصصان تغذیه ممکن است از آنها برای ارزیابی و کنترل وضعیت تغذیه ای گاوهای تولیده کننده ی شیر فراوان استفاده کنند. ارزیابی و بررسی مدفوع یا کود، می تواند اطّلاعاتی در مورد سلامت کلی، تخمیر در سیرابی و عملکرد هضمی در گاوها به ما بدهد. گاوهای بالغ فرصت زیادی برای مشاهده و بررسی مدفوع در آنها ایجاد می کنند زیرا آنها تقریباً هر 5/1 تا 2 ساعت مدفوع می کنند و روزانه مجموعاً 100 پوند یا بیشتر مواد دفعی از آنها خارج می شود. مقدار مدفوع بسته به تغذیه و آبی که می خورند متفاوت است و ممکن است به مقدار زیادی کاهش پیدا کند به خاطر وقفه ی غیرطبیعی که در عبور مواد هضم شده در طول لوله ی گوارشی آنها ایجاد می شود.

ارزیابی مدفوع می تواند اطّلاعات با ارزشی را در خصوص موقعیت و مقدار هضم و تخمیر مواد غذایی مصرف شده به ما بدهد. به طور معمول اکثر مواد غذایی مصرف شده توسط گاوهای شیری، در سیرابی آنها هضم می شود و بیشترین جذب مواد غذایی در سیرابی یا روده ی کوچک صورت می گیرد. وقتی که مواد غذایی به خوبی در سیرابی تخمیر نشوند، بعضی از این مواد غذایی هضم نشده به روده ی کوچک می رسند. به طور معمول، این مواد غذایی می توانند هضم و جذب شوند امّا اگر مقدار آنها خیلی زیاد باشد یا سرعت عبور آنها زیاد باشد، این مواد غذایی ممکن است در روده ی کوچک هضم و جذب نشوند. آخرین فرصت برای هضم و جذب مواد غذایی در روده ی بزرگ ایجاد می شود.

تخمیر در روده ی خلفی یا روده ی بزرگ، بخشی از فرآیند هضمی معمول در خرگوش و اسب است امّا این فرآیند معمولاً در گاوهای شیری نقش کمی ایفا می کند. وقتی که گاوها و عده های غذایی که به شدت فاقد فیبر می باشند یا مقدار زیادی کربوهیدرات های غیرساختاری (NSC) دارند، مصرف می کنند، تخمیر در روده ی بزرگ افزایش می یابد که باعث اثرات منفی بر سلامت گاو یا شیر آن می شود. ذرات مواد غذایی یا مواد مغذی که هضم و جذب می شوند با مدفوع یا ادرار، دفع می شوند.

ارزیابی مدفوع یک علم دقیق نیست و نمی تواند پاسخ های قطعی به سئوالات تغذیه ای بدهد. ارزیابی مدفوع می تواند یک ابزار تشخیصی مفید برای بعضی موضوعات مربوط به سلامت باشد امّا این کار فقط می تواند به متخصصان تغذیه یا مدیران مزرعه، یک اشاره ی جزئی به آنچه که در طی فرآیند هضم اتفاق می افتد ارائه دهد.

درک این مسأله مهم است که هیچ نشریه ی علمی برای شرح اثرات خاص تغذیه بر رنگ، غلظت و محتوای ماده مغذی در مدفوع چاپ نشده است. امّا از آنجا که ارزیابی مدفوع می تواند وسیله ای برای بررسی سلامت و تغذیه باشد، ما تعدادی از عوامل شناخته شده ی مربوط به بررسی مدفوع را برای کمک به تفسیر نتایج، گردآوری کرده ایم.

سه مورد برای بررسی و مشاهده ی مدفوع

رنگ

ارزیابی مدفوع می تواند توسط سه عامل انجام شود: رنگ، غلظت و محتوا. رنگ مدفوع تحت تأثیر نوع مواد غذایی، غلظت صفرا و سرعت عبور علوفه و مواد هضمی است. معمولاً مدفوع در زمانی که گاوها علوفه ی تازه می خورند سبز تیره است و اگر آنها علوفه ی خشک بخورند، رنگ مدفوع آنها قهوه ای- سبز است. وقتی گاوها جیره های غذایی دارای مقادیر زیاد دانه های غلّات بخورند مثلاً نوعی TMR، مدفوع آنها به رنگ سبز- زرد در می آید. این رنگ در اثر ترکیب غلّات و علوفه است و با مقدار دانه های غلّات و چگونگی آماده سازی آنها، فرق می کند.

اگر حیوانی به اسهال مبتلا شود، رنگ مدفوع می تواند به خاکستری تغییر کند. حیوانات تحت درمان ممکن است دارای مدفوعی با رنگ غیرطبیعی باشند به خاطر داروهایی که مورد استفاده قرار گرفته است. مدفوع تیره یا خون آلوده می تواند نشانه ی خونریزی در مجرای GL باشد در اثر اسهال خونی، میکوتوکسین ها یا کوکسی دیوز. مدفوع سبز روشن یا زردرنگ که با اسهال آبکی ترکیب شده، می تواند در اثر عفونت های باکتریایی مثل سالمونلا ایجاد شده باشد.

غلظت

غلظت مدفوع بیشتر بستگی به محتوای آب دارد و تحت تأثیر مقدار آب و رطوبت مواد غذایی می باشد و مقدار زمانی که مواد غذایی در بدن حیوان باقی می ماند. مواد دفعی یک غلظت متوسط دارد و توده های گردی به ارتفاع 1 تا 2 اینچ تشکیل می دهند. اسهال می تواند در اثر عفونت، مواد مسموم کننده یا انگل ها ایجاد شود امّا می تواند در اثر تخمیر زیاد کربوهیدرات ها در روده ی بزرگ و افزایش مقدار اسید نیز ایجاد شود. مدفوع شل همچنین می تواند در اثر خوردن پروتئین زیاد یا سطح بالای پروتئین قابل تخریب در سیرابی باشد. همچنین احتمال دارد که در اثر مصرف آب زیاد به منظور دفع نیتروژن اضافی از طریق ادرار باشد. به علاوه مدفوع ممکن است در طول دوره های زمانی که گرما زیاد است، شل شود. مصرف پروتئین یا آب کمتر اغلب باعث مدفوع سفت تر می شود. کم شدن شدید آب بدن نیز می تواند موجب سفت شدن مدفوع شود. گاوهایی که بیشتر از طرف چپ شیر می دهند اغلب مدفوعی با ظاهری چسب مانند دارند.

محتوا

به طور معمول، نمونه های مدفوع باید هضم یکسان و استفاده از اکثر مواد غذایی داده شده به حیوان را مشخص کنند. اگر شما نسبت زیاد دانه های هضم نشده یا قطعات علوفه ای دراز (قطعه های درازتر از 5/0 اینچ) را در مدفوع مشاهده کنید، این می توان نشانه ای از تخمیر ضعیف در سیرابی و احتمالاً تخمیر زیاد در روده ی خلفی یا همان روده ی بزرگ باشد. تخمیر در روده ی بزرگ برای گاو بسیار کم ارزش تر از تخمیر در سیرابی است. این به خاطر آن است که جذب مواد مغذی هضم شده، به مقدار کم در روده ی بزرگ انجام می گیرد. بنابراین اگرچه هضم و تخمیر در روده ی بزرگ صورت می گیرد امّا مقدار مواد مغذی کمی به گاو می رسد.

وجود تکه های بزرگ علوفه یا دانه های هضم نشده می تواند به این اشاره داشته باشد که گاوها نشخوار کاملی انجام نداده اند یا سرعت عبور از سیرابی در آنها زیاد است. این ممکن است به خاطر خوردن مقدار ناکافی فیبر باشد که در تحریک نشخوار مؤثر است یا می تواند مقدار PH سیرابی را در حد معمولی نگه دارد.

مشاهده ی مقادیر قابل توجه از ذرات دانه ای بزرگ هضم نشده ممکن است بر این اشاره داشته باشد که دانه ها تراکم و مقدار بالایی داشته و یا فرآوری دانه ها به خوبی انجام نشده (مثل هسته های سخت یا علوفه ی دانه ای. مواد مغذی این تکه های بزرگ در دسترس حیوان یا میکروب های درون سیرابی قرار نگرفته است. متوجه باشید که ذرات دانه ای کاملاً ریزی ممکن است وجود داشته باشد که به راحتی دیده نشوند. به دقت نگاه کنید که آیا رنگ زرد وجود دارد یا نه زیرا این رنگ به وجود آنها اشاره می کند و یا به مدفوع خشک شده نگاه کنید. رنگ سفید روشن در سطح مدفوع خشک شده، اشاره به نشاسته ی هضم نشده ی موجود دارد و مقدار رنگ سفید بستگی به مقدار نشاسته ی موجود دارد.

وجود مقادیر زیاد موکوس (خلط) اشاره به التهاب مزمن یا آسیب بافت روده دارد. تکه هایی از ماده ی ترشحی نیز ممکن است مشاهده شود. این ها اشاره به آسیب روده ی بزرگ دارد که احتمالاً در اثر تخمیر زیاد در روده

مقاله درباره آماده سازی و کشت نمونه های مدفوع

اختصاصی از کوشا فایل مقاله درباره آماده سازی و کشت نمونه های مدفوع دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

آماده سازی و کشت نمونه های مدفوع

Processing and Culture of Fecal Specimens

این راهنما در سه قسمت تنظیم گردیده است : انواع نمونه های مناسب ارسالی به آزمایشگاه ؛ محیط های کشت مناسب و نحوه انجام آزمایش میکروبی ؛ و در نهایت گزارش نتایج.

I .نمونه SPECIMEN :

الف) مدفوع تازه جمع آوری شده در یک ظرف تمیز پلاستیکی در دار

1- نمونه بایستی در مدت 30 دقیقه (جهت گونه های شیگلا) و حداکثر ظرف مدت 2 ساعت مورد بررسی قرار گرفته و کشت داده شود.در صورت پیش بینی تاخیر (بیش از 2 ساعت) نمونه باید به محیط ترانسپورت مناسب منتقل گردد.

* در مورد شیگلاها یخچال گذاری نمونه ها حداکثر تا 2 ساعت پس از نمونه گیری توصیه می شود.همچنین می توان از رکتال سواب قرار داده شده در یک محیط براث جهت انتقال نمونه ها استفاده کرد.

2- حداقل یک گرم مدفوع تازه با قوام طبیعی (به اندازه یک فندق) و یا 5 گرم مدفوع اسهالی جهت کشت مورد نیاز می باشد.

* از مخلوط شدن نمونه های مدفوع با ادرار خودداری شود.

* در بیمارانی که بیش از 3 روز در بیمارستان بستری بوده اند ، کشت روتین مدفوع توصیه نمی شود.

3- بررسی ماکروسکوپی و مشاهده مستقیم مدفوع از نظر قوام ، لخته خون ، چرک ، موکوس و.... و گزارش آن.

4- انجام آزمایشات غربالگری مانند :

- تهیه اسمیر نازک از مدفوع و رنگ آمیزی گرم ، رایت و یا بلودومتیلن جهت بررسی و شمارش WBC های مدفوع و همچنین مشاهده مرفوتایپ غالب، وجود سلولهای مخمری یا عدم حضور باسیلهای گرم منفی روده ای.

- تست لاتکس آگلوتیناسیون جهت لاکتوفرین (محصول ناشی از تخریب WBC های مدفوع در موارد نگهداری طولانی مدت).

ب) رکتال سواب (سواب مقعدی)

* جهت جلوگیری از خشک شدن نمونه ، رکتال سواب را بایستی در محیط براث و یا محیط ترانسپورت مناسب نگهداری نموده و انتقال داد.

ج) مدفوع نگهداری شده در محیط ترانسپورت

محیط ترانسپورت کاری بلر (Cary-Blair) محیط مناسب جهت نگهداری و انتقال مدفوع می باشد.در این محیط شیگلاها قادرند حدود 50 روز و سالمونلاها 60-45 روز زنده بمانند.

* برخی از محیط های ترانسپورت خاص مانند آب پپتونه قلیایی (Alkaline peptone water) جهت ایزولاسیون ویبریوها توصیه می شود.

II. تلقیح و انکوباسیون محیط های کشت

(INOCULATION AND INCUBATION OF MEDIA) :

الف) انتخاب محیط های کشت

تعدادی از محیط های کشت ضروری جهت ایزولاسیون اولیه پاتوژنهای شایع روده ای ، شامل موارد زیر می باشند :

1- BAP (آگار خوندار) به عنوان محیط غیر اختصاصی : این محیط جهت بررسی رشد استافیلوکوک اورئوس و مخمرها به کار می رود که در صورت مشاهده رشد قابل توجه ، بایستی این موارد را گزارش نمود ، اما انجام آزمایش تعیین حساسیت میکروبی لازم نمی باشد.همچنین از این محیط می توان جهت انجام تست اکسیداز استفاده نمود و در صورت مشاهده واکنش مثبت ، بایستی مشکوک به آئروموناس ، ویبریوکلرا یا پلزیوموناس گردیده و اقدامات تشخیصی لازم را انجام داد.

2- MAC (مکانکی آگار) یا EMB (ائوزین متیلن بلو) به عنوان محیط افتراقی جهت کمک به رشد باکتریهای گرم منفی روده ای

3- HE (هکتون انتریک آگار) یا XLD (گزیلوز لیزین دزوکسی کولات) به عنوان محیط انتخابی و افتراقی جهت جداسازی سالمونلا و شیگلا.

4- Campy-blood agar جهت کشت گونه های کمپیلوباکتر.

5- SMAC (مکانکی- سوربیتول آگار) توسط برخی از مراجع بهداشت عمومی جهت کشت Escherichia coli O157:H7 توصیه می گردد ، که در مورد نمونه های مدفوع حاوی خون و یا در صورت درخواست پزشک ، بایستی مورد استفاده قرار گیرد.

* چنانچه مشکوک به ویبریو ، آئروموناس و یا پلزیوموناس شیگلوئیدس باشیم و یا در صورت درخواست پزشک ، محیط های کشت اختصاصی جهت جدا سازی و شناسایی این میکروارگانیسم ها (مثل TCBS و...) لازم است.

ب) محیط های مایع مغذی Enrichment Broth

این محیط ها به منظور بازیافت مقادیر کم سالمونلا ، شیگلا یا کمپیلوباکتر در افراد بدون علامت ناقل عامل بیماری (کریرها) و بویژه در میان کارکنان دارای مشاغل حساس مانند افراد شاغل در مهد کودکها ، آشپزخانه ها و.... به کار می روند که شایعترین آنها GN براث و سلنیت براث (SF) می باشند.در مورد محیط GN براث 6-4 ساعت انکوباسیون در C 37-35 و برای محیط سلنیت براث 12-8 ساعت انکوباسیون در C 37-35 توصیه می گردد.

انکوباسیون طولانی مدت (بیشتر از زمان توصیه شده) در محیط های براث مغذی ، باعث افزایش رشد باکتریهای نان پاتوژن روده ای می شود.پس از طی مدت زمان لازم جهت انکوباسیون ، بایستی از محیط براث بر روی محیط های انتخابی و یا افتراقی نامبرده ، کشت مجدد نمود.

توضیح : مطالعات نشان داده است که به جز در موارد خاص ذکر شده (مانند کریرها و...) استفاده از محیط های براث مغذی منجر به جدا سازی تعداد بیشتری از پاتوژنهای روده ای نمی گردد ، لذا استفاده از این محیط ها (به جز در آزمایشگاههای مسئول صدور پروانه بهداشتی مشاغل) به صورت روتین توصیه نمی شود.

ج) محیط های کشت اختصاصی :

جهت ایزولاسیون سایر پاتوژن های روده ای بر حسب شیوع بیماری و یا با توجه به الزامات بهداشت عمومی و یا درخواست پزشکان ، محیط های زیر پیشنهاد می گردد :

SMAC (جهت اشریشیاکلی O157:H7) ، CIN (جهت یرسینیا انتروکولیتیکا) ، TCBS (جهت گونه های ویبریو) ، SS (جهت گونه های سالمونلا) ، Brilliant green agar . Bismuth sulfite ager (جهت گونه های سالمونلا) و Inositol-brilliant green bile salts agar (جهت پلزیوموناس شیگلوئیدس).

تذکر : محیط SS (Salmonella-Shigella agar) جهت برخی از گونه های شیگلا دارای اثر مهاری بوده و لذا بهتر است در موارد مشکوک به شیگلا ، مورد استفاده قرار نگیرد.

د)تلقیح به محیط کشت :

یک سواب را به نمونه آغشته کرده و در قسمت کوچکی از پلیت کاملاً می چرخانیم. سپس با لوپ استریل نمونه را در تمامی پلیت Streak می نماییم تا کلنی های ایزوله بدست آوردیم.هنگام استفاده از محیط های نیمه انتخابی و یا کاملاً انتخابی بایستی مقدار زیادی از نمونه ها را تلقیح و کشت داد.

ه) انکوباسیون :

* پلیت ها را به مدت 48-24 ساعت در انکوباتور C 37-35 قرار می دهیم.

* در موارد خاص مانند ایزولاسیون کمپیلوباکترها ، محیط کشت را بایستی تحت شرایط میکروآئروبیک (5% O2) حداقل 72 ساعت در 42 درجه سانتیگراد انکوبه نمود.انکوباسیون در C 42 مانع از رشد باکتریها می گردد، در حالیکه کمپیلوباکترهای پاتوژن قادر به رشد در C 37-35 نیز می باشند.

III گزارش نتایج (REPORTING OF RESULTS) :

1- در موارد کشت مثبت (Positive Culture)

* گزارش باکتری جدا شده به صورت نیمه کیفی (Light,Moderate,Heavy) پس از شناسایی کامل میکروارگانیسم در حد جنس و گونه

* انجام آزمایش تعیین حساسیت میکروبی و گزارش نتایج آن

2- در موارد کشت منفی (Negative Culture)

به این طریق گزارش نمایید :

"No Salmonella ,Shigella,Vibrio,Campylobacter ,….isolated."

در صورت عدم مشاهده میکروارگانیسم های روده ای در کنار جمله ای مانند :

"Decreased of absent usual enteric gram-negative microbiota."

بایستی میکروارگانیسم غالب (چنانچه یکی باشد) را گزارش نمود.

Reference :

1- Isenberg, Henry D.2004.Essential Procedures for Clinical Microbiology , ASM, Washington DC.

تهیه کننده :

دکتر سهیلا حکمت یزدی

استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور

اختصاصی از کوشا فایل استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور

نام مقاله :

استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور .

تهیه ، تنظیم و ترجمه :

علیرضا گائینی ، دانشجوی رشته دکترای دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد گرمسار .

تاریخ :

فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج خورشیدی .

مقدمه :

دیده شده است که نگرانی هایی در مورد انتشار آلودگی مدفوع طیور بوجود آمده است . یکی از کلیدهای اساسی که سبب کاهش آلودگیهای ناشی از وجود مواد غذایی در مدفوع طیور میشود دستکاری جیره غذایی طیور میباشد . بطور کلی پرندگان پنج نیاز اساسی تغذیه ایی دارند . پرندگان به انرژی نیاز دارند . این انرژی ، با چربی و کربوهیدارات ها تامین میشوند . پرندگان همچنین به پروتئین ، آب ، ویتامینها و مواد معدنی نیازمند هستند .بایستی این نکته را مورد توجه قرار داد که حتی در بهترین شرایط مدیریتی نیز طیور قادر نخواهند بود که 100 درصد از مواد غذایی موجود در جیره خود را بطور کامل هضم کنند . به چهار دلیل ، مواد غذایی ممکن است که از طریق مدفوع دفع شوند :

¨     وجود ضایعاتی در غذا .

¨     اضافه مواد غذایی موجود در جیره .

¨     وجود مواد غذایی هضم نشده .

¨     موجو مواد بیولوژیک مانند سلولهای مرده در بدن .

در مدفوع طیور عمدتا دو ماده وجود دارد که از درجه اهمیت بالایی برخوردار میباشد . یکی نیتروژن که حاصل شکست پروتئین است و همچنین ماده معدنی فسفر .

نیتروژن و فسفر :

وجود نیتروژن در جیره طیور ضروری است . پروتئین ها از آجرهایی از جنس اسیدهای آمینه بوجود می آیند . در این صورت ، نیتروژن را میتوان در نقش سیمان برای چسبیدن این آجرها در نظر گرفت . بنابراین نیتروژن برای ساخت پروتئین ضروری است . از سوی دیگر بایستی توجه داشت که نیتروژن دفعی از پرندگان میتواند به یک معضل محیطی تبدیل شود . علت آن نیز یخش این ماده بصورت آمونیاک در محیط میباشد . این ماده ( آمونیاک ) میتواند سبب ایجاد بوهای نامطبوع در محیط مزرعه شود . نیتروژن همچنین میتواند سبب بروز آلودگی منابع آب شود . این موضوع زمانی اهمیت پیدا میکند که بدانیم که 50 درصد از کل مردم آمریکا و 95 درصد از روستائیان این کشور آب خود را از منابع زیرزمینی تهیه می کنند .

فسفر نیز از مواد ضروری است که بایستی در جیره طیور موجود باشد . این ماده ، کلیدی اساسی در استحکام تخم مرغها و استخوانها میشود . فسفر همچنین قسمت مهمی در غشای سلولی RNA و DNA میباشد . فسفر موجود در مدفوع طیور میتواند با ذرات جامد موجود در هوا باند شده و منابع آبی را نیز تحت تاثیر قرار دهد . وجود مقادیر زیاد فسفر در آب میتواند سبب رشد جلبکها شود .

جدول زیر میانگین غلظت نیتروژن و فسفر را در مدفوع طیور به شما نشان میدهد . جدول ارائه شده در این بخش ، تنها میانگین است . در واقع غلظت نیتروژن و فسفر در مدفوع طیور با توجه به مسائل مدیریتی ، تغذیه ، سن و سایر مسائل در نوسان است .

غلظت فسفر

غلظت نیتروژن

60 lb / ton

34 – 46 lb / ton

استراتژیهایی در جهت کاهش نیتروژن و فسفر :

تا اینجا به زیانهای وجود فسفر و نیتروژن اضافی اشاره کردیم . اما تولیدکنندگان چگونه میتوانند میزان این دو ماده را در جیره طیور کاهش دهند .

1 . کاهش مواد غذایی بیهوده :

یکی از روشهای کاهش مواد غذایی در جیره طیور ، کاهش مواد غذایی بیهوده در جیره طیور میباشد . منظور ما از مواد غذایی بیهوده ، موادی میباشند که در جیره فراهم میشوند اما پرنده عملا توانایی هضم آنها را ندارد . هضم برخی از مواد غذایی در پرندگان میتواند دلایل مختلفی داشته باشد . برخی از این دلایل میتوانند شامل بیماری ، سن و همچنین شرایط محیطی باشند . Van Heugten و Van Kempen در سال 1999 دریافتند که در صنعت طیور آمریکا بین 2 تا 12 درصد مواد غذایی بیهوده مصرف میشود .

پرورش دهندگان و مزرعه داران میتوانند از طریق طراحی مناسب سیستم غذایی مزرعه خود بر اساس سن و نوع پرنده های پرورشی ، مصرف مواد غذایی بیهوده را کاهش دهند . از سوی دیگر تحقیقات نشان داده است که استفاده از غذای پلت شده در طیور ، میتواند وجود مواد غذایی در مدفوع طیور را کاهش دهد .

2 . دقت بیشتر در هنگام تهیه جیره غذایی :

دومین روش پیشنهادی ما جهت کاهش وجود مواد غذایی در مدفوع طیور ، دقت بیشتر در هنگام تهیه غذا میباشد . پرندگان قادرند که تا میزان مشخصی از هریک از مواد غذایی را بطور کامل هضم نمایند . در صورتیکه هر یک از مواد غذایی مورد نیاز پرنده در جیره ، بیش از حد باشد ماده غذایی هضم نشده و از طریق مدفوع دفع خواهد شد . بنابراین تامین مواد مورد نیاز پرندگان به میزان مشخص ، از درجه اهمیت بالایی برخوردار میباشد . بطور مسلم ، پرندگان نر و ماده نیازهای غذایی متفاوتی دارند . همچنین نیازهای تغذیه ایی پرندگان ، از یک فاز تولید به فاز دیگر میتواند متفاوت باشد . بعنوان مثال در مزارعی که پرندگانی با سن های مختلف را پرورش میدهند ، نیازهای Starter ها با نیازهای Finisher ها تفاوت خواهد داشت . بنابراین پرندگان بایستی بر اساس سن ، جنس و نیازهای تغذیه ایی دسته بندی شوند . نحوه غذا دادن به پرندگان بر اساس جنسیت پرنده را Split – Sex Feeding می نامند . همچنین نحوه غذا دادن به پرندگان بر اساس فاز تولید را Phase – Feeding می نامند .

در گذشته ، بسیاری از پرورش دهندگان ، میزان مواد غذایی را بیشتر از میزان مواد غذایی پیشنهاد شده در نظر می گرفتند . ایندسته از پرورش دهندگان این میزان اضافه را بعنوان ( مرز امنیتی ) در نظر می گرفتند . Spears در سال 1996 دریافت که جیره متداول مرغهای دوره Finisher شمال کالیفرنیا در کل ، 0.30 درصد فسفر بیشتری داشته است . بر اساس این تحقیقات ، میزان فسفر اضافی هضم نشده و از طریق مدفوع پرندگان دفع می شده است .

بر اساس ایندسته از تحقیقات ، در حال حاضر بسیاری از پرورش دهندگان طیور از ( مرز امنیتی ) استفاده نمی کنند . علت آن نیز کاهش میزان غذا در مدفوع طیور و حفظ سرمایه آنها میباشد .

راه دیگر افزایش دقت در هنگام تهیه جیره غذایی ، استفاده از آمینواسیدهای سنتتیک در جیره طیور میباشد . آمینواسیدهای سنتتیک منابع تولیدی اسیدهای آمینه و با غلظت بالا میباشند . در تهیه جیره های طیور به روشهای سنتی ، از سویا و سایر مواد برای فراهم ساختن آمینواسیدها و پروتئینها استفاده می کردند . اما نکته ایی که بایستی به آن توجه داشت ، اینست که ایندسته از مواد غذایی اسیدهای آمینه مختلفی را در جیره فراهم می کنند و نه یک نوع اسیدآمینه را . زمانیکه اسیدهای آمینه سنتتیک در جیره فراهم میشوند میزان کمتری از موادی

استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور

اختصاصی از کوشا فایل استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

مقاله با عنوان استراتژیهایی جهت حداقل سازی وجود مواد غذایی در مدفوع طیور در فرمت ورد و شامل مطالب زیر می باشد:

مقدمه
به چهار دلیل ، مواد غذایی ممکن است که از طریق مدفوع دفع شوند
نیتروژن و فسفر
استراتژیهایی در جهت کاهش نیتروژن و فسفر
کاهش مواد غذایی بیهوده
دقت بیشتر در هنگام تهیه جیره غذایی
بهبود وضعیت هضم
نتیجه گیری

دانلود پاورپوینت استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده

اختصاصی از کوشا فایل دانلود پاورپوینت استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

پاورپوینت استفاده از ارزیابی مدفوع برای کمک به تغذیه ی گاوهای شیرده

در زیر به مختصری ازعناوین و چکیده آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است

مقدمه

ابزارهای زیادی وجود دارد که متخصصان تغذیه ممکن است از آنها برای ارزیابی و کنترل وضعیت تغذیه ای گاوهای تولیده کننده ی شیر فراوان استفاده کنند. ارزیابی و بررسی مدفوع یا کود، می تواند اطّلاعاتی در مورد سلامت کلی، تخمیر در سیرابی و عملکرد هضمی در گاوها به ما بدهد. گاوهای بالغ فرصت زیادی برای مشاهده و بررسی مدفوع در آنها ایجاد می کنند زیرا آنها تقریباً هر 5/1 تا 2 ساعت مدفوع می کنند و روزانه مجموعاً 100 پوند یا بیشتر مواد دفعی از آنها خارج می شود. مقدار مدفوع بسته به تغذیه و آبی که می خورند متفاوت است و ممکن است به مقدار زیادی کاهش پیدا کند به خاطر وقفه ی غیرطبیعی که در عبور مواد هضم شده در طول لوله ی گوارشی آنها ایجاد می شود.

ارزیابی مدفوع می تواند اطّلاعات با ارزشی را در خصوص موقعیت و مقدار هضم و تخمیر مواد غذایی مصرف شده به ما بدهد. به طور معمول اکثر مواد غذایی مصرف شده توسط گاوهای شیری، در سیرابی آنها هضم می شود و بیشترین جذب مواد غذایی در سیرابی یا روده ی کوچک صورت می گیرد. وقتی که مواد غذایی به خوبی در سیرابی تخمیر نشوند، بعضی از این مواد غذایی هضم نشده به روده ی کوچک می رسند. به طور معمول، این مواد غذایی می توانند هضم و جذب شوند امّا اگر مقدار آنها خیلی زیاد باشد یا سرعت عبور آنها زیاد باشد، این مواد غذایی ممکن است در روده ی کوچک هضم و جذب نشوند. آخرین فرصت برای هضم و جذب مواد غذایی در روده ی بزرگ ایجاد می شود.

تخمیر در روده ی خلفی یا روده ی بزرگ، بخشی از فرآیند هضمی معمول در خرگوش و اسب است امّا این فرآیند معمولاً در گاوهای شیری نقش کمی ایفا می کند. وقتی که گاوها و عده های غذایی که به شدت فاقد فیبر می باشند یا مقدار زیادی کربوهیدرات های غیرساختاری (NSC) دارند، مصرف می کنند، تخمیر در روده ی بزرگ افزایش می یابد که باعث اثرات منفی بر سلامت گاو یا شیر آن می شود. ذرات مواد غذایی یا مواد مغذی که هضم و جذب می شوند با مدفوع یا ادرار، دفع می شوند.

ارزیابی مدفوع یک علم دقیق نیست و نمی تواند پاسخ های قطعی به سئوالات تغذیه ای بدهد. ارزیابی مدفوع می تواند یک ابزار تشخیصی مفید برای بعضی موضوعات مربوط به سلامت باشد امّا این کار فقط می تواند به متخصصان تغذیه یا مدیران مزرعه، یک اشاره ی جزئی به آنچه که در طی فرآیند هضم اتفاق می افتد ارائه دهد.

درک این مسأله مهم است که هیچ نشریه ی علمی برای شرح اثرات خاص تغذیه بر رنگ، غلظت و محتوای ماده مغذی در مدفوع چاپ نشده است. امّا از آنجا که ارزیابی مدفوع می تواند وسیله ای برای بررسی سلامت و تغذیه باشد، ما تعدادی از عوامل شناخته شده ی مربوط به بررسی مدفوع را برای کمک به تفسیر نتایج، گردآوری کرده ایم.

سه مورد برای بررسی و مشاهده ی مدفوع....

نکته: فایلی که دریافت می‌کنید جدیدترین و کامل‌ترین نسخه موجود از پاورپوینت می باشد.

 (فایل قابل ویرایش است )

فرمت  PowerPoint + Word

تعداد صفحات :33 اسلاید