لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 50
مقدمه :
کانسارهای اصلی و شناخته شدة زغالسنگ ایران بیشتر در امتداد رشته کوه البرز ، طبس و کرمان قرار گرفته اند . البرز شامل سه ناحیة البرز شرقی ، البرز مرکزی و البرز غربی است . البرز مرکزی یکی از مهمترین ناحیه های زغالدار در ایران می باشد که اکثر لایه های زغال بر البرز نرکزی در سازند شمشک به صورت تناوبی از لایه های ماسه سنگ ، لاسین ، شیل و زغالسنگ قرار گرفته است .
عمده نواحی زغالدار در البرز مرکزی عبارتند از : آلاشت ، گلندرود ، کجور ، نورد (در سازند الیکا ) شمشک ، واسیاسر ، سرخ آباد ، سرتنگه ، خاردنده و مبارک آباد .
در رسوبات البرز مرکزی نهشته های زغالدار آلاشت گسترش و بیرون زدگی زیادی نسبت به سایر مناطق البرز دارند . در حال حاضر سه منطقة بزرگ زغالدار در البرز مرکزی کشف شده است که عبارتند از : آلاشت گلندرود و نورد با انواع زغالهای تک شو و ذخایر قابل ملاحظه .
در میان نواحی زغالدار در البرز مرکزی سنواحی آلاشت ، گلند رود ، نورد ، سرسنگه ، سرخ آباد و واسیاسر به دلیل شرایط مساعد جغرافیایی با وجود راه آهن مناسب ترین مناطق برای تأسیس معدن می باشند .
استراتیگرافی البرز مرکزی :
انواع سازند ها در ساختمان زمین شناسی البرز مرکزی دیده می شوند قدیمی ترین نهشته ها که در منطقة تحت مطالعه بررسی شده اند ( در امتداد جاده چالوس و نزدیک جادة اصلی فیروز کوه – تهران در مجاورت دهکده یا هاردنار ، شهمیرزاد 0 به طرف جنوب شرق ) و سایر دهکده ها است شیل های چند رنگی پرکامبرین پسین ، سیلت استون ها و دولومیت های رنگ روشن سازند کهر ، سلطانیه و باروت می باشند که ضخامت مجموع آنها به حدود 11500 متر می رسد . ( گلاوس 1965) .
طبقات پالئوزوئیک پیشین ضخامتی معادل 450 متر دارند و اساساً به صورت ماسه سنگ های سازند لالون در بخش زیرین ، اورژیبیت ها ، سلت استونها ، سنگ های آهکی و دولومیت های سازند لشکرک در بخش فوقانی می باشند ، آنها در غرب منطقه در امتداد جاده چالوس در مجاورت دهکدة فیروز آباد و در غرب دهکدة دشت نظیر دیده شده اند .
همچنین در جنوب منطقه دهکده های کوه نک ، اروخ و خاویر و به طرف شمال در جادة اصلی فیروزکوه – تهران در شهر نزدیک دهکدة شه میرزاد و به طرف مغرب از ایستگاه خط آهن و رسک ، دیده شه اند .
سنگ آهک های خاکستری و سیاه و یه مقدار کم سنگهای تریژنوس ( سنگهای خاکی یا زمینی ) رنگین و سنگهای تری‌ژینوس کربناتی ( سنگ های کربناتی با منشأ خاکی ) پالئوزئیک فوقانی دارای ضخامتی معادل 940 متر می باشد که متعلق به سازند های پاده ها ، سیبزار ، بهرام ، مبارک . دورود ، روته و نسن هستند . آنها به صورت رخ نمود های گسترده ای در امتداد سمت چپ رودخانة ماهرودو در سرچشمه های رودخانه هایی که به طرف دریای خزر در بین شهرهای عامل و چالوس جریان دارند دیده می شوند .
همچنین در جنوب غرب منطقه این سنگها در سر چشمة رودخانة کبیر دیده می شوند و به طور کلی در شرق نصف النهار سمنان شهمیرزاد تا ایستگاه خط آهن فیروزکوه گسترده شده اند .
رسوبات تریاس با سازند الیکا شروع می شود که با سنگهای آهکی مارنی سبز – مغز پسته ای در بخش زیرین با ضخامت 300 متر همراه با سنگ های آهکی سیاه ، خاکستری و زرد رنگ و گلومیتهای بالای آنها دیده می‌شود . این رسوبات گسترش وسیعی در بخشهای مرکزی و جنوب شرقی منطقه دارند . برخی از محققین سری ضخیم سنگ آهکهای تشکیل دهندة دو رشته با امتداد عرض جغرافیایی را که بوسیلة جادة هلندرود – علمده قطع شده به تریاس
زغالسنگ در رشته کوه البرز
