لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
دختران فراری و ...
دهه انفجار آسیب های اجتماعی
دخترانی که اقدام به ترک منزل ( فرار از منزل) کرده اند؛ افزایش آسیب های اجتماعی. نمود خود را در پدیده ترک منزل و خانواده در دختران و زنان نشان می دهد. آمار این دختران رو به افزونی است. ضرورت درک و توجه به مشکلات این قشر از افراد در معرض آسیب موجب شد که سازمان بهزیستی در سال 78 اقدام به تاسیس مراکز مداخله در بحران های اجتماعی به منظور حمایت از دختران و زنان در معرض آسیب و آسیب دیده نماید. امروزه تعداد این مراکز در کل کشور به 42 مرکز رسیده است و خدمات تخصصی در جهت حل بحران های روانی - اجتماعی ارایه می دهد. با این حال افزایش بیش از حد مراجعان این مراکز؛ پذیرش های متعدد وجود اختلالات جسمانی و روانی در تعداد قابل توجهی از مراجعان. عدم همکاری فرد و خانواده همچنین نبود امکانات لازم در جهت ساماندهی این مراجعان؛ کار کرد بهینه این مراکز را با دشواری مواجه کرده است. براساس پژوهش های انجام شده آمار این دختران در سال 78 نسبت به سال 65 حدود 20 برابر شده است و متوسط سن دختران در سال 78 به 16 سال و در سال 79 به 7/14 سال رسیده است؛ در 6 ماهه اخیر در استان خراسام حدود 900 دختر خانواده شام را تنرک کرده اند. حدود 89 درصد افراد دستگیر شده بنا به گزارش نیروی انتظامی از برگشتن به خانه و نزد خانواده خودداری می کنند. در سال 80 حدود 230 نوجوان از خانه فرار کرده اند. آمار دقیقی از تعداد افرادی که اقدام به ترک خانواده کرده اند وجود ندارد و در مراکز سازمان بهزیستی شاید درصد بسیار کمی مورد پذیرش قرار گیرند. اکثریت این دختران در مدت زمانی کوتاه مورد آسیب قرار گرفته و به عنوان زن خیابانی و یا در مراکز بهره کشی جنسی ( خانه های فساد) زندگی می کنند. تعدادی هم توسط باندها و قاچاقچیان انسان به کشورهای حاشیه خلیج فارس- پاکستان و … فرستاده می شوند. تعداد محدودی از این ؟؟؟ نزد خانواده بازگردانده شده و یا با مشکلات فراوان و شرایط سخت به دور از خانواده زندگی می کنند؛ ناامنی اجتماعی و افزایش بزهکاران در سطح اجتماع موجب می شود که بسیاری از این دختران در همان روز اول بعد از ترک خانواده و محل زندگی شان مورد تجاوز جنسی قرار گیرند. سوء رفتار جسمی و جنسی - سوء مصرف و وابستگی به مواد مخدر ؛ قاچاق مواد؛ سرقت؛ معاونت در جرایم متعدد و ضریب بالای مرگ و میر به دلایل متعدد و ضریب بالای مرگ و میر به دلایل متعدد پی آمدهای حاصل از این پدیده است. بالا بودن بیماری های مقاربتی و همچنینی آلودگی به ویریوس HIV در این دختران سلامت جسمانی و روانی آنها را در مخاطره قرار دهد. تعداد قابل توجهی از این دختران که معلول خانواده های آسیب دیده و آسیب زا هستند به دلی روابط به اصطلاح نامشروع راهی زندان و محکومیت های خاص آن می شوند. تحمل شلاق؛ توهین؛ تحقیر از حداقل فشارهای جسمانی و روانی است که این افراد تجربه می کنند. موارد متعددی از بارداری های ناخواسته سقط جنین؛ داشتن فرزندان به اصطلاح نامشروع و … جزء دیگری از پیامدهای این پدیده دردناک است. اکثر این دختران به دلیل محکومیت و مسائل متعدد در صورت وجود خانواده از حداقل حمایت آنها محروم می شوند. عدم حمایت عاطفی - اجتماعی و ضعف حمایتهای دولت در این میان آسیب پذیری این دختران را دو چندان می کند. سرنوشت اکثر آنها مثل هم رقم می خورد. دوری از خانه و خانواده شروع آوارگی و دربه دری؛ اسارت در چنگال باندهای تبهکار؛ بروز بیماری های جسمی و روانی و … هر از گاهی دستگیری و تحمل حبس با اعمال شاقه. این وضعیت پیش آمده برای دختران و زنان در معرض آسیب؛ آسیب دیده جامعه مان است. گذشته از مسائل فوق اثرات منفی انگ دختر فراری هر گونه تعدی؛ تجاوز؛ تمسخر؛ بی توجهی؛ مزاحمت؛ خسونت و سوء رفتار نسبت به این دختران را توجهی پذیر می سازد. نیم نگاهی به مشکلات این قشر نشان دهنده بی توجهی به این لایه های پر پر شده است. آینده این فرزندان ایران در خطر است. باید هر چه سریع تر در جهت حل اساسی مشکلات ساختاری اقدام کرد. زنان خیابانی؛ همچون سایر آسیب های اجتماعی پدیده زنان خیابانی؛ تنها به دلیل مشکلاتی مشابه دختران در معرض آسیب و آسیب دیده اجتماعی بلکه به دلیل میزان مخاطرات و آسیب های جسمانی - روانی ضرورت توجه ویژه یی را می طلبد. متاسفانه آمار دقیقی از این زنان وجود ندارد. با این حال با توجه به گستردگی آسیب های اجتماعی به نظر می رسد؛ حدود 400 هزار زن خیابانی در کل کشور وجود داشته باشد که بیش از نیمی از آنها در استان تهران زندگی می کنند. زنان خیابانی به زنانی گفته می شود که به منظور تامین نیازهای زندگی شان از طریق عرضه خود به سیلی از متقاضیان زندگی می گذرانند. غالب این زنان محصول خانواده آسیب پذیر و آسیب دیده اجتماعی - اقتصادی متفاوت در بین این زنان وجود دارد. غالب آنها به دلیل فقر؛ بی پناهی؛ نبود حمایت خانوادگی؛ طلاق؛ بیکاری؛
تحقیق درباره دختران فراری در جامعه